Adnotalio. Thouiniam polygamam, Met. Esseq. ad hanc stirpem refe-
rendam esse, si ponamus auctorem raros illos in costa folii pilos praetervidisse
et squamas petalorum bilobas pro ipsis petalis habuisse, non ultro dtibito.
En ejus verba: »petiolus communis firmus, lineatus, puberulus; partiales vix
lineam longi, crassi, rugulosi, glabri. Racemi axillares, inferne ramosi; rami
patentes, simplices, ut rhachis obtuse angulati, tomento tenui rufescenti tecti.
Fl. masc. et fern, in diversis plantis; in pedicellis brevissimis, a 3—6^glome-
rati j minuti, albi. FI. masc. calyx inaequaliter 4-fidus, laciniis obtusis [vix].
Petala 4 squamaeformia, obovata, nunc emarginata, nunc biloba, lobis inte-
gris emarginatisve, lanata. Stamina 8 , cälyci inserta, petalis fere duplo lon-
giora. Filamenta subulata, lanata. Antherae subrotundae, didymae, rubescen-
tes. Germinis rudimentum. FI. fern, calyx, corolla et stamina maris. Ovarium
cuneiforme triquetrum, basi annulo cinctum. Stylus subulatus persistens.
Stigma trifidum. Nuces tres stylo persistent! affixae, apterae.”
Aliae etiam auctorum Thouiniae species pinnatifoliae americanae cum hac
specie ultro comparandae videntur.
In Herbariis Surinam. Cupariiarum trium aliquot specimina florentia
inveni, quae praesertim speciebus Martianis brasiliensibus affines esse videntur.
Dna quae »species arborescens flo r ih u s a lb is”, ad margines sylva-
rum prope stat. V ic to r ia , m. Dec. lecta (Kappl. n°. 1377], omnino Cupania
subrepanda, Mart, in Flor. R a tisb . Tom. 21. B e ib l.-2. p. 7 0 , e Prov.
R io N e g r o , esse videtur; fo r mam glabriorem sistit, foliis scil. licet
forma omniuo congruentibus, supra in costa et venis subtusque etiam, sed
vix, raris pilis instructis, axillis venarum Subtus tumidulis vel fere perforatis.
2. Cupania porosa (n. sp.), ramulis, petiolo communi, petiolulisque
sparsis, costa subtus rarissimis, pilis appresse puberulis, glabrescentibus ,
foliis pari-pinnatis trijugis, foliolis suboppositis Vel fere alternis brevissime
petioluhitis, oblonge subobverse ellipticis brevissime obtuse subapiculatis
emarginatis, basi acutis, supeme repando-subserratis, crassiuscule mem-
branaceis epunctatis, venis octonis erecto-patulis, axillis uni-vel bi-foratis,
inflorescentiae paniculatae axi appresse densiuscule pubescente, floribus
rufulis, petalis spathulatis calycem aequantibus, intus dense hirtis.
_ l r jo i
Herb. Hostm. n°. 1310. — C. subrepandae et sequenti affinis; très scil. hae
species sibi cognatae, omnibus partibus analogae, sed quantum ex Herbarii speci-
minibus judicare licet, haud conjungendae. — Petiolus communis 4—4^-fere
5-pollicaris, striulatus, inferne teretiusculus, superne antice canaliculatus vel
plahiusculus. Petioluli I lin ., antice profunde canaliculati. Foliola superne
increscentia, magnitudine in diversis foliis admodum diy^ersa, sic v. c. 2
poll.,, in aliis 3—5 polb longa, I f—2 poll, lata, costa yel rubescente vel
pallida, subtus inter venas reticulata, illarum axillis perspicue 1—2 fora-
minulis, communi cavulo impositis, instructis. Paniculae axillares ramosae com-
positae, axi ramisque angulatis appresse pilosis. Flores fasciculati pedicellis
dense rufo-hirtellis. Calycis 5-lobi lobis ellipticis membranaceis puberulis et
ciliolatis. Petala spathulata, calyce vix aliquid longiora, apice cucullata, intus
dense hirta, extus glabriuscula. Stamina 10? quaedam semper multo brevio-
ra ; filamenta basi pilosa, antherae ellipticae. Ovarii rudimentum.
3. Cupania guianensis (n. sp.), ramulis nascentibus, petiolo communi
petiolulisque pilis tenerrimis inspersis, foliis paripinnatis 3—4-jugis,
foliolis brevissime petiolulatis suboppositis vel alternis, obovato-oblongis
brevissime obtuse apiculatis, sursum grosse obtuse serrato-dentatis, deor-
sum integerrimis, basi acutis, utrinque glabris, subcoriaceis, epunctatis
venis denis vel novenis patulis reticulatis, axillis uniporis, paniculis
axillaribus et terminalibus ramosis appresse pilosis, axi ramisque angulatis,
floribus fasciculatis, pedicellis calycibusque hirtellis, calycis quinque-
lobi lobis ellipticis, petalis spathulatis concavo-cucullatis calycem circiter
aequantibus, intus dense hirtis, staminibus 1 0 ? inaequalibus.
Hostm. Herb. n. 295. Ä C castaneaefolia, Mart, quodammodo accedit.
Petiolus communis 5-pollicaris, basi tumidus. Petioluli % lin. Foliola increscentia,
2— poll, longa, in sicco pallida. Inflorescentiae pedales.
Adnotatio. Quum harum et sequentis speciei fructus incogniti sint, de
genere dubia adhuc moveri possunt. Praeterea S a p in d i et Cupaniae dis-
crimen ex floribus vix certum, imo si florum structuram respiciamus,
et squamarum, petalis adhaerentium, variant formam perpendamus, ipsa
haec genera forsan adhuc reformare oporteret.