í p í
■,M- 1 / 1 f i
0 ' - . « i '/ f t '
J ,0 -ff ’ /'*
I*:':; ' fi l 0 0 1
I ; : ’ / ' ! ' ' ; ; : f K
i-î.' Í0f :
r
|V f
UÌ
■Il f ' ■'•'îy')
3; ' I ’ n' -. i If -11 , #1^*0 '•<
1"
' K i ' i b ' f I i
314 g a s t e r o m y c e t e s .
HI S TO R IA . Ordo vastissimus, a formis sinj.
plicissimis ad valde compositas adscendens, sed ard.
s s imo vincul o naturali cohærcns. Locus ip syste-
mute, ob affinitates diversissimas supra notatas, diu
vac i llavi t . Plu r imi pro fungi s perfedissirai s surri-
sere; Ceî. Decandolle e fungorum regno exclu dit &
cum Lichenibus analogis (ffyrenothalamis) ad fami-
liam propriam intermediaui refert. Recent iori sæ
culo primo innotu erunt ; una alterare species cui d
e n a Theophras to (Cf. Spreng. Qeschicht. Bot. u B .)
& Botanices' restaurator ibus memorantur, Michelius
primus r i t e descripsit. Linné ne genus hue refe-
rendum recepit & sub Sphæriæ (Fariolarice 8c Hu-
poxyh Bul l .) non solum Pyrenomycetes omnes, sed
etiara Coniomycet es vari i , Sclerot iaceæ & Lichenes
usque ad Todeum confundebantur . Hi c optime se-
paravit Spermodermiam & Tuber cular iam (Coni-
om.), Sc le ro t ium; nec non genera Pyrenoraycetutn
primari a Sphæriam & Hys ter ium. Qu em secutus
Cel. Persoon, sed genera Sti lbo«pora, Tubercularia,
Næmaspora pr. p. ad Sclerocarpos ab eodem relata
ad Coniomycetes pert inent, & novum Xyloma, e
varus fungí s epiphyl l i s immaturis conflatum, tribus
diversorum generum analogas indicat. Accessere genera
paradoxa, Glonium Mühl . ex America boreali,
AnUnnaria Link e Lusitani a , Thamnomyces Ehrenb.
e Brasilia ; i l lud certe hujus ordine, hæc vero aliena
mihi videntur . Diffici l ius erat ceqtrum adgre-
«1 ; ut hujus genera expl i carentu r præcipue moli-
tus sum. Plura restant. In spec ierum definitiune
optime merit i Hoffmann, Tode, Sowerby , Persoon
(220 spec, m synopsi describens) Albertin i , Schwei niz,
Decandol l e, Fratres Nees , Schmid t , Kunze, ut
i n præsente opere 750 recenseantur . Icones, v. c. So-
werfay, raro suf fi ciunt, hin c maximi moment i sunt
Spec. Exsiccata, qual ia præcipue divulgata ab Ehr -
harto, Schleicher, Fu nk (non vidi ), Mougeot & Nest-
ler, Schmidt & Kunze , nobi sque ipsis. De fruiilifica-
tione optime mer i t i Hoffman & T o d e ; in gelatina
animal cula videre voluit adeoque ad Zoophyta re-
P y r e n o m y c e t e s . 3t 5
ferre O. F. Mü l le r . Asci ver i in Sphærioideis a
Gel. Link, ( i n Schrad. Journ. 1809. p. i 5). i« L^a-
cidiaceis a nobis pr imum visi sunt. Evolut ionem
elementarem exposui t egregias Nees.
P A T R I A , lo cus, tempus , durat io. Ubique ter-
rarum, ubi adest vegetat io, simul adsunt Pyreno-
mycetes; ut vix alia existât stirpiura fami li a fre-
quentior obvia, cum omnis stirps perfetSlior omnes-
que partes moriente s Pyrenomyce te s alani . Summx
sunt libere evoluti , superficiales, in ligno denudato
diu emortuo nascentes, rarius terrestres 1. entomo-
geni, i n dissitissimis terræ regionibus (Europa ,
Kamtschatka, Americ a &c. ) fere iidem, adeoque specierum
numero inopes ; sed quo magi s immerri 1.
innati , eo magi s a matr i c e pendent , eo magis for-
mæ mul t i p l i cantur & in diversis regionibus (ubi
adest matrix, pianta nempe enitura, vana ) v ani ;
hi oranes epiphy t i ; quo magi s dissoluta est ma trix,
eo perfe aiores & versa v i c e ; in partibus vivi s
obvii in quavis serie infimi. Ita et iam l ignat iles
corticolis, cor t icolæ epiphylli s, epiphyll i in foliis
perennibus fol iorum annuorum perfeétiores sunt.
Eadem speeies minor & imperfedlior in ramul i s t e nellis,
quara in annosis f frmioribus. Ceterum omnes
fere speeies def ini tum occupant locum ; nul la simul
immersa & superficialis ("sed immersa erum-
pere potest ) e. s. p. ; vix ul la simul in ma t rh e
perenni & annua occurr i t ; certe nul la Iignati l is
simul & fol i o annuo innata. Adhuc s t r iaius hoc
valet de situ ; aliæ semper i n tenerrima epidermi-
de innata? ; aliæ inter epidermidi s crassioris membranas
incusæ ; aliæ sub epidermide l iberæ nidu-
lantur ; aliæ cort ici 1. parenchymati interior i constanter
immersæ ; aliæ porro lign o adnatæ, sed n e u
nisi corti ce tegent e formantur (v. c. Sphæriæ ciie-
cumscriptæ) ; aliæ tandem non nisi ligno denudato
innascuntu r ; quæ l ignum put re faaum inc olunt , s i mul
terrestes. In hac evolutioni s serie ab infimis