Hsc species, dum gaudet laciniis foliolorum paulo 1
gioribus,et floribus roseis, est Fumaria VailLantii Q
manorum. Ego vero obtinui a Cl. Loiseleurio exeia 5
Fumariae Vaillantii suae lectum circa Parisios
exacte respondet Fumarice foliis longioribus, et at*,
stioribus spar sis Vaill. Bot. Paris, p. 56. n. 5. tab. i0. fi. ?j
et gaudet laciniis foliolorum longiusculis, planis e j
v iis , corollisque roseis. Num characteres isti suffice
ad sistendam speciem diversam, dicere non audeo• 3
ulterius determinent autopts super plantas viventes, 7- Fumabia spicata : caule erecto j foliorum laciniis jj
gustissime linearibus; racemis densifloris , floribus ejj
guisj foliolis calycinis lanceolatis$ drupreolis oblonril
compressis, recurvatis , junioribus lsevibus.
F* spicata Sp. pi. p. 985. excl. syn. Segui. De Cand.Snl
nat. 3. p. i 3i . a., et Prodr. 1 .p. i 3o. n. 1., et Cat.hnl
Monsp. p. 113., et Frang. 4. par. a. p. 640. Ab M
Hort. Pan.p. 397. Guss. FI. Sic. Prodr. a. p. 357.
Atl. 3. p. ia 5. Reich. Exc. 3. p. 697. n. 445o. excl.lÄI
natal., et Cent. i 3. p. 1. tab. 1. fig. 445o.
Platycapnos spicatus Bernh. in Linnoca tom. 8. par, i|
P- 471- Pari. Mon. p. 90.* Guss. Syn. a. p. 341.
Fumaria tenuifolia erecta purpurea hisp. Barrel. Ic.t
Capnos tenuifolia Clus. Hisp. p. 374. , fig. p.
Fumarise species Myconi Lugd. Hist. a. p. 1394.%.
Fumaria tenuifolia semine lini Moris. Oxon. sect. 3. /aiua|
fig• 13-
Ital. Fumosterno spigato.
Ann. Habui ex Sicilia a Terranuova a Prof. Parlatobi]
Floret Aprili, Majo.
Radix fusiformis, modo crassiuscula, modo gracilis. Canlij
erectus, angulatus, subinde cum aliis caulibus lateral
libus ex eadem radice profectis, brevioribus, palmaj
ris-pedalis, alterne ramosus , ramis supremis saepe race!
mo terminal! longioribus. Folia tripinnata, foliolis .
-tripartitis, laciniis angustissime linearibus, et ob mal
gines involutos fere setaceis, breviter mucronulatis,i|1j
feriora longius petiolata, suprema brevissime, aut seij
silia. Racemi solitarii, terminales cauli, ramisque,sp1j
caeformes, densissime floriferi, et fructiferi, crasse pej
dunculati. Flores exigui. Bracteae albo-membranacwj
nervo medio viridi, lanceolatae, acuminatae , pedicejlj
longiores, persistentes, inferiores demum recurvats.M
dicelli brevissimi, craSsiusculi, una cum fructu r1
Curvati. Calycis foliola albo-membranacea , vel r°sei|
lanceolata, acuminata, integra, vel subserrata , corolla
I dimidio, aut triplo breviora. Corollæ vexillum in dorso
I medio virens, lateribus inferne lutescentibus, ora su-
J eriore purpurea 3 alæ albæ, lamina sanguinea ; carina
I superne viridis, ora marginali purpureo-rosea. Corolla
1 demum recurvata. Calcar brevissimum, obtusum. Stigma
I uifidum, segmentis lateralibus latis , dolabriformibus,
[ medio subulato,longiore, bifido. Drupeola oblonga,com-
I presso-tumens, obtusa, subsulcata, luride virens, lævis ,
I nitens. Semen oblongum, compressum, simile semini lini.
I Tota planta glabra, intense glauca, succulenta.
Linnæus, dum in Sp. pi. p. 985. assignat huic speciei lo-
■ cum natalem etiam Veronæ, profecto deceptus est ab ali-
I quo exemplari Fumarice officinalis ß , ut recte observât
■ Pollinius Fl. Ver. a. p. 45i . Forte Seguierius traxit eum
■ in hunc errorem. Fumaria spicata All. Ped. 1. p. 3oo.
I n. 1086. ex observationibus Cl. Morisii in herbario Al-
I lionii factis constat tribus speciebus , scilicet Fumaria
m micrantha, Fumaria parviflora , et forte Fumaria of-
I ficinali ß, ideo ad nullam speciem tuto afferenda. Fu-
I maria spicata L. non nascitur in monte Argentario.
I Exemplaria, quæ ibi legerat Prof. Giulius, et. mihi be-
■ nevole impertiverat, pertinent ad Fumariam officina-
\lem ß nostram. Equidem primo intuitu deceptus ha-
■ bui pro exemplaribus Fumarice spicatce L.,et hoc erro-
I neo nomine dedi Cl. Prof. Parlatori ; ideo locus natalis
in Argentario in ejusdem Monographia Fumariacearum
■ delendus.
O R D O I I . O C T A N D R IA .
POLYGALA.
fjin. Gen. p. 364- Tourn. Inst. a. tab. 79. Juss. Gen.
I p. 9. Lamck. 111. 6. tab. 598. Vent. Tabl. 2. p . 296.
I Qairtn.De fruct. 1. p. 294. tab. 62. D e Cand. Prodr.
I i.p. 3a i. Smith. Engl. FI. 3. p . 257. Endlich. Gen. Ip . 1078. n. 5647.
PaIyx perianthium liberum, persistens, pentaphyl- I |um, foliolis tribus externis minoribus , duobus
I mternis grandioribus , parallelis , junioribus co-
I loratis ( alæ Lin . ) . Corolla, tri-quinquepetala ,
I petalis cum androphoro connatis. Vexillum bifi-
I nunijaut dipetalum, carina mono-dipetala, apice