tí*
MALPIGHIACEARUM RATIONES GEOGRAPHICAE. MALPIGHIACEARUM USÜS E T HISTORIA.
H a ,
Mascagnia sepiitiu
li'ucanthcle
bracleosa
inicroiiliylla
Hiraea Gauilicliaudiana
.‘iaianiniinianu
dentulala
cuneata
fagifolia
VViedcana
fulgens
chrysopliyila
cujabensis
Diplopteris I’aralias
Schwannia elegans
Hac praececlente tabula specierum distributio per
Brasiliae provincias botánicas (ph yteparckias dicere
licebit) luculenter tradilur; quodsi vero universali) Brasiliam
in ea Florae Imperia dissolvimus, quae cuiicto
orbi terrarum snjiertexta stattiimus (v. Mart. Hist. iiat.
Palmar. I. p. CLXVH — CLXXXI et tab. geogr. 3.
4.), Maipighiaceae di.speiisantur modo sequeuti: Imperium
Florae Cisandinum (ropicum s. Brasilieiise nutrii
species 208, Imperimn Florae inegapofamiciim s, Ama-
*J Novum Malpighi.icearum genus nequalorinie juxta ipsos fines Brasiliae
borealis nuper deccxic indefessus Sraucs ejusqiie specimina frngmea-
laria, quae sola exstitnt, qiiuni m. Aprili 1658. Loudini coiiiinararer,
cl. Bbn'tii.a.m, ne in synopsi stirpiuai brnsillensluin omnioo dcsiderure-
tur, benevole mecuni coniinuulcavit. Et quannis ad descripsionein
integraui non sulliciaot, character tanien clarus, ex quo aSiniiatis typi
uovi cum Byrsonima, Mrckelia ct Galphimia palent, dari potest.
DIACIDIA GnisilB.
Calvx 5-partitus, segmentis omnibus biglaniluiosis. Pe-
TAL.i ungiiiculflta. Stajiina 10, omnia fertilia, filamentis basi
monadelphis toroque piloso inscrlis, antbcris apice biarislatis.
Ovahium triloculare (v. abortii bilocularc), stjlis S (— 3),
distinctis, subuliformibus, aculis. Nux Irilociilaris (v. aborlii
bilocularis), pericarpio extus corrugato. Se.uina snbglobosa.
Embhyo infiexus, rostello oblongo, icrcli, cotyledonibus siib-
rotundis, carnosis, cumplaiiatis, aequalibus.
FnvrKX Columbiae aequalorialis, Brasiliae conterminae;
FOUIS opposilis, integerrimis, subsessilibus, oblongatis, pen-
nincrviis cauleque adpresse p ilo s is; stipulis in unicam
axillaremque connexis; rm h v i s lerminalibus, laxifloris,
PEDUKCVus aut simplicibus et infra medium bis v el pluries
articulalis, aut e x inferiori nodo divisis, florhivs inferiori-
bus vulgo incompletis v. aboriivis et in glandulnm saepe re-
duclis, PEDICELLIS ipsis supru basin articulatis el bibracleolatis,
BRACTEOLIS lu tis, foUaccis, dcciduis it. abortivis.
Genus ab omuibus Mnlpighicis antheris apice I
dislinguenduin , juxtaque Aleckellam sy.stomnti i
men ab arislis istis (axi'r) derivatiir,
iis facili opera
amazónica
guarniiilicn
Camarea iliscolor
pulchella
ericoidcs
linearifolia
liirsuCa
serìcea
axillnris
iripbylla
zoiiico-orinoceiise 4 1 , Imperiiim Florae Paraguarieiise
ve l Cisandiiiuiu extratropiciim 11. Communes Liiperiis
Florae megapotamico et Brasiliensi sunt 25. His duo-
bus et Paraguarieiisi perliiiet 1. Vagaiitea in Imperia
Florae Mexicanum iiitralropìcuiii, Andiiium aequatoriale,
Aiidhiuiu medium s. Pcruvìanuiu et Anfillanuiii
notaiuus C; cult.as, originitus Antillanas, 3. Summa 294.
Accedit species nuper detecta*) e x Imperio inegapo-
tamico. M a u t iu s .
