
 
		A L B I N I  A N N O T A T I O K E S .  
 a i M  
 M  
 ^ i i  
 Ä i  
 p i ®  
 p i s m i j  
 É É l l í  
 ftacllius  ,  ut  à  vena  p o i t a r um,  fie  ab  umbilicali  i l l a,  qua  parte  fccundum  
 fmum  hepatis  iiicedat,  ramos  procedere.  Cujus  cjuidem  venae  umbilicalis  
 pars  illa,  quae  fit  inter  umbilicum  & jecorh  oßinm  fupradiéhmi,  
 ligato  fune  umbilicali,  in  ligamentum  abeat,  quia  ncque  ipfa  pervia  ampiius  
 fit  f anguini ,  neque  ramos  liac  parte  cmittat  ;  altera  autcm  maneat  
 aperta  ,  quia  ob  r amo s ,  quos  emittat  ,  pervia  fit  languini  ¡i  vena  portarum  
 venienti.  Hacc  tamen  aliter  accipi  non  velim  ,  quam  tanquam  
 conatum  quendam  illuftrandae  interpretationis  Lancifii  :  tpibus  ll  quis  
 mcliora  prof e r e t ,  ci  facile  affentiar.  
 Quod  fi  autem  ilia,  qu.ie  hattenus  dixi,  alieni  fortalTe  arriderent,  quid  
 igitur,  roga r em,  fentiendum  eflet  de  ramo  ilio,  cui  g  iníeriphí  cui  iimilis  
 non.  inveniretur  in  hepate.  Ipfe  certe  magis  rcfpondet  finiftro  ramo  
 hepático  venae  portarum  ,  qui  eft  pars  finiftra  finus,  quem  alii  dicunt.  
 Rcfpondet  magis  &  magnitudine  ,  &  pofitu  ,  &  ramis  ad  linittram  hepatis  
 partem  pertinentibus,  quibus  iè  etiam  comités  adjungunt  rami  arteriae  
 hepa t i c a e ,  ut  adjungunt  in  Figura.  Itaque  non  alienum  videri  
 poteft  exiftiraare,  duos  illos  magnos  r amo s ,  dextrum  i,  &  finittrum  g,  
 effe  duos  illos,  in  quos  vena  ie  clividic,  hoc  e f t ,  illud  ipiuni,  quod  finum  
 ejus  vocant  :  tertium  autem  eundemque  medium  h  ,  efie  ramum  ilium  
 minorem,  qui  circa  dicliotomiam  trunci  ortus,  per  fuperiora  hepatis  procedit. 
   Atque  adeo  ,  fi  finifter  ille  ramus  g  ad  finum  venae  p e r t i n e t ,  
 non  autem  medius  h,  etiam  canalis  venofus,  fi  is  effet  canalis  w,  á  finu  
 non  oriretur,  contra  quam  Anatome  oftendit;  quod  jam  occupatum  à  Clariffimo  
 Mo r g a g n o ,  Epiftola  fupradicta ,  §.  73.  ;  &  vena  umbilicalis,  fi  
 ea  canalis  t  eilet,  ad  finum,  ad  quem  revera  definir,  non  defineret,  fed  
 ad  fuius  i-amum  li  ;  in  fm  per  hepar  lùiieye  ramos  emittcret,  quales  
 non  emittere  cam  ,  lìianclius  monuit  ,  Morgagnus  conf i rmavi t ,  Anatome  
 docet.  Ha e c  autem  dum  t r a ä o ,  incidit  in  manus  GliiTonii  Anat.  
