Stapelia ramorum angulis rotundatis, dentium loco lineola interrupta transverfe notatis
corollæ laciniis in oris ad finus fimbriatis; roftris fuperne rotundatis, tuberculatis.
RAMI erecti, divaricati vel adfcendentes, obfoletiffime tetragoni, glauci, digitum.
crafli, palmares plus minus, glabri; angulis rotundatis, nonnunquam vix ullis, omnino
edentatis, dentium loco lineola transverfa notatis.
PEDUNCULI ex inferiore parte ramorum , penduli, uti in priore.
COROLLA uti in priore; fed paulo minor, intus purpurea, & laciniis erectis,
licet tota fit pendula,
NECTARIUM omnino ut in priore; quare in figura eft omifla.
TABULA exhibet plantam florentem in olla, florem feorfim erectum ad^meliorem
infpectionem; & auctam portionem laciniæ petali pum fimbriis.
OBSERV. In hortum noftrum botanicum ex Anglia transmeavit ante plures an-
nos fub erroneo Stapeliæ apertæ nomine, floruitque prima vice anno 1812 menfe Septembre
Jam quatuor extant icônes Stapeliæ pedunçulatæ, quæ utrum totidem fint fpe-
cies dillinctæ, an vero omnes ejusdem fpeciei meræ varietates, ego decidere non aufim*
Prima efi; Mafibniana, ad quam maxime accedit hæc pilaris mea fecunda. Tertia eft
pedunculata prima mea. Quarta Simfiana ilia, quæ] in volumine primo & vicefimo
operis Botanical Magazin ad paginam 793. depingitur. Hæc colore viridî, eminen-
tiis parvis paucisque loco dentium & defectu lineolarum |:ransverfarum a tribus aliis di-
ftinguitur. Prima mea dentibus, exiguis quidem, tarnen manifeftiffïmis difcrepat a reli-
quis. A fecunda mea apicibus ramorum rubellis & folutis fuis Maffoniana difcriminatur.