1. DIACIDIA GALI-UIMIOIDKS Gn.
Frustui.a exstunt pcdalia, triiacum lufeme ramosum, Cylindri-
Cum, 2“‘ crossuui exliibeutin, cortice pallide griseo, tenui. H.ami a
medio florcntes, inferne lignosi, cylindricì_, ubique pili? densis, ap-
pressis, elongatis, rufescentibus v. o.vpalicntibus sericeo-slrigosi, nodis
inlegris, iatcrnodìis 8'" — 8" longis, v. simplices, gráciles, v.
gcinuios foliares nondum piane cxpliciilas ex axllis cniittentes.
Foma 3—S" longn, 1"—C'" Iuta, lauceolato-oblonga, acutiiiscula,
basili versus attenuata v. obtusiuscula, versus nodum in peliolum
bravcui ( 1—8" ' longuinj stipulae nccrcscentis opc ampliata, discolo
ra, sicca sopra atroferroginea, subtus femigineo-clnerea, utrinque
pilis sparsis iisque elongatis subappressis flexiiosis subsCrignsu, niol-
lia, venis primariis utriuque 8—18, tenuibus, versus marginem evanidis,
siibcus paullisper cum mediano prominulis, secuudariis incnn-
spicuis, stipula axillari ovuto-subrutumla, apice Inte rutundiila v.
retusa, infume petiolo acereta. Uacbmus terminalis, 4—5" longus,
gracilis ct .aliquid autans, iiiteinodiis axeos plerisque 4 " 'longis, glabriusculis,
pcdunculis pedicellisque lìlifurniibus, patcntihus, »patio nh
axi ad florem tcrininakm 6—8'". Cai.yx segmentis ovntis, roiim-
dotis, 1 '/," ' longis, giabriuscuiis, basi biglandulosis, gl.audulis or-
bicularibus. Pktai.a glabra, fere i " ‘ longa, lamina obovnio-sub-
rotunda, margino lacera, unguem subacquantc. Stamì.va ungues
peUiloruni stylosquc ncquiintia, alterna paullu minora, filamentis glabriusculis,
e toro vnicle hirsuto uriuniiis, anthoria glnbris, oblongis,
'/ / " longis , loculis conncctivo cyliudrico crassiusciilo intus ndua-
tls, utriusque apice abruptim in nrislaiii introrsum porrectain, aci-
cul.arcm, diiiiidiuiii loculum aequanlciii producto, Ovahium gla-
bruin, stylis subuliformibus ter supcrntum. Nui minuta, calyce inclusa,
pericarpio onniiiio lignoso, extus vcrrucis obtusis plicisque
corrugato; loculi nioiiospermi, lesta meinbrnnaceii. Griseb.
7n rupibus pi'oíiífícií humidis ad confluentiam fl, Casiii/iiiare
et n h Negro, nec noa in medio monte C'ocài, m.Majo: S/irnce
n. 99116.
DE USU E T HISTORIA MALPIGHIACEARUM
panca soIiimuioJo (raderò vaicmus; quamvis ciiim pro muili-
ludinc ct frcqiiciiiin specierum in ililionc opci-is nostri provcnien-
tium -»at magni momenti in ordine et quasi oecoiioinia naturae esso
dobeant, hnmiiii tnmeii ndbuc parvo usui fiicnml. Miillae spccics
bis anno llorcnt — in litorali praecipue ultimis mini mensibus, ili
medileiTaiicis Aprili in Junium —, quo icmporc llores colore splcii-
denlos ot dulce l'cclolcutcs crebro agminc npium frcquciilatos vides,
succimi c disco Dori.s glandiili.sqiio calycis legciiliiim. Quibiis organis
ncclarifcris Inrge cvolutis Malpigliinccac, ut meilis mntericm prac-
beant, maxime idoneae esso videnliir; quare inter Brasiliae pínulas
mcllificns cas prae aliis commciidamiis ad scpcs siraciidas, ubi apis
mollificac culluram more europaco conari cocpenim. Jiissii P etiii li.
