■/<! í i
lit
Í.I' f ? í
.! I '0
fe tte
N
i:u¿
T A U L A X L I .
F ig . I.
V E R R U C A R I A SANGUINARI A.
Verrucaria fanguinaria, cruftacea cinereo-virefcens, albicans,
verrucis atris intus fanguineis.
C r u f t a finis craffii tenax, cortici rimofo vel Mufco inflrata, inde monticulo
f i , cohaerens tamcn et faepius in palmarem dimenfionem quaquaverfhm
(rarius orbiculatim) per exigua granula glebu lofi diftenta. Colo re vel ex viridi
cinerafcens (humorc irrigato Lichene penitus ex glauco virefcens) vel albido-
cinerea, quae etiamfi humectata, tamcn tenaciter fervat fuam albcdineni.
Huic innafcuntur atrae verrucae plus minusve numerofae, diverfieque plane
magnitudinis; aetate inaequales, non raro confluentes; jam prima aetate convexae;
quae per medium ad perpendiculum difciffae, intus fub nigricante
craflb cortice (ad lentem in tenues lamellas divifo, fubpe llucido, atro-virente)
demum in viridem refoluto, occultant elegantem finguineam flriam, etiam
nudo oculo confpiciendam, nucleo albido farinofo verrucae quafi iiiimcr-
fam. Diffecata fpongiofi crufla intus vel albida vel viridis, quam fi accuratius
ad lentem confpicias fuperius tantum viridi g ranulo fim, inferius albidam,
faepius riibram, ex difflucnte nuclei cruore invenies.
Locus. A d a b ie tu n i cortices Hercyