366 PENTANDRIA—DIGTNIA .
0 . Apii folio minus Hort. Rom. 5. tab. 97.
Dauci tertium genus Fuchs. Hist. p. a33. fig.
Daucus secundus selinoides Lob. Ic. 720.
Cervaria Riv. Pent. irr. tab. 1a.
Ital. Cervaria . Selino nero .
Perenn. Legi Sarzan® in monte Groppolo alia Piazza
in Lunensi provincia in monte Cornoviglia, in Ligu.
ria orientali in montibus del Bracco, Genu® inter mu-
rum oppidi veterem, et novum. Filius attulit ex monte
Sdbbione in collibus Bononiensibus , ex alveo flu-
minis Setta, et ex thermis Porrectanis ad thermas del
Leone. Habui ex collibus Genuensibus a Viwcentio,
ex collibus di Ozzano prope Bononiam, et ex monte
Ortone a Barbierio , ex pratis montanis Bassanensi-
bus, et ex sylvis S. Eusebii d’Angarano a Mohtihio,
ex vineis , et fruticetis circa Tergestum a T ommasi-
kio, Venetiis dl Cavallino ab Eq. Naccario, ex sub-
apermino Ariminensi a Sasso Feltrio ab Azzarolio,
ex Piceno alle Pacche d’ Arcevia, et in monte della
Croce a Prof. Octaviahio . Floret ab Julio in autu-
mnum .
Radix fusiform is , aut fusiformi-ramosa , crassa, extus
fusca , collo vestita reliquiis fibrosis vaginarum petio-
larium siccatarum, subinde sursum multiceps. Caulis
teres, striatus, aut sulcatus, farctus, erectus, vel ascen-
dens , parce, et alterne ramosus , interdum simplex, a
paucis pollicibus ad duos pedes altus, raro ultra. Folia
ima petiolata , grandia , ambitu triangularia , bi-
pinnata, vel in macrioribus individuis pinnata, folio-
lis nunc late ovatis, nunc angustioribus, et tantum
oyatis, aut oblongo-lanceolatis, acuminatis, vel acu-
t is , et quandoque obtusis, plerumque argute in®qua-
liter serratis, rarius dentibus obtusis cum mucronulo
in medio instructis, plus minus coriaceis, supra saturate
, aut lste viridibus, subtus glaucis, impari trifi-
do, aut tripartito, basi cordato, vel cuneato, laterali-
bus s®pe extus inferne unilobis, rarius trisectis, basi
oblique cordatis, aut cuneatis. Eorum petioli tere-
tes, striati, supra leviter, et anguste canaliculati,basi
expansi in vaginam plus minus latam , et longam,
striatam, margine albo-membranaceam. Folia successiva
minora, minusque decomposita; in caule superiore sunt
tantum vagina petiolares long®, canaliculate, ample'
xantes, aphyll®, aut ramentulo foliaceo exiguo ter-
minats. Umbell® solitari®, terminales cauli, ramisque,
PENTANDRIA—DIOTNIA. 367
primaria mediocris magnitudinis, lateralibus minoribus,
multiradiat®, convexul®, plus minus longe peduncu-
lat® . Involucrum universale polyphyllufti, reflexum ,
umbella multo brevius, foliolis lineari-subulatis, margine
mernbranaceis . Umbell® radii striati, latere interne
scabri . Umbellul® multiflorae , floribus omnibus
fertilibus, aut paucis internis sterilibus . Involucella
polyphylla, foliolis ut in involucro, sed angustioribus,
inaqualibus, externis longioribus, umbellulam superantibus.
Margo calycinalis liber e dentibus quinque,
acutis , patentibus . Petala ®qualia , alba , aut ex albo
rubentia, ovata , ligula apicillari inflexa . Stamina alba,
corolla longiora , antheris subrotundis . Receptacu-
lum floris lumens, convexum, ora basilari subrepanda
. Stili in anthesi brevissimi, erecti, in fructu sti-
lopodio conieo modo 6ub®quales, modo duplo, et triplo
longiores, recurvati, s®pe rubentes , sero, aut nunquam
decidui. Stigmata eapitellata . Diachenium parvum ,
oblongum, apice integrum, e dorso convexo-compres-
sum, utrinque quinquecostatum, costis crassiusculis ,
lateralibus ala marginali accessoria, angustissima au-
ctis. Vallecul® univittat®. Facies commissuralis plana,
bivittata, vittis leniter arcuatis, sitis loco medio inter
marginem, et raphe . Reliqua ut in prscedente.
Tota planta glabra, sspe rubens caiile, petiolis, et
fructibus , fracta aromatica .
Stirps magnitudine fbliolorum , et basi plurimum lu-
dens . Apud nos plerumque occurrit foliolis latioribus,
sed possideo exemplar Genu® lectum inter plantas
foliolis latissimis pollentes, quod habet foliola omni-
no ut in tabula aa. Viv. Fl. Ital. fragm.; pr®terea J.J.
Römerus f. r. misit ad me aliud exemplar lectum in
Comitatu Neuchâtel ipsissimo loco, ubi Cl. Vivianius
legit Athamantam Cervariam suam, et habens folio-
la magnitudinis intermedi® , foliolo terminali cordato,
lateralibus oblique cordatis . Ex his facile colligitur,
nullam essentialem differentiam esse inter Athaman-
tam Cervariam, et Athamantam latifoliam Viv.
o. Selihum sulcatum : caule sulcato , angulato , farcto ,
parce, alterneque ramoso ; foliis tripinnatis, foliolis
cuneatis , anguste pinnatifido-incisis , acutis, mucro-
nulatis; umbellis grandibus; diacheniis elliptico-oblon-
gatis.
S. austriäcum Ten. Viag. in Abruzz.p. 58. n. a57.,ef FI.
Nap. 3. p. 387. A., et Sjrll. p. i 33. n. a. A.