
 
        
         
		G E N U S   X I X . 
 U R C E O L A R I A . 
 C h a r a t f r c r   Na t u r a l i s . 
 A p o t h e c iu m   o rb icu la tum   th a llo   im m e r fum   et  ab  c o   m a rg in a tum   c o n c a v o * urceola-  
 ^  t u m ,   lam in a   p ro lig e r a   fu p ra   t e d um . 
 Lam ina  proligera  d ifc um   a p o th e c ii  fo rm a n s ,  membranula  co lo r a ta   t e d a ,   u rc e o .  
 la t a ,  iu  thalli  fub flan tia  tota  im m e r fa ,  margine  q u a fi  propr io   u tp lu r im um   in-  
 f l r u d a ,   v el  iu  ambitu  cum   margine  thallode  e le v a to ,  a  q u o   c in g itu r   c o n c r e ta ;   pa>  
 renchymate  fu b g e la t in o fo   c e llu lo fo  -   f lr ia to   fu b v c f ic u li fe r o . 
 intra  fu b flan tiam   lam in a e   n id u la n t e s - fp a r f i ,  a tq u e   in   inaflfulas  o b lon ga i  
 fu b c e llu lo fa s   c o n g re g a ti. 
 T h a l l u s   cru fla c eu s   tarta reus  v e i   fu b le p r o fu s ,  u n i fo rm i s ,  de te rmin a tus   v e l  effufus, 
 O b f e r v a t i o n e s . 
 Genus  non  omnino  artificiale  confiituere  videntur  U r c e o l a r i a e ,   quare  non  di.  
 lacerandum  eife  p uta vi,  licet  natura  et  confonnatione  apotheciorum  ipecies  ad  
 hoc  referendae  aliquantum  inter  fe  diiFcraxit. 
 Apothecia  conflanter  orbiculata  ,  laminam  proligeram  crafllufculam  concavo-  
 urceolatam  vel  per  aetatem  inprimis  planiufculam  et  thailo  omnino  iminerfam  olfe-  
 run t,  margine  quodam  thallode  cindam  et  ad  ipfum  apothecium  formandum  aliquaii-  
 tom  conducente.  Ob  figuram  faepiflune  urceolatam  vel  concavam  in  ambitu  plus  mi.  
 nus  elevata  obfervatur  lamina  proligera  et  inde  marginata.  In  diverfis  fpeciebus  hic  
 margo  laminae  five  ejus  ambitus  elevatus  aut margine  thallode  cindus  e f l,  unde  tnargo  
 duplex  ieu  compofitus  oritur,  in  quo  cafu  exterior  (thallodes)  ab  imeiiori  (laminae  
 proprio)  plerumque  fepatationis  linea  d ifliiigu itur ,  aut  margo  proprius  laminae  
 (quando  haec  planior  e fl)  fere  defideratur,  vei  ila  cum  margine  thallode  unitus  appa.  
 r e t,  ut  femper  ambo  concreti  maneant. 
 Mar^i. 
 Marg ini!  thailodis  veri  leu  fpurii  praefentia  in  Omni  U r c e 0 1 a r i a e   fp ec ie,  uti  
 etiam  parenchymate  laminae  c e llu lo fo .  flriato  ac  fubveficuhfero  mox   et  certo  diilin-  
 guuijtur  Ur c e o l  a r i a e   a  G y a l e d i s . 
 Cum  L e c a n o r i s   magnani  liahent  Ur c e o l  a ri ae  affinitalem,  praecipue  vero  
 eae  fpecies,  quarum  Lamina  minus  concava,  vel  per  aetatcm  elevata  planiufcula  fatila  
 e fl,  nulloque  ambitu  vel  margine  proprio  elevato  inliruitur;  fed  etiam  lamina  ifia  
 elevata  et  planiufcula  femper  tola  thailo  immerfa  efi  et  ad  oculum  armatum  plerum.  
 que  in  hoc  fiatu  margine  quodam  tenui  proprio  in  ambitu  praedita  obfervatur-  nec  
 fubtus  in  ambitu  umquam  libera  evadunt  U r c e o l a r i a e   apothecia,  ut  apud  Le ca-   
 ñ o r a s ,   quarum  apothecia  a  thallo  ipfo  efforniata  fub  ipfa  lamina  continuantur,  ne.  
 que  verrucae,  non  raro  in  thailo  Ur c e o l a r i a  r u ni  occurrentes,  apothecia  feremes  
 pro  iphs  apotheciis  haberi  poflunt.  Lamina  difcoidea  in  L e e  an  o r i s  plerumque  e le’  
 vatur  et  convexa  evaditi  non  ita  in Ur c e o l a r i i s .   In  g enere ,  U r c e o  1 a ri ae  apo-  
 tiiccia  a  thailo  proprie non  funt  formata,  fed  tanlum  margine  thallode cintila  —   et  in  
 Lecanoris  lamina  proligera  difcoidea  partem  minimam  ac  fupinam  totius  apothecii  fo-  
 ium  confiituit.  Hifce  differentiis  bene  penfitatis  et  probe  obfervatis  a  quovis  exami-  
 natore  et  vel  minus  ad fv eto,  non  aegre  dignofci  poifunt  U r c e o l a r i a e   a  L e c a '   
 n o r i s . 
 Nomen  Generis  a  forma  Apotheciorum  urceolata  depromtum  efi. 
 Sub  hoc  Genere coniprehenduntur V e r r u c a r i a e   ct  Pa t e l l a r i a e   quaedam  Sne.  
 cies  H o f f m a n n i .   ^  n® 
 E x p l i c a t i o   F i g u r a r um. 
 Tab.   VI. 
 Fig.,  8.  A.  Urceolariae  A ch a r ii apothecium  cum  parte  thalli,  fecundum  feflioncm  perncndi  
 cu larcm,  magnitudine  aiifla.  pcipi-naia. 
   Lamina  proligera  thailo  f.  cruftae  fubjacenti  immerfa  fupra  concava. 
 b. b.  Margo  thallodes  parum elevatus  laminae  ambitum  cingens ee  cum  hoc concrefns. 
 B.  Ejusdem  laminae  pars  multum  a u a a ,   in  cujus  parenchymate  (a )   cellulae  ftriaefn,-'  
 mcs  esilillimae  obfervantur,  gongylis  nudis  nidulantibus  iiitcrfperfac. 
 b.  Subftantia  corticalis  tlialli. 
 C.  Laminae  prolig.-rae  f c a io   horizontalis:  a  cellulis  transverlim  rcfeflis  onaH  
 pui)£lata  apparet,  " 
 Fig.  9. A.  U ^ eo laH a e  d iama rtae  apothecium  junius  cotlcin  modo  rcprefciitatum  ut  k   fíg, g. 
 a .b .  ut  ad  Fig. 8-  A.  hae  partes  explicantur. 
 1' 
 j -'i  • ' 
 u 
 y - . ! 
 Í 
 l i  li  
 i l '. i '. 
 L  a