 Hepat.  Ta b .  II.  in  eaque  occurrit  quintus  ejus  ramus  venae  p o r t a rum,  F  j.  
 quem  verfm  gihhum  hepatis  retta  pergere  dicit  Cap.  25.  Cui  ut  reiponc  
 ere  poiTct  Euftacbii  ramus  ille  medius  h  ,  fic  poifet  fortaife  Euftachii  
 ramus  u t  ,  cum  fuis  ramis  w. v. v. v  ,  refpondere  deorfum  pariter  flexo  
 illi  ,  quem  in  GliiTonii  figura  producit  ramus  ille  quintus  F  j.  Certe  cum  
 de  Euftachii  ramis  duobus  magnis  ,  in  quos  fc  ramus  g  dividit,  dubitati  
 poffe  non  videatur  ,  quin  per  hepar  ipfíim  proeedant  ;  &  cum  ramus  
 ille  incurvus  ut  in  Figura  incedat  ante  ramos  modo  diélos;  fignificare  hoc  
 ipfum  videtur,  quod  per  hepar  procedat  Sc ipfe,  nifi  quis  velit,  per  hepar  
 penetrare  ,  &  etiam  ante  ipfum  procedere.  Ne c  diffiteor  tamen  ,  hic  
 valere  dillicultatem,  quam  atferr  Celeberrimus  Morgagnus,  Ep.  An.  I.  72.  
 contra  Clariffimos  Viros  ,  qui  propofuerunt  ,  eiìe  poffe  finißram  fmns  
 venae  Portai  produBionem  :  hanc  fcilicet j  quaerere  ex  iis,  fi  viveret,  Lanctfmmpoffe, 
   „  cui  unquam vere anatomico contigerit  perfpicere "  Simm  venae  
 Portae,  poßeaquam  in  majorem  ramum,  de'mde  in  ramufadum  contraBm  eß,  
 mux  repente  in  ampliorem  ,  Sf  tam  longum  ramum  expandi,  cujus  praeterea  
 furcnli  contra  atque  oporteret,  non  fecmdum  motum  fanguinis  à  Stmt  
 venientis,  fed  contra  eundem  converfit  fint  :  &  ,  canalem,  cui  t  infcripfi  ,  
 produSionem  e f f e non  videri  ißius  rami  venae  Portae  ,  cui  nempe  h  inicripfi  
 ,  cum  ièf  multis  partihns  crajfior  fit  curvo  ilio  ramufcìdo  ( u )  per  
 quem  à  latere  cum  ramo  ilio  continuatur  ;  6f  fuoi  ipfe  ramos  contra  ohverfos  
 habeat,  ac  rami  illius  producila  haber et.  Itaque  ,  tametfi  quodammodo  
 A L B I N I  A N N O T A T I O X E S .  24.7  
 modo  refpondere  videatur  Gliifonii  figura,  non  alia  tamen  de  caulfa  tale  
 quid  propono  iufpicandum  ,  quam  ut  moneam  de  re  ,  quae  opportunitatem  
 d.ire  fortaife  poifet  ,  inveftigandi  veritatem.  Qiiare  juvabit  etiam  
 hic  inleriuiie  Sagacillimi  Morgagni  h.iec:  Num  forte,  inquit  ,  (dixe - 
 rat  autem  de  canali,  cui  t  infcripfi)  major  aliqms  ex  iis  ramis  quos  aliquando  
 talloppius  ( i n  Obf  Anat.)  ---  hmc  communicare  vidit  cum  intima  
 ¡tmjiri  hepatis  lobi  fuhßantia  ,  mde  vero  ant  „ f u b  pancreo  cum  quibus- 
 „ d am  aliis  venis  ab  eodem  portarum  trunco  extra  hepar  obortis,,  aut- 
 , , m  hene , ,  cum  hiijm  „ipfius  iùbftantia,,.  Non  hoc  dico-,  neque  enim  
 delmeatio  haec  cum  Falloppn  defcriptione  fatis  convenit,  quamvis  ad  id  rerum  
