mt
e
T*--/’
t iS »
|J ) f ^
i â
|â m
1 : 4
I f :
t y à
Pl i f S il tîS^
semper perspiceretur. — Nunc igitur videamus de speciebus defi-
niendis.
Nimirum species, u t ubique in plantis ita in Algis, characteri-
bus nituntur ordine inlìmis. Quos ne cum gravioribus confundamus,
omnium cbaracterum pondus inter se comparandum riteque dijudi-
candum esse jam vidimus. Cresoit tamen difficultas, quum ex a l t e r a
parte flues certi constituendi sunt. Ar d u um s a e p e di s c r imen
i n t e r c h a r a c t e r e s s p e o i e i t y p i c o s et n o t a s sol i speci-
mini propr ias. De Algarum enim vita et incresoendi ratione multa
quamvis observata sint, haec tamen rarius adeo suffìciunt, ut qu id
t y p o , q u i d c o n d i t i o n i p e c u l i a r i t r i b u e n d um s i t ex iis
probabiliter appareat. H o c ip s o fi t — etiamsi specierum magis com-
positarum primordia, hucusque separatim descripta, sed in posterum
iis restituenda non respicimus — ut forma e t a n t u m , n e c r e v er a
spe c i e s Algarum pro magna parte innotuerint. Quae tamen formae,
dum specierum natura melius cognosoatur, quam accurate obser-
vandae sint praeclare ostendit v. cl. Kützing, non modo praeceptis verum
etiam miro suo in disponendis et illustrandis Algis ingenio et
indefesso labore. Hic enim maxima et subtilitate et diligentia P h y c o-
l o g i a e ut ita dicam schema quoddam et aedificaudae descriptiouem
adumbravit, ad quam, ut magis magisque emendetur et perfìoiatur,
in suum quaeque locum novae usque aíferendae sunt observationes.
In quibus autem collooandis magna cura consumenda est. Licet
enim specierum typi nondum rite discerní possint, tamen omnes
speoiminum quae reperiuntur formae absque ullo delectu neque
descriptae sunt, neque etiam desoribendae. l i l e autem, quem
P h y c o l o g i a e Linnabüm dicere licet, species jam diutius obser-
vatas meliusque cognitas secutus, i n t e r f o r m a s q u as descr i -
b e r e t e t n om i n e p r o p r i o d e s i g n a r e t , t a n t um i n t e r e s s e
c u r a v i t , u t q u am p r o x i m e s i u g u l a e s i n g u l a s speoies
r e f e r r e i l l i v i d e r entur . Itaque typos ingenio suo per-
multos deprehendit, quos acu tangere per scientiae conditionem
nondum licebat. Quae tamen impedivit quominus de s c r i p t i o -
n i b u s , iis etiam quae formam a vioinis specie revera distinctam
referrent, specierum t y p u s i n t e g e r e x p r ime r e t u r ; at etiam
effecit, u t s p e c i e rum i l l a r um c h a r a c t e r i b u s s a e p i u s
not a e f o rma r um p e c u l i a r e s immi x t a e qu i n et i am
s u b s t i t u t a e sint .
Jam alicujus plantae specimen qnum repertum est, et in spe-
ciem definiendam inquiritur, non nisi ipsius speciminis forma
oculis traditur; ex qua, d ij u d i c a n d i via, typici characteres extra-
hendi sunt, et cum typorum hucusque cognitorum diagnosibus
comparandi. Quod si rite factum est, ad quam speciem planta
pertineat, sive qualem novam référât, statim et manifesto quidem
apparet. J u d i c i um tamen i l l u d fieri non potest, nisi sciamus
quomodo in variis conditionibus variisque aetatis temporibus planta
se habeat. Quare u n a speciminis reperti observatio ad typum con-
stituendum rarius sufficit. S p e c imi n i s t u n e n o t a s qual es
in p r om p t u sunt , cum t y p o r um d i a g n o s i b u s comp a r
a r e co gi mu r . Hae tamen dummodo ex observationibus anteri-
oribus recte constitutae sint, speciei definitio nihilominus certa est,
et ex speciei cui planta assignatur, vel si nova est, ex specierum
affinium diagnosi, quid typo, quid speciminis formae peculiari tribuendum
sit, effici licet. In Algis autem vidimus n e h a n c qui dem
esse rerum conditionem. HÎC n i h i l s u p e r e s t , ni s i n o t a s
q u a l e s in s p e c i m i n e o b s e r v a n t u r c ompa r emus c um des
c r i p t i o n e ex al i is s p e c imi n i b u s r e p e t i t a , n e q u e ea
de p e c u l i a r i b u s n o t i s exempt a . Quo igitur fit, nt saepius
specimina ad speciem aliquam revera computanda sint, quamvis ab
ejus descriptione recédant notis levioribus vel gravioribus, vel etiam
aestimationem nostram eludentibus, Algam igitur ut ad speciem
m V?» y.m