
 
        
         
		IU»' 
 defcn'píionem  l e m a   a 11 r i  c u i  a tti m  Hoifm.  fecundum  Ejos  ad  C o l l e m a 
 B u r g e f l i i   etiam  referri  polfcr. 
 0 .  C.  rivuiare:  tliallo  g lau co -vire fcen te ,  lohis  oUongis  fubrcpandis  flexu o fo -fu b.  
 crifpis  complicati«;  apotheciis  Iparlìs  plauis  marginatis  dilute  rubellis, 
 Parmelia  flaccida  var.  0 .  rivularis.  Achar.  Mclh.  Lich.  p.  zzp. 
 Lichen  rivularis.  Achar.  Lichenogr.  Svec.  Prodr.  p .  132.  et  in  Nov.  A B .  Acad.  
 Se.  Siockk.  U .z z .  p.  tój. 
 Lichen  cocbieatus.  Wither,  et  Dickf.  Scenndimi  Specimen  a  D .   Turner  miffum. 
 Ic.  Achar.  in  Nm .  A B .  ■ Stockh.  l.  c.  Tab. 3.  f .  $.  —   Dickf.  Plant.  Cr.  Hr.  1.  
 7'ab.  i l   f . 9.  mah. 
 Habitat  ad  faxa  ìq  rivali«  c t   ad  radices  arborum  S ve ciae,  Angliae. 
 Habitus  C o  l l em .   f l a c c i d i ,   fed  fere  tenuior  et  in  ficco  flatu  glaucefcens.  Lobi  
 longiores  margine  magis  undulati  et  flexuofi  ,  aliquando  tenuillìme  erofi.  
 Apothecia  adulta  margiuem  faepe  fervant  et  dilutius  colorata  fmit  quam  in  
 priori  (oe),  fed  vix  diflind a  fpecies,  quamvis  ob  teneritatem  tballi  et  colo-  
 rem  ad  L'ollemala  S ed ionis   fubfequentis  quodam  jure  referri  ptdl'et. 
 33.  C O L L E M A   d e r m a t í n i im . 
 C .  thallo  foliáceo  crafle  membranaceo  laevi  n u d o ,  lobis  aggrcgatis  fubrotundis  
 iutegerrimis  ;  apotheciis  fparfls  urceo iatis ,  d i t o   demum  planiufculo-  rufo,  
 margine  elevato  tumido  integriufculo, 
 Collema  prafinum ?  Hoffm.  F l.  Germ.  p.  eoa, 
 Parmelia  puIcbra.J*  Achor.  Meth.  Lich,  p.  223, 
 Licben  pulcber?  L e e n .  Fl.  Herborn.  p y i .  —   Achar.  Lichenogr.  Svec.  Prodr.  
 p.  ijS.  —   Rtrnh.  ap.  Schrad.  im  J on rn ,  f .   d.  Hot,  1799.  1.  p.  23. 
 Habitat  in  Helvetia  unde  Specimen  acceptum  mecum  benèvole  communicavit  Cl. 
 D.  Ptofelfor  K .  SprengeL 
 T b a llu s   gelatinofus  craffus  atro -v ir id is .  Lo bi  rotundati  paflim  in  plures  divifi  
 laeves  et  margine  integerrimi  adfcendentes  parum  flexu o fi,  plures  aggregati  
 thallum  integrum  formantes.  Apothecia  adhuc  iiifantilia  fubglobofa  fcrobi-  
 culo  pro  difco  fupra  notata,  dein  majora  urceolata  fparfa  vel  difco  demum  
 planiufculo  rufo  ianriein  con v e x o   in flru d a ,  femper  autem  margine  craffo  elevato  
 integriufculo  coro n ata,  aliquando  confertiora  minora  fupra  p lan a,  po.  
 iìremo  omnia  obfcure  fufco*nigricantia. 