Imperatoris, do Brasiliae comiuodis egregie soliciti, apis »ostras o
Lusitania in urbcin Rio do Janeiro introducía est. Huec niiimnl-
cula per pluros mensos in alvearibus otiosa so eontiuebaiit, qiiimi
v e ro , aestalo pluvia rcdouiilc refecla prala ct silvae mullifarins
iloi'iim opes aperuissscnl, denso examine criimpebant ct insoiilo
susiirrii, qui limorcm curatori incutcrot, quasi laulissimis rcgionis
tropicno dapibus inebriala, diUgoulissime circuinvolilabant ct rebus
tam secimdis abbine niigcbantur, ut non bis vcl tor anno, siculi
in calidioribus Enropae regionibus, sod jam qiiadrngenis dicbus
novas turmas emitiere solercnl, unde npum eiiitiira proliims per
Brasiliam disscmiiinri cocpit. Qniim igiiur Maipighiaceae ariis nicl-
lificac largnm nmlcriom pracbcniit, agricolis brasilianis hujus rei
sludiosis suadcndum est, ut IlorondL tempora in singulis speclebus
animadvortaiit easqiio ila conserendas curcnt, lit apes nuUo anni
tempore floribus carcant. Quern nd finem hujus orditiis stirpes, prae-
cipuo scpicolas, CO magis commendcm, quo cariim llores salubris niel-
lis largiorcm matcriem suppcditenl iiequc noxiam, qualcm ex aliuquin
affinibus quibusdam Sapindaceis a vespe L e c h e g u a n a dicta absor-
bcrt b. Aug. dk St. Hilaire soporifici immo veuoiiosi mcilis csu non
sine vitae periciilo ipse expertas est. Cetcrura ctiam foruiicao Mai-
pigliiacoaruni ramos floríferos visitare ot succo fioriun vesci observantur.
Porro nonnullnc species, imprimis qiiarum succis tan-
ntimra admixlum e s t, uti Byrsonima verbascifoUa, pacìiypliylla
etc. quorundain inscctorum parvulorum (erunt Cjnipidos, de quibus
jam cgit Malmori , 0pp. edit. 16S6. pag. 17 squ.) progenici
babitaculum pracberc viilentur. In foiiis liarum arborum saepo
tophi giliarum similes rcpcriimtur, qui ovula Dlplcrorum, quao
dixi, fovcnt. Avibus et mnmmalibus Iicrbivoris, praesertim gliri-
biis, samnrao abundo nialurcscenlcs ct baccao, imprimis generis
Byrsonimae, nutrimento sunt. Ncque Indiaiius has baccas ropii-
d ia t, quamvis voracilalcm cjiis sedare non siiRiciant. Quod no-
mcn ipsum lupicum: M u r ic i, M u r c c y , M o r c c y significare
videtur ( j e - ni o ro o * ) , nuirio) e i c y , iniquus, inviliis, ergo:
parce nuiriens). Indi Galibi in Caycmia liabitautes, qui genti
tiipicac pertinent, cas M o u r c i * * ) vocanl, quod vocabulnm aut
ex M o r o -c y conlracluin est, aut voce adjccla / pm w « significai.
Audletio * * * ) teste Galibi conipluros Byrsonimae species
M o ii r c i ln vocant, undo vox M o u r e i l l c r in gallicum sermonen)
recepta est. Omiies generis Byrsonimae spoeics finctns cdu-
les proforrc videtiliir ct Brasiliani praecipue B . vcrbascifoliae,
*1 Vox Mura, Moro, Muvo, cibum signific.ms, ctiam in aliis plau-
l.iruin uoiuiuibus reilit; Miirii-iiiuru CAstrocaryum Murnmuru)
more linguae tupicac, qiiae vocabulo repctito pro augnientativo
iilitur, „probe Hutriens"'; m u ru -cu jd (Passiflora) „in vase
(cuja) iinfnuNs" siguificnt.
*») llarrere, cssal sur I’hisloire de la France cqulnoxinle p. 71.
Hist, dos Plnules do la Galnnc frau9. I. p. 465 sq.
crassifoliae, sericeae, intermediae, pachyphyllae et spicalac fruc-
tilnis uti pomis nluntur. Marcoiiavius * ) quatuor ad inimmiim
species diversas di.sccrnit, quarum uni fructu minus sylvcstri et
nb ipso maxime potito nomen M u r o c i - p c t in g a dot, quod aut
albam, ad vias crescenlem s. frequenkm ( p c - l i n g a ) aut sapi-
dam (p i tin g a a verbo pi t e r , sorbore) signifient, ullcri nomen
M u r c c i-g iia e u i. c. magna*“) . Illa B. crassifolia, baec B . vcr-
bascifolia est. Tcrliiim iiomcn specificuni Mu r e c l - p o n i in a 1.
