il
U f n e z i
T A B U L z \ LXVII.
U S N E A F L A C C I D A .
loris pendulis flaccidis comprelTo-lacunofis.
U fn e a m o l l i s , r am is l o n g i s c om p r e f f î s D i l l . m u f c . 62. 1 . 12 . f. 5.
L i c h e n divaricatits, o c h r o l e u c u s m o ll i s a n g u la to - c om p r e lT u s p e n d u lu s , lo r i s d iv a r i -
c a t i s ; f c a t e l l i s fe lT ilib u s p la n i s r u f e f c e n t ib u s m a r g in e n u d o in t e g r o A c h a r . L i -
c h e n o g r a p h . 226. (U fn e a ) .
VIneo. f laccida D e u t f c h l . F i. 2 . 1 3 3 . n, 6.
L/ongitudine bÌLiuci.iIi et pedali ramis primariis per dichotomiam divifis,
fecundariis fine ordine progredientibus, in tenuia fila teretia, acuta
abcimtibus. Frondes molles, pendulae, flaccidae, compreffae, latiufculae,
undique rugis notatae, non raro articulatae, vt nudum inter articulos filum
lanuginofum interponatur. Color in ficca ochreus pallens, obfolete flavens.
Scutellae ipfis ramis hinc inde adnafcuntur, colore in ficca fpadiceo
vel rufo, poficrius albicante, femicauae. In aliis orbiculi plani glabri,
non per latera adpofiti, fed mediis ramis adnati vel annexi laltcm,
rufo fpadicei, margine incifo, vel lobato, externe lacunofi, cum ra-
rais concolores.
Locus. Ad arborum acifol. cacum. demon., in abietum cortice.
Etiam in arenofis, per varias Europae ct German. (Hercyn. Silef
FoL HI. Fafc. IF. J\
11 i
' 1
f '
! ; f