 Sufpicor  h o c ,  quod  ex  unico  tantum,  fed  ut  apparet,  fat  completo  Specimine,  
 jam  d efcripfi,  vlx  fpecie  differre  neque  a  L i c h e n e   p u j c h r o   Leerfìi  neque’  
 a  C a l l e m ,   p r a f i n o   Hoffm.  Sed  quum  uulla  ex  horum  A ud o rum   Lichenibus 
 nibus  Specimina  viderim  et  Eorum  defcriptiones  non  omnino  cum  meo  Li-  
 ebene  coincidant,  nomen  triviale  mutare  coad u s   fum  ne  adhuc  m^ or  confufio  
 ac  inceriitudo  oriatur.  T u b e r c u la ,  quae  fuo  Licheni  tribuit  Hoffmann  initia  
 apotheciorum  elfe  non  efl  quod  dubitem.  Apothecia  convexa  porro  i u o / i -   
 cbeni  tribuit,  fed  forte  aetatem  fenilem  haec  denotant.  Exafperatum  luuin  
 Lichenem  effe  arque  cae rule o. virefcentem  praedicat  Leerfius.  In  hifce  'mo-  
 tìientis  a  meo  certe  difcrepat,  fed  eumdem  cum  C o lJ em .   p r a f i n o   Hoffm.  
 fub  una  fpecie  conjunxit  Bernhardi  i.  c.  et  hoc  non  absque  valida  ratione  
 feciffe  con v iñ i  fumus. 
 C harad e re   fpecifico  fpecies  noflra  a  C o l l e m .   f l a c c i d o   aegre  diflinguitur  atta,  
 men  Species  omnino  diverfas  efl'e  e  primo  intuitu  perfvademur,  quum  hoc  
 multo  cralfius  efl  et  quafi  coriaceum  ac  lobi  minores  minusque  flexuofi.  
 Apotheciorum  habitus  praeterca  divecfus  e f l ,  nam  horum  margines  elevati  
 turgidi  fubinflexi  perfiflentes;  in  C o  l l em .   f l a c c i d o   autem  tenues  dilcum  
 .n o n   fuperantes  ct  fubeyanefcentes  deprehenduntur. 
 34.  COL LEMA   t u n a e f o r t n e .   ce. 
 C   tballo  foliáceo  membranaceo  fubrugofo  pulvere  fu ligin ofo  ad fp erfo ,  lobis  o b -  
 longis  profunde  incifis  finuato-laciniatis  obtufis  flexuo fo -c r ifp is   fubcrenatis;  
 apotheciis  fparfis  fufcis. 
 Parmelia  tunaeformis.  Achar.  Meth.  L k h ,   p . z i j . 
 Lichen  tunaeformis.  Achar.  in  Nov.  A B .  A c.  Se.  Stockh.  V .16 .  p .1 7 .  et  Liche-  
 "  nogr.  Svec.  P rodr.  p '.H z.  —   Bernh.  àp.  Sehr,ad.  im  J o u rn .  f .   d.  B o t.  1799. 
 I.  p.  iS. 
 Io.  Aehar.  in  Nov.  A B .  Stockh.  t.  c.  Tab. t.  f . 6 .   -   Dillen. H iß .  M u ß .  Tab'., 19. 
 f . a p . A . B .   ' 
 Habitat  in  montibus  calcariis  Sveciae,  Germaniae,  A n gliae ,  Helvetiae. 
 Th a llu s   gelatinofus  membranaceus  e  centro  feu  fixura  communi  lobos  plures  li-  
 beros  emittens  fubrugulofus  et  plerumque  pulvcre  fuliginofo  contammatus.  
 Lobi  lobulique  lo u g iu fcu li,  primordiales  non  raro  ad  bafin  con c re ti,  v ano  
 modo  flexuofi  et  inde  margine  fubcrifpi  ibidemque  pafllm  incifi  atque  lobulis  
 minoribus  rotundatis  praediti  fubcrenati,  apice  obtufi.  Apothecia  rara  fparfa,  
 primum  urceolata  dein  planiufcula  marginata  fubrufefcentia  vel  coucolora. 
 •  A  prioribus  huius  Sedionis  Speciebus  difl'ert  figura  loborum  majorum  et  primordialium  
 oblongo-deltoid ea  feu  elliptica  ct  bis  iterum  profunde  laciniatis,  la ciniis  
 ipfis  longiufculis  crenato-lobatis  crifpis. 
 Figurae  Dillenii  citatae  forte  ad  hanc  Speciem  pertinent,  quum  thalli  habitum  
 qualitercumque  exprimere  videntur. 
 O o o o   l3.  C.