p iii im a i. 0. p id a , in regioiiibus acqimtoriolibus B. sertccae el
chrysophyllao inditur. Vcrisimililer Indiani ex antiqiiissimis temporibus
terra.? pcrvagnntes fruclusquo cdiilcs liarum specierum cdcii-
tcs, cas lotigo latcquo sparscnml ***), quum semina inlcstmn pcr-
Dicantia gcrminandi fncnllatcm non pcrdcrcnt. Quo modo nomades
inscii has plantas non solum sensim divulgarunt sed ctiam varie-
tntcs numerosas difficillimoquc dijndicandas produxcnint. Byrsoni-
mae cnim pro ubcrtatc nut sterilitale soli nunc arbores sat magnas,
ramosas, mmc frútices efTiciunt, atquc indumento mmc lanuginoso,
villoso, liirto, patenti v. depresso, inflorcsecntia ct coloro fioruni
mngnopero variant. Qua lioniinis aclionc quamvis ncscia cliam
Dores monstrositatibus per prolifcralioncni (v. „diapbjsin“ alidore
Engclniann), in Byrsonimis (c. g. intermedili) saepe obsorvalis,
magis obnoxii osso vidcntiir.
Non niiliL notum est, lias arbores Brasiliae indígenas ibi ab Euro-
pacis fruciuimi causa cultas esse; secl ex iiisuli.s Anlillanis, quae generis
Malpigliiae magnani copiam liaboni, complures species potius, ut
putaverim, propter pulchritndinem quam propter saporcm frnctuiim
rubronim Ilavorumve arbúsculos ornanlium iiilroductao sunf. In insu-
lis Dominica, Martinica, Guadeloupe jam bonus Plumier quinqué species
cognovit: Malpighiam punicifoliam, fucalam, urenlem, aquifo-
liam, coccigeram, quae colonis gallicis C e r i s i e r d o s A n t i l l e s
vocantur. Eliam Malpighia glabra, Pariae ct Nicnragiiae litora
ol Mexicimi tropicum iniiabilons et proplcr fructus carnosos edu-
los, X o c o t , X o c o l l, X o c h o t l (i. 0. bacca?) nuiicupala, cultura
sensim ultra fines patriae progressa esse videtur. In Jamaicac insula
ci cum M. punieifolia nomen C h e r e c z c v. B a r b a d o c s - c l i e r r y
est, quia ex insula Barbados iiilrodiicta esse dicilur, Cubae cum
oliis spccicbus affinibus C e r e z a nominatur, propter siniili'.udincm
cerasoruni nostrorum. Malpighia w e n s , quae in Anlillis gallicis
B r in d 'am o u r v. B o is d e c a p i t a in e , in anglicis C ow -iia y c -
C lie r r y vocatnr, qiiolitatc fructuum cum prioribua convenit. Caro
driipanim plus minus succulenta sapore grato acido dulci est, facile
digorilur, saiiguincni diluii, corpus refrigerai. Paratur ex ca Roob,
deciniam fcrc partem fniclus reconlis contincn.s, vcl saccharo addilo
gclalina ct condimenta (fructus condili). Roob aliquod dracli-
niorum dosi pro cccoprolico u tn n lu r, c snceo ope saccbari potiim
acidnliim parant, qui in fcbribus inflamatoriis adiiibctur. Marc-
gr.avius de fructibiis Byrsoniiuarum scripsil: maturi gratissimo
quidcni acoro palatuni vcllicant, sed stnpovem tandem denlibus iii-
*) Edit IC4S. F- Pise edit. 1858. p- 171.
Non est dubiiiiii, quin species, quam „folla lanugine Veibnscl folils
siiiiilia“ babcre dicit, iu Byrsonimam verbascifoUam quadret. Ico-
uciii laiiicii xylograplilcaui a Lnetio etlilurc additaiu comparala icone
orlgluaria in Libro Priiicipis fig. 477. nliam specieiu se. B- crassi-
foiiam, folils in icone pietà obtusioribus quam in xylograpliica rcd-
dltis, slatuerc tuilii contigit. Quae species etium „foliis supra vlrl-
dlbus subtus pallidioribus“ cum icone conveuit.
fdiuin vcl ipsos terra obtcgcrc vcl per alios, praecipue libcros,
tcgouila curare. Ita nostratiuin adagio cyuegelico: Tardua malum
sibi cacat (Vlscuin udeudo) addi possiti Indus pomum.