 ^enm  quadantenus  videri  pojfit  accedere.  Ep.  ead.  §.  72.  Juvabit  &  
 haec  mferuilfe, quae  §.  74-  fcribit,  fitrium  iflorum  ramorum  (  t. h. w. )  interpretationem  
 aggredì  dehmffet,  - -  utrmque  rationes  f u i f f e propofiiturum,  cur  
 vena  umkhcahs,  proàSto  Smus  venae  Portae,  tubulus  venofui  tum  e f f e , tum  
 non  efie  videri  pojfient  :  lifque  propofiitis,  rem  in  medio  reliBurum,  'ut  ß  qui  
 vel  alia  veßigare,  &f  credere  mallent,  vel  haec  qmdem,  fed  ita  mi  Euflachius  
 aut  humam  aliquid  pajfus  eff'et  ,  aut  ex  quam  rarifflmo  exemplari,  
 am  ex  non  humano  rem  defcnpfiiffet,  am  ejus  PiBores  ,  Scalptoresque  non  
 jans  fide  liter  exprefflfifent-,  haec  per  fe  omnibus  firoe  meliora  ßatuendi,  fiive  
 dmmandi  facultas  libera  effet.  Caeterum  pergratum  mi h i ,  perque  jucundum  
 accidet,  fi  quis  .aut  in  inveniendo  ,  .aut  conjiciendo  aliquid  de  hi s ,  
 limihbusque,  quae  Delio  quopiam  natatore  fere  indigerent,  felicior  e r i t ,  
 quam  ego  adhuc  fui.  
 I  Lancifii  numeri  hi  12.  i r .  ,  quibus  duos  arteriarum  ramufctdos  ex  coeltaca.  
 mjecur  diflributos  de i igna t ,  incidunt  omnino  (  in  meis  faltem  exemplaribus) 
   in  hunc  truncum  arteriae  hepaticae,  &  quidem  m  illam  ejus  partem  
 ubi  le  in  duos  ramos  divifurus  cft  ,  ut  duhitave  vix  pofTim  ,  quin  
 eo,s  i g n a r e  voluc-it.  De  <j„o  Cl.irifflmu.s  Morg.ignii^  ,  hoc,  inquit,  ß  
 votuifiet;  hußachii  mentem  praeclare  mihi  videretur  ajfecutus.  Epift  anatom. 
   I.  70.  JJ  i  •  
 l . m . n . o  Vide  Celeberrimi  Morgagni  Ep.  an.  I.  7 0 . 7 1 .  
 F  I  G.  I I .  
 i g g q q r r  Qiioniam  rami  f  r . r  decuifint  ramos  g.  g . q . q ,  &  qua  decuiTant  '  
 à  prion  eorum  parte  poi5ti  fmit  ,  puto  h i s ,  f. r.  r  ,  exhiberi  eos  qui  I  
 valis  ga f t ro-epip  oicis  ad  priorem  ventriculi  partem  procedunt  illis  aurem  
 ,  g. g. q.  q  ,  illos  qui  ad  partem  pofteriorem.  
 F I G .  I I .  &  IV.  
 Rede  Lancifius,  fub  afpeBu  ponere  complexum  arteriae  coeliacae  Èf  venae  
 portae  :  adde  autcm  ,  etiam  arteriae  mefentericae  utriusque.  Similiter  
 reóte  ,  duos  ramos  majores  venae  portae  infra  jecur  ,  ramis  arteriae  coeliacae  
 afiociatos  :  pariter  autem  adde,  etiam  utriusque  mefentericae.  
 Et  reete  quoque  Lancifius,  h.as  Figuras  difcrepare,  quod  Fig.  II.  majori  vaforum  
 numero  ditetur,  quam  IV.  Apparet  autem  ,  quod  hoc  non  folum.  
 led  aliis  etiam  rebus  notabilitcr  difcrepent.  
 F I G .  I I I .  
 W'.W  Mas  illas,  qu.as  dico,  radices  effe,  ex  Figurarum  comparatione  judico.  
 0 - 1 1  F  1  G.  
 I l r ' ' ^ ' - ' ' '  •