f-l ‘
k
Defer.pjum. “ Longe lateque, inquit, (vertente /£/?.///./.31. m. j.) fe difl
“ fundit, Graminis canini in modum, multofque emittit caules minu-
“ tos cinéreos, qui hac iliac plures fpargunt ramulos, terram tenuibus
“ capillaribus radicibus apprehendences, ab exortu ramorum præcipue
“ egreffis. Ramuli alternatim cauli adnafcuntur, bipollicari circiter
“ intervallo : unufquifque tres circiter pollices longus, duos trefve ra-
“ mulos fecundarios emittit bifurcos & in alios adhuc duos fubdivifos,
“ hofque iterum in alios multo breviores & c .”
Defcript.propr. Elegans hujus fpeciei exemplar eft in Phytophylacio Sherardino,
caule repente quadrangulo, glabro, rigido, ex albo flavefcente, denticulatis
foliis raris prædito, ex quo cauliculi eriguntur angulofi rigidi,
ejufdem coloris, in ramos dichotomos divifi & fubdivifi, fòliis dentatis
rigidis viridibus, in caule alterno 6c rariore tranfverfo, in ramis
frequentiore pinnato & obliquo fitu difpofitis, cofta avería nuda^£
adverfa fquamis rufciformibus 5 . a.b. te â a , quæ fquamæ in caule ma-
• jores, in ramis minores funt, exiguis fpinulis per lentem c. exafpe-
ra tæj folia item caulium majora fu n tî. ramorum vero minorai.!?:
fpinulis deftituta, tenui nervo diftinàa. Seminalia defiderantur,
quin vero hæc & præcedens hujus generis fpecies fint, fimilitudo, quæ
ipfis cum reliquis intercedit, dubitare non finit.
In fylvis Infulæ Dominicæ obfervavit Plumierus.
Pianta mufcofa & plumofa Guyanenfis perelegans minor J. Breyn.
Cent.I. C.ioo. p.\94 à. b r.c. ic. B^j,Hifi.I. p .119. n.%. d.Br.
Mufcus Americanus denticulatus minotTourn. J B ¿H .
Mufcus fquamofus repens Plum.Pl.Amer.p.36. d. b. 'Tab.24. ic. b.
& Fil.Am. Tab.43.\c. ead. f. d. B^j.Hifi.III. /ï.31. «.3. d. PI.
Mufcus fquamofus ramofiffimus repens Plum.Cat.p.\6.
Duas habet figuras Breynius, quarum prior averfam, pofterior ad-
verfam partem demonftrant. Eolia autem, præfertim caulium, bafim
habent jufto anguftiorem ; melius ea defignata funt a Plumiero.
I I . Lycopodioides fquamofum hifpidunij extremitatibus
convolutis. The fcaly Lycopodioides,
with curl'd Toints.
D«rcnpt. Bob. Defcribente Bobarto “ palmarem & anipliorem altitudinem alTe-
“ quitur hæc pianta ramofa, quæ inter Mufcum & Filicem media effe
“ videtur. Caules e radice emittit teretes duros, & a foliolis deci-
“ duis veluti fquamatos, duarum unciarum a radice diftantia nudos,
“ poftea in ramos longiufculos compreffos dividitur, mufcofis foliolis
“ viridibus fupina parte, prona vero e viridi aureis de quafi fericeis
“ tedo s , quorum extremitates Filicis pullulantis in modum in exem-
“ plaribus ficcis, a C l.D n .E n t nomine Puttorjoory communicatis, iii-
f curyatæ & inflexæ funt./ Nempe
Lotus.
Synonyma.
.Cbferratio;
L X V I .
Nempe extremitates in fe volutæ funt & furfuraceum quendam,Obfemtio.
Filicis primo erumpentis modo, afpeàum præbent. Quæ foliola caulis
decidua vocat Bobartus, flint ipfæ fquamæ, minores & rariores fa âæ ,
quam per ramos funt, cauli a r â e adhærentes. Color foliolorum
parte adverià eft obfolete viridis in vetuftis noftris exemplaribus, a-
verfa obiòlete lutefcens. Rami parum compreffi funt ; fquamæ enim
intus extant, foliola vero lateralia vix prominent, extus vero dorfum
quoddam efficiunt. Obfervo nulla nec inter Bobarciana, nec inter
Sherardina exemplaria, quæ palmarem altitudinem fuperant.
Ceterum folia tocalia feu potius rami, e fquamis compaâi funt Defcript.propt.
cufpidatis «.¿. (e ramis majoribus & minoribus) duplici vería anterius
difpofitis, rigidis, hifpidis, modice e reâ is , folia lateralia pæne pro-
tegencibus, Iicet hæc illis majora fint c.d. fed quoniam in pofteriorem
partem continuantur, confpeàui non patent, (^ æ folia duplici
etiam verfii difponuntur, alterno ordine fquamatim invicem com-
miiTa, non pinnatim expanfa, fed in dorfum quoddam appreffa &
nervum penitus obtegencia, ut figuræ rami inferiores, ceteris magis
convoluti demonftrant.
Rami inferiores conjugatim, fuperiores & omnes fecundarii alternatim
egrediuntur. Extremitates in omnibus, quæ vidi, exemplaribus
caudæ cancri inftar inflexæ funt, quæ aqua immerfa pianta, tantum
abeft, ut Mufcorum inftar folia & caudæ explicentur, ut potius
magis convolvantur ; nihilominus ob ftruâuram præcedentium fimi-
lem, non tam Filix, quarum nulla fpecies denticulatim fquamofa nota
eft, quam Mufci & hujus quidem generis fpecies videtur, eo magis,
quod & Lycopodii & Lycopodioidis fpecies minus, ac alii Mufci, in
aqua elaterifticæ obferventur.
Quotquot vidi exemplaria, (vidi autem decem) fruàificationem
non monftrant.
Notât in Herbario fuo Bobartus, ex India Orientali delatum fuiffe patri»,
hunc Mufcum, & Guil.Sherardus fe ex finu Sindy accepiffe fcribit in
Colleäaneis fuis ad Pinacem fpeàantibus -, locus ergo a Plukenetio,
cui Sherardus dedit, memoratus erroneus eft.
Mufcus filicinus elegans, feu ß^virrepif Prom. B. Sp. PuttorjoorySynoùyoiî.
Hottentottorum Pluk.Alm. p.z47.pro 277. Tab.ioo. f.3. Bpj-EIiji.
I II.p .3 2 . f, d.
Mufcus terreftris Indicus platyceros, Filicem referens Hifi.Ox.III.
p.62%. n.70. Señ.XV. Tab.7- Ser.3. f 71.
Figura Plukenetii minus, ac Bobarti, accurata eft : rami nimis funt critica.
Iati, extremitates vero nimis parvæ, tubercula potius, quam caudas
involutas references.
O o o 12. Lyco