doides Linnaei eft. (5) Saxifrages, Oederi tab. 7 1 , qua
Linnaei Grmlandica, magnitudine floris excepta, fimilem
afterit.
Praeterea Hallerus Saxifragam fuarn num. 990., quam
ex citatione Linnaei pro Gmnlandica habet, a cefpitofa
Linnaei diver (am aperte afterit, non per notas Linnaei,
fed per longe alias. Glabritiem imprimis illi tribuit,
quam alii villo praeditam dicunt, Sc in ftguris expri-
munt. Ergo quam Hallerus pro Grcenlandica habet,
a vera Grcenlandica diverfa eft. Turn etiam Saxifragam
fuam num. 985. pro nova aliisque incognita propoiuit,
quae tarnen vera Saxifraga fedoides Linnaei eft. Ei prae-
terea gratum Sc aromaticum concedit odorem, quo nullo
pollet, nifi quidem promifcue cum Saxifraga mea mo-
Ichata crefcat, quo in cafu cefpes late totus fuave re-
dolet ; odore tarnen non a fedoide, fed a mofchata re-
petendo. Certe Saxifragam fedoidem Hallerus , Linnaeus,
Seguier.ius, Scopolius & ego deferibimus ; fed nullus
praeter Hallerum odoriferam invenit. Denique & male
Scopolius Saxifragam mufcoidem meam in Flora Carnio-
lica cum cefpitofa Linnaei conjungit; & pejus adhuc,
eui in Flora Carniolica tribuit & pinxit folia trifida, in
Anno
Anno fecundo hiftorico - naturali, ftmplicia 8c Integra dat,
conjungens eandem cum Saxifraga Seguieri & Linnaei fe -
doide, hoc eft, cum fiia trichode Flora; Carniolicae.
Reliftis itaque Saxfragis Grcenlandica 8c vera cefpitofa
Linnaei, five demum illae una eademque fint planta,
five duas diftinftas efficiant; id quod eruditis Sueciae,
Daniae Norvegiaeque demonftrandum .incumbit; cum nemo
unus autorum, quod fciam, evidenter oftenderit,
five hanc, five illam, aut utramque fe ad hunc usque
diem, in Helvetia, Tyroli, Carinthia, Carniolia, Styria
aut Auftria, invenifie; utiliter me fafturum exiftimo, fi
plantas illas, quae hue usque perperam plane, & inter
fe, & cum Saxifraga cefpitofa Linnaei, confufae fuerunt,
genuinis fuis inftruftas notis deferibam.
SAX IFRAG A MUSCOIDES.
Saxifraga foliis integris 8c trifidis; caule fubnudo, pau-
cifloro. Hall. hiß. helv. num. 988*
Saxifraga pyrenaica, foliis partim integris, partim trifidis.
Hall, opufe. pag. 292. tab. 1 . Seg. ver. 3.
pag. 205.
Q 2 Saxi‘
m