panulata, quadrifida. Antherce apice bifida?.
Germen fubrotundum, fuperum. Stigma co-
ronulatum, quadrifidum. Capfula fubrotunda,
calyce minor, tecta , quadrilocularis, quadri-
valvis. Semina numerofa, minima.
5 g i . E r ic a vulgaris antheris bicornibus
inclufis, corollis campanulatis mediocri-
bus, inaequalibus, calycibus duplicatis, fo-
liis oppofitis, fagittatis. Linn. Sp. pl. l.
p. 5oi. — Pollich.Jl. Palat. n. 378.
Erica foliis imis adpreffis fimplicibus, flora-
libus calcaratis. Hall.ßirp. helv. n. 1012.
Erica vulgaris glabra. Bauh. pin. 486. —
Mapp.Jl. AlJ. p. . 100. et
Erica magna, fruticofa valde ramofa pur-
purascens. Mapp. 1. c.p. 101. ) f?
Erica prima. Taberncem. p. i 5i 6. Icon.
(3. Floribus niveis.
Erica vulgaris glabra flore albo. Bauh. pin.
485. — Mapp.fl. Alf. p. 100. et
Erica magna, valde lignofa et ramofa, flore
albo. Mapp. 1. c. 101.
Erica alba. Taberntemont. p. i5i7- Icon.
Icon. Pfleger, arb. et frut. Badenf —■ Bul-
liard. herb. £.341. — Oeder.fl. Dan. t. 677.
Schkuhr. bot. Handb. t. 107.
Germ. Gemeine Heide. Heidekraut. Rehheide.
Gal l . Bruy ere commune.
Hab. Circa Carlsruhe et Dachsland in fylvis
*5$
locisque elevatis fabulofis paffim infrequens.
In montofis fylvaticis altioribus, retro Ettlingen,
Herrnalb, Frauenalb, Reichenbach,
Buhlerthal, Durbach, et alibi in fylvae nigra}
catena ut et in Vogefi nimis abunde.
(8. In montofis auf dem Kaltenbrunn, auf
der Herrnwiefe nec non in Vogefo, in monte
Ballon paffim frequens.
Flor. Augufto, Septembri. Semina Septem-
bri, Octobri maturat. fj
Frutex 1 -2-3-5 pedalis, erectus, diffufus,
faepe denfus, maxime ramofus. Folia oppofita,
quadrifariam imbricata, feffilia, fagittata, glabra
, laete viridia. Flores terminales, fpicato-
racemofi, fubnutantes, fecundi. Calyx corol-
lam fere fuperans, inferne foliolis 4 ■ b auctus.
Corolla campanulato - ovata, carnea, purpurea,
albido violacea, quandoque tota nivea.
Obf . Individua corollis niveis in hortutn transplantata
mutationi non fuccubuerunt.
Not a. Egregiam floris et fructificationis anatomiam.
dedit oculatiffimus S c h k u h r . 1. c.
Planta junior ovibns et capris accepta. Apiutn cul-
turse convenientiffima, quse quidem ex ea > prse reliquis
mel multum et bonutn rufumque hauriunt. Ad coria
igparanda idonea. Pro ignis materia äd focum inferviet
pofteris prsefertim fylvse olim denfiffim'se et impenetra-
bilis, nunc nimis luftratae excifae Marcianae incolis
ubi, nunc paffim fere nulla alia planta nifi Erica,
terram undique tegit, replet, et fic omnem proventum
arborum reprimit.
CXCII. D A P H N E .
Linn. Gen. plant, ed. Schreb. n. 664-
Calyx nullus. Corolla monopetala, infun-
dibüliformis, marcefcens, fiamina includens.