T
vel subsemioibicnlaribus, spinis tcnuibus striotis liirsutis, a vertice
triangularibus, angulis obtuse rotundatis, lateribus rectis vel leniter
convexis.
Diam. sine spinis ('so — ('30 '" =• 0,0015 — 0,0024", zygosp. ad
i/jo'" = 0,0022".
Hab. in fossis paludibus turfosis per totam Europam.
St. teliferum Ralfs (Brit. Desmid. p. 128. N. 12. T. XXII. E. 4.
et XXXIV. E. 14. (zygospora), de Bréb. Listo p. 141. X. 32. Eabonh.
Alg. X. 089, 1926. Cleve Bidrag p. 490. X. 13. Hilse in Ber. dor
schles. Ges. 1865. p. 122. Archer in Pritoh. Inf. p. 739. T. III.
F. 20 et 21. De Xtris Element, p. 50. X. 39.). St. mediocre, paulo
longius qnam latum, aouleatum, sinu angusto lineari ; semicellulis subreniformibus,
a vertice triangularibus, angulis subtumidis, late rotundatis,
dense aculeatis, lateribus profonde rotusis, in medio inermibus vel sub-
inermibus ; zygosporis aculeatis, aculeis valde elongatis bifuroatis. v. v.
Diam. V62 — V « " ' = 0,0014 — 0,0019", zygosp. s. acul. plerumque
VbiH" = 0,0013".
Hab. in iisdem cum antecedente locis totius Europae, passim.
St. pilosum (Xaegeli) Archer (in Pritch. Inf. p. 739. Phycastrum
pilosum Naeg. einz. Alg. (1849) p. 126. T. VIII. A. F. 4.). St. mediocre,
spinis tenuibus capilliformibus striotis, plerumque oapituliferis undique
plus minus dense vestitum, sinu angusto lineari; semioellulis oblique
ellipticis, subsemiorbicularibus, minus divergentibus, a vertice triangularibus,
angulis late rotundatis, lateribus modice concavis. Zygosporae
eaedem quae in antecedente, sed aculeis trifurcatis. v. v.
Diam. V52 — V « '" = 0,0017 — 0,0020" ('/ce'" indicat Naegeli).
h. Brebissonii (Staurastr. pilosum Bréb. Liste (1856!) p. 141.
N. 31. T. II. F. 49. Cleve Bidrag p. 490. N. 11. T. I. F. 3. Eabenh.
Alg. N. 1924! St. Brebissonii Archer in Pritch. Inf. p, 739.), plerumque
majus, diam. ad '/ss'", semicellulis divergentibus, ovato-laneeolatis,
utroque fine obtuse rotundatis.
Hab. in stagnis Germaniae, Galioiae (ad Jeziorld; C. Sohliephaoke),
Helvetiae; b. in Gallia, Sueoia (ad Upsaliam, Dalarne: P. T. Cleve).
St. erasum Bréh. (Liste p. 148. N. 42. T. I. F. 28. Archer in
Pritoh. Inf. p. 739.). St. mediocre, tam longum quam latum, medio
granulatum, in angulis brevispinum, sinu aoutangulo, extrorsum amplia-
tum ; semicellulis divergentibus, elliptiois, dorso subplanis, utroque line
rotundatis spiniferis, a vertice triangularibus, angulis late rotundatis
dense spiniferis, lateribus concavis. v. s.
Diam. 1/ 59" ' = 0,0015".
f
Hab. in Gallia, ad Falaise detexit ol. autor, propo Neudamm
Borussiae reperit ol. Itzigsohn, ad Wurzen Saxoniae inter Dosmidieas
varias legit ol. P. Richter.
St. saxonicum Bulnh. (in Rabenh. Krypt. Flor v. Sachs, p. 190.
Hedwigia II. p. 5 ! T. II. F. 7. (non exacte), Richter in Eabenli. Alg.
N. 1940! c. ieone, N. 1825 [sub St. echinato!]). St. magnum, paulo
longius quam latum, praeter semioellularum basin undique dense aonleatum
; aculei e basi lata cuspidati, in series reguläres ordinati ; sinu
aoutangulo ; semioellulis late ellipsoideis, subsemiorbioularibus, basi fascia
oonnexiva distincta, a vertice triangularibus, angulis rotundatis,
lateribus modo leviter concavis modo paullum convexis.
Diam. 1/3 3— V45 '" = 0,0027 — 0,0019".
Hab. in fossis ad „Grimma“ in Saxonia detexit 1859 beat. Buinheim.
St. echinatum Bréh. (in Ealfs Brit. Desmid. p. 215. N. 45. T. XXX.Y.
F. 24. Liste p. 141. N. 33. Eabenh. Alg. N. 1589. Archer in Pritch.
Inf. p. 739. Hilse in Ber. der schles. Gesellsoh. 1865. p. 123.).
St. subparvum, tam longum quam latum, praeter centrum laeve aouloa-
tum; semioellulis elliptiois, divergentibus, isthmo connexivo sublato,
sinu obtusangulo, a vertice triangularibus, angulis late rotundatis,
lateribus aut rectis aut leniter convexis. v. s.
Diam. Vsi — V74 '" = 0,0011 — 0,0012".
h. Pecten (Phycastrum Peoten Perty kl. Lebensf. p. 210. T. XVI.
F. 32.), minus, diam. (m " ' , semicellulis anguste lanoeolatis, isthmo
angusto elongato.
Hab. in paludibus, fossis Galliae; b. prope „Lugano“ Helvetiae.
St. Hystrix Ralfs (Brit. Desmid. p. 128. N. 13. T. XXII. F. 5.
Eabenh. Alg. N. 1568, 1898? Archer 1. 0 .). St. parvum, tertiam
partem longius quam latum, angulis aouleatum (caeterum laevo), sinu
aoutangulo ; semicellulis subquadratis, angulis late rotundatis, dorso
planis, a vertice 3 — 4-angularibus, angulis late rotundatis, plus minus
dense aculeatis.
Diam. lat. ('1 0 0 — VsF" = 0,00089 — 0,0010".
Hab. in Anglia, in fossis Germaniae, e. g. ad Dresdam (Bieno),
Erlangen (Eeinsoh), rarissimum videtur.
St. denticulatum (Naegeli) Archer (1. 0 . Phycastrum denticulatum
Naeg. einz. Alg. p. 128. T. VIII. C. F. 3.). St. parvum, margino
breviaouleato-denticulatum, superficie striis orbicularibus granulatis ornatum;
semicellulis divergentibus, subelliptiois, dorso plane oonvexis, utroque
fine bispinis (plerumque altera majori altera minori), a vertice