Hab. frequens in collibus calcareis, circa Conimbri-
cara, Oüsiponem, et alibi.'Flor. testate. Peren.
Radix ramosiuscula , perenais. Caulis solitarius ,
interdum duo tresve ex eadem radice, semipedalis,
pedalisve, erectus , glaber, ut tot a planta , teres ,
striât a s , super ne aut interdum é medio ad apicem
subramosus , ramis erectis , superioribus longiori-
, subtrichat omis, inferioribus alt er nis. Folia ra-
dicalia anguste subcuneata ? pinnatifida, apice tr i-
, laciniis cuneatis, tr ifid is, integris , aut tri-
fido-lacinulatis, spinosis ; caulina triplo quadruple
que brevier a , linear ia , lat tribus spinosa, tripartita
, laciniis acuminatis, dentato-spinosis, alterna,
<7^ tfiebotomias opposita. Flores pedunculati , ƒ>£■-
■ dunculo medio indiviso, lateralibus paulo longiori.
Involucrum sæpius hexapbyllum , interdum hepta-
octopbyllum , raro enneapbyllum , foliola patentia,
margïne et apice spinosa , spinosis interstincta
, lanceolata , inæqualia, capitulo duplo
longiora , sæpius cærulea , "uti pedunculi , J W w ƒ#-
prema, et capitulum quoque sunt. Capitulant hemi-
spbæricum : pet ala bifida , infiexa : paleæ indivis æ ,
pungentes , caly ce paulo longiores. Fructus obovatus ,
squamulosus , calyce coronatus.
2. E R Y N G I U M corniculatum.
E. Foliis radicalibus lanceolatis , dentatis , parti-
tisve , longe petiolatis , petiolis fistulosis , intus
articuîatis ; caul in is supremis tricuspidatis : capitulo
conico, spina longa sæpius terminato.
Eryng.-palustre Lusitanicum corniculaium. Tour-
, nefort. I. R. H.p. 327.
Fryng-palustre Lusitanicum ércctum , Psylii capitulo.
Tournefort. I. R.H.p . 327.
Eryng,-palustre Lusitanicum humifusuin. Tournefo
r t . I. R. H. ibidem.
Eryng.-
Eryng.-minus , palustre , odoratum Grisley Vir.
Lusit. n. 479. Eryng.-comiculatum , et odoratum, et galioides.
L<z Diet. Eue.
Hab. in humidis, fossis , inundatisque ad 1 agurn ,
Mundam circa Pereira , et inter Ange ja et Ta-
labricam in paludosis , et a Vaoca inundatis,
etiam in Villa da Eagoa inAlgarbiis. Flor, æstate.
Peren. .
Radix fibrosa, perennis. Caulis sæpius solltarius ,
interdum duo aut très exnodo e ju s dem radicis, semipedalis
, pedalis, aut paulo altior, sæpius erectus
, interdum obliquas , aut prostratus, fistulo-
su s, t t rw , striât u s, viridis, glaber, ut tota
planta ; superne trichotomus , dkhotonius,
pedunculo in bifurcatione terminutus semper ramis lateralibus
breviore \ interdum etiam inferne ramosus ,
ramis alternis, apicem trickotomis aut dichotomis.
Folia radie ali a sæpius erect a , longe pet iolat a ,
//j subteretibusfistulosis , articuîatis , ƒ£?—
multis septis transversis instructo ; lamina
primum lanceolata, ovato-lanceolata , denticula-
ta , demum tri-quinquepartita, vage dent at a , spinosa.
Folia infima caulis partita , dentato-spinosa ,
etiam longe petiolata , petiolis canaliculatis, alterna
^ uti etiam media, valde minora et brevis-
sima subpalmata , laciniis quinque inæqualibus,
concavis , subulatis , apice et interdum ad later a
spinosis, e" medio ad basin angustata, sur sunt con-
voluta, ramosque semivaginantiaj. superior a et su-
prema opposita, jrue terno-verticillata , tripartita^
hast brevi semivaginanti a laciniis subulatis y concavis
^ sæpius integerrimis, apice spinosis. Involucrum
sæpius çentapbyllum , rarius hexaphyllum ,
patentissimum , foliolis subulatis , concavis, c^r/-
natis, integerrimis, apice spinosis t sæpius c api tu-
Ggg /»