»!
mp
K
ipt
e
1 %
7%
h I Pmn
m
semper ciim iis coiiferri possint. De qiiibiis autem observatio-
nilms agemus postquam de metliodo in genere aliquantulo fusiu?
viderimus.
Tempore quo indagandi subsidia adeo imperfecta erant, ut vix
lilla plantarum cellularium cogitan posset exploratio, Algae cum
reliquis „Cryptogamis” quasi appendix quaedam minoris pretii in
systematis postremam partem conjioiebantur, nullo omnino cliarac-
tere, nisi eo quod sexu carerent, a ceteris formis distinctae. Haeo
characteris abjudicatio potius quam assignatio postea locum cessit
notis, in vegetantium illorum natura revera positis. Quibus ae-
quius aestimatis, B o t a n i c i „ CnjpiogamammB ut Z o o l o g i „In-
veriebratorwm” non unum tantnm sed plnres typos maxime insignes
agnoverimt. Totidem igitur classes instituernnt, quarum una, for-
tasse iterum dividenda. Algas continet. Eadem ratioiie qua typi
primarii extollebantur, inferiores quoque pluris aestimari coeperaut,
multaque verbi gratia genera et ordines Álgarum ex L in n a e a n is
Fuco et Conferva prodibaiit. Cui universo typorum ad majus momentum
progressui ingens certe specierum quae novae inveniebantur
copia ansam cledit; ultima tamen ejus ratio fnit plenior singularum
specierum notitia, et magis justa cbaracterum aestimatio. Rite
enim jam L y n g b t e agnovit, aliam esse normam in Phanerogamis,
aliam in Cryptogamis distinguendis et disponendis, recteqne hanc
ob causam generum diversitatem ex habitu potius quam e fructibus
repetere voluit. Omnino hoc convenit cum dispositionis naturalis
principiis, quae egregie praeclarus ille d e C a n d o l l e explicavit. Quippe
qui vegetationis quae dicuntur organis iisque quae ad fructus con-
formandos pertinent, idem assignavit momentum, ñeque aliam ob
causam in disponendis Phanerogamis haec illis praeferenda esse monuit,
quam quod characteres ad explorandnm certiores praeberent.
In Algis vero longe alia res est. In iis fructuum conformatio cum
vegetatione ipsa magis confunditur, earumque distinctio e fructibus
mnltis aliis difficultatibus impeditiir, dum e vegetationis organis
typns dare plerumque elucet; hisce igitur in Algis primae defe-
rendae sunt, neque sinentibus quidem, sed jubentibus adeo artis
legibus.
Inter characteres bine dérivâtes c e l l u l a r nm s i n g u l a r um indoles
et figura, in Algis praesertim simplicioribus, magnum locum
tenent. Imo in „ unicellularibus” discernendis omnes characteres,
leviores non magis quam graviores, praebent. Quare autem hoc
fiat, ut notae tarn exiguae, in Phanerogamis prorsus iieglectae, in
hisce vegetantibus majorem vim adipiscantur, imo in nonnullis idem
sibi vindicent pretium, quod characteribus v. c. ex seminum et
embryonis natura haustis tribui solet, ex coiitemplatione jam pro-
pone-nda magis apparere fortasse poterit.
Haud secus ac plantae quae sporis propagantur, f l o r i g e r a e
ex una tantum cellula, quae embryonis primaria est, oriuntur.
Quae autem cellula aliqua ex parte increscit, deinde septo internato
dividitur, turn cellulae novae bine ortae rursus augentur ite-
rnmque dividuntur, et ita deinceps, nec'pro re nata quidem, sed
ratione certissima, qua suam formam unaquaeque piantola petit. Sic
axis indicatur incremento in utroque polo se continente indeque
diversas regiones petente, sic rami, folia ceteraeque partes laterales
suo quaeque loco inchoantur ceilulis a latere adauctis et septo
obliquo ab axi separatis; denique quaevis pars, integrae plantae
ad instar, formam sibi privam dérivât e ratione, qua cellula ejus
primaria protenns augetur et dividitur. Elantae igitur incremen-
tum quum ab initio persequimur, inter cellulas primarias varii ordi-
nis distinguere possumus. Quarum unaquaeque, ut partem sive
iiàé.,
iti':-
Siili
■'.l'II