vel ramosa. Caules unus-plures ex eadem rad ice, snf.
fruticosi, teretes , erecti, aut adscendentes, palmares,
-spithamales, simplices, vel alterne ramosi, ramis ere.
ctis, in parte annotina tenues. Folia anguste linearia,
obtusa, pinnatifida, laciniis brevibus, remotis, in apice
ramorum lignescentium numei'osa, condensata, caulina
superiora subinde integerrima; omnia ludunt paulo la-
tiora, obverse lanceolata, remote sinuato-dentata. Ra.
muli foliosi abortivi sæpe occurrunt in axillis foliorum.
Racemus terminalis, pauciflorus, laxiflorus. Pedicelli
brevissimi, in fructu incrassati. Calyx angustus, fo>
liolis conniventibus, tres-quatuor lineas longus, incano-
-tomentosus, apice barbellatus, interdum purpurascens,
basi bisaccatus. Corolla calyce tertio longior, vix ultra,
vinoso-violaeea, petalis obverse oblongo-obovatis, obtu-
sis, integris, aut leviter emarginatis, margine subun-
dulatis. Siliqua teres, compressiuscula, tenuis, torulo-
sa, adpresse tomentosa, eglandulosa, adscendens , vel
adscendenti-patula, pollicem-sesquipollicem longa, ter-
minata corniculis tribus, brevibus, obtusis, medio sti-
gmatigero. Semina oblonga, anguste membranaceo-mar-
ginata. Tota planta incano-tomentosa, tomento stellato,
brevi, adpressoj in caule glandulæ paucae, pedicellate,
parvæ hic illic interdum intersperguntur.
In varietate ß caulis crebrius glandulosus, folia quoqus
subglandulosa, obverse lanceolata, vel obverse lanceo-
lato-linearia, integra, aut remote dentata. Siliquæ to-
mentosæ, rariuscule glandulosæ , terminatæ corniculis
tribus, quorum lateralia intermedio longiora, adscén-
denti-incurva, circiter lineam longa. Reliqua omnino
ut in specie.
Cheiranthus bicornis Sibth. et Smith. Fl. Græc. prodr. a.
p. 2,6., quern Cl. Gussonius dubitative affërt ad hanc
varietatem, est certissime diversus juxta exemplar ejus
in Attica lectum, quod obtinui ab 111. Boissierio. Caulis
in hoc plusquam pedalis, ramosissimus, folia inferiora
pinnatifido-sinuata, superiora lanceolata, leviter repanda
, racemi valde elongati, floribus remotis, siliquæ
longissimæ , tripollicares, patentissimæ, ut plurimiun
incurvæ, terminatæ cornibus sesquilineam , aut duas
lineas longis, primo patentibus, postea adscendenti-in-
curvis, stigmate intermedio brevissimo. Planta annua,
brevissime tomentosula, magis virens, quam canescens.
In Fl. Græc. v. 7. p. 35. suspicio est, earn posse referri
ad Matthiolam lunatam De Cand. Syst. nat. a. p. 176.
De Matthiola coronopifolia Fl. Græc. vide infra.
7. Matthiola tristis: suffruticosa, breviter adpresse to-
mentosa; folüs lanceolato-linearibus, integerrimis, imisve
pinnatifidis j petalis obverse lanceolatis, calyce longio-
ribus 3 siliquis compresso-teretibus stigmate utrinque
gibbo, obsoleteve tricolliculoso.
M. tristis De Cand. Syst. nat. 2. p. 17a., et Prodr. 1.
». i 34- n• ï S- W® Kew. ed. 2. v. 4- P ■ iao> Coll. Herb.
Ped. 1. p. 193. n. 6. Reich. Ex'c. 3. p. 68a. n. 4348., et
. Cent. 12. p. 14. tab. 46. fig. 4348-
M. coronopifolia Sibth. et Smith. F l. Græc. 7. p. 35.
; tab. 637.
Cheiranthus tristis Sp. pl. p. 936. Ail. Ped. 1. p. 2^3.
i n. 991. Re Seg.p. 56. Sebast.et Maur. F l. Rom.prodr.
\ p. 219.*
Ch. coronopifolius Sibth. et Smith. Fl. Græc. prodr. 2.
p. a5.
Leucojum minus Lavendulæ fol. obsoleto fl. angustifol.
Bocc. Mus. di piant. p. 148. tab. m . Barrel. Ic. 8o3.
•L. minus angustifolium luteum Bocc. Mus. di piant.
p. 148. tab. m . fig. infer, sinistr.
Jtal. Violaciocca notturna.
Sujfr. Habui ex Sabaudia inter Termignon , et Modane,
[ ubi indicat Allionius, a Bonjeannio , ex montibus Præ-
tutiorum, et præsertim a Pizzoli a Prof. Maurio , ex
Calabria alia Dirupata di Morano ab Eq. Gussoiao.
Floret Majo, Junio.
>Valde proxima præcedenti ; sed caulis decumbens , ad-
] scendens , vel erectus , semipedalis-pedalis , superne
sæpe nudus. Folia obverse lanceolato-linearia, vel li-
nearia , basi longo tractu , apice parum angustata, et
' tamen obtusiuscula, longiuscula, modo omnia integerrima
, modo inferiora parce pinnatifida, laciniis latera-
libus brevibus, terminali elongata. Racemus subinde
longior. Pedicelli, et calyces iidem. Flores noctu fra-
‘ grantissimi. Corolla calyce tertio, vel duplo longior,
- luride lutea, petalis angustioribus, obverse lanceola-
t tis, obtusis, margine undulatis. Siliqua compresso-te-
• res, longissima, etiam tripollicaris, tomentosa, modo
eglandulosa, modo glandulis plus minus adspersa, ter-
minata stigmate bilobo, lobis conniventibus, basi dorso
^ gibbis, subinde obtuse tricolliculoso. Semina apice la-
tius alata. Tota planta breviter, et adpresse albido-to-
mentosa cum aliquo virore, tomento stellato, plus mi-
* nus intersperso glandulis stipitellatis. Nomen specificum
I desumptum a Pelargonio tristi W.