m
tm
m■>r Z>.
ml
i^ - • .;f:i p ’
Ijííl
pt
a
MÈÉ
\ '9
k
-I■
ii
f e r Deniio
dividimtur Biatomeae justa cellularum figuram, cjuarum
singuli typi totidem familias ooiistitiuuit. Ilisce periude subordiiiautur
formae arctius circumscriptae, et cellularum, ubi ocourrit, conjuuc-
tio. Quae justo postponitur, quateims cellulas singulas oohaerere
tantum indicai, ut in genere Melosira, Fragilaria et multis aliis. Ubi
tamen phycoma proprium, ut Schizonematis fjt ejusmodi generum,
ex alia quam solita illa Biatomearum divisione, quae serie simplioi
continetur, ortiim ducit, buie iu norma , qua c e l l u l a e divi -
d un tur , v a r i e t a t i plus momenti vindicandiim est. Idem quoque
valet de Besmidieis, iu quibus Fediastri v. c. genus et affinia
ceilulis significantur, quae certa sua dispositione phycomatis formam
propriam effingunt, alia tamen aliis divisionis vel dispositionis
legibus obsequuntiir. — Palmelleas una cum Besmidieis non
monui, quia ab iis longlus distare neque in unum „ Chamaephy-
cearum” ordinem cum iis eoinponendae esse milii videiitur. Lieet
enim inter se praesertim distinguautur juxta cellularum indolem,
postposito strato, quod rarius certa forma definitum sit, tamen
omnes ad vegetantia illa, quorum typus una pertexatur cellula,
computar! non possunt. Siiit potius typis superioris rudimenta,
quae, divisionis legibus ut ita dicam adbuc lateiitibus, phycomate
igitur nondum certe definito, e ceilulis ipsis distinguere cogimur.
Juxta cellularum indolem subordinaudae sunt tum Oscillarinis, tum
Parenchymaticis, eadem fere ratione qua Cryptococceae ad Mycophy-
ceas computantur. Nonnullas ad ipsas horum ordiiium species per-
tinere, observationes de „ d i am o r p h o s i " docuerunt. Ceterae,
nisi inter Oscillarinas et Parenchymaticas dividendae sint, prorsus
tamen a Besmidieis separen tur, et ordinem proprium, ordinibus
iUis magis perfectis subjectum, constituant.
Jam Mycophyceis, Oscillarìnis et Parenchymaticis qui coiitiuentur
typi proxime inferiores, pro magna parte ex phyoomatis, nec nun-
quam e fructuum habitu definiuntur. Hic enim typica indoles cell
u l a r u m d i v i s i o n i mandar! coepit. Oriuntur trichomata, phyl-
lomata, aliaeque phycomatum formae, in superioribus praesertim
ordinibus certe definitae. Cellulae e quibus exstruuntur, inter se
saepius dissimiles, revera s e c u n d a r i a e habendae sunt, quin
etiam t e r t i a r i a e , ubi v. c. trichomata, ex iis composita, ad
certum quoddam corpus conformandum denuo conjunguntur. Hìc
igitur cellularum singularum f i g u r a e in organorum quae com-
ponunt formam dissolvuntur. Integra quidem servatur cont en-
t o r um et p a r i e t i s natura; haec tamen — p r a e t e r p r i m a m
de qua e g i m u s n o t a t i o n em vix ullas notas offert juxta
quas typi generici et graviores potius quam ex organorum habitu
distiliguantur, neque ad ahos nisi Í n f imo s , nem p e speci e-
r u m c h a r a c t e r e s p r o v i d e n d o s c e l l u l a r um s i n g u l a r
u m i n d o l e s , in hisce Algarum ordinibus, ceteris organismi
partibus s ine c o n t r o v e r s i a p r a e v a l e t .
Quae autem potestatis reliquiae in Algis magis compositis prorsus
evanescunt. Occurrunt quidem in ordinibus superioribus Algae
quaedam contextu simpliciores, quarum cellulae singulae ad typum
multum valere non desiverunt. At tamen major pars organismis
constat admodum perplexis, in quibus cellulae ad infinitum usque
adeo dividuntur et innovantur, ut in variis organismi partibus vix
commune quid retineant. Quod ubi fit, non tantum formam suam,
verum etiam contentorum parietumque indolem organorum quae
iis componuntur imperio subjectam habent. Non amplius tum
i n t e g r a e p l a n t a e , imo o r g a n o r um tantum naturae desig-
nandae inservire possunt.
Haec tamen protinus non persequamur. Id tantum volui, ut
c e l l u l a r um s i n g u l a r um in t y p i s s imp l i c i o r i b u s coii-
s t i t u e n d i s mome n t um, quantum in me esset, rite dijudica-
retur. Neque alio spectabant pauca, quae de systemate critica
protuli, nisi eo, ut ex diligenti usu, quid ratio valeret, clarius
II
•t
KJk
»1
É