2. LILIUM Martagon.
L. Foliis verticillatis : floribus reflexis: corollis re»
volutis. Linn.
Lusit. Martagao.
Hab. in umbrosis sylvaticis de Gerez, circa Her-
niinium et alibi in Lusitania boreali. Flor. tere;.
Peren,
317. A S P A R A G U S , . .
Corolla liexapetala , inféra ; petails basi
conniventibus: stigma trigonum: bac~
ca trilocularis lociüis dispermis,
nno alter o Ye sterilibus.
I.. ASPARAGUS oflicinalis. Linn..
A. Caule herbaceo , tereti, erecto panicularo : folds
setaceis stipul’is caudatis y membranaceis ,
acutis: floribus dioicis.
Lusit. Espargo hortende.
* Colitur in liortis, et prope ipsos quasi spontaneus
occurrit. Flor. æstate. Peren.
Pedunculi in medio ar.ticulati : stipülarum basis
retrorsum acuta, demum subpungcns.
2. ASPARAGUS albus. Linn.
A. Spinis subhorisontalibus , solitariis : caule ra»
misque candidis, striatis , flexuosis : foliis fasci-
culatis, filiformibus , subglaucis, décidais.
Hab. in collibus calcareis circa Olisiponem et ali»
bi in Extremadura. Flor. æstate, Frutex^
Eolia subquadriquetra , mucronata, valde basis
atténuât a : flores plurimi abortientes : bacca striis.
tribus , monosperma , loculis duobtis vacuïs : semens
ghbosum ? nigrum \ duo sepius abortiunt,.
3>
3. ASPARAGUS acutifolius. Linn. _ #
A. Caule angulato, fruticoso : spinulis fasciculatis,
aciformibus, brevissimis, subæqualibus. Linn.
Lusit. Corruda menor, Espargo sylvestre
menor, Espargo menor do monte.
Hab. in sterilibus saxosis, et alibi in Extremadura
et Transtagana. Flor. æstate. Fruiex.
'Caules plures ex eadem radice , ramosi, ex viri-
■ dibus albi, et ex sesquipede ad quinque pedes alti.
Spinule virides, ad tres lineas longe, quinque ad
ducdecim fasciculate. Pedunculi ad medium , aut
prope basin articulât i , spinulis vix lengt or es. f o lia
nulla , si cut in specie subsequent i , et pro illis
spinale. Spinulas appello, non ver o fo lia , qiioniam
una. ex ipsis , que xegetior , ramus f i t , alias spinales
ramos que prof trens , dam olie vicine , suc-
cis à vegetiori exhaustis, sensim extenuantur f ex
siccescunt ac pereunt , illa superstïte \ cum vero
omnes iste eadem structura prédite sint ac illa ,
que vegetior est et in ranium su perst es transmu-■
tatur, ideo illas omnes spinulas appello , non vero
folia ; nullum enim verum folium in ramum deni*
que transmutatur : observatur autem in Sparago-
rum spinis idem, quod in aliis mult arum arborum
aut fruticnm , que partim infirmiores citius sic-
cantur ac pereunt, partim vegetiores serins tandem,
in ramos tran^mutantur. An sequent is varietas ?
4. ASPARAGUS aphyllus. Linn, y >
. Caule angulato, fruticoso: spinulis fàsciculatis,
aciformibus , subulatisve , rigidis , longis, inæ-
qualibus. A
Lusit. Corruda maior ,, Espargo sylvestre
mai or, Espargo maior do monte.
Hab. ad sepes, arbores, in que collibus circa Go-
nimbricam, Olisiponem, et in tota fere Lusitania.
Flor. æstate. Per.
-;„.v V w 2
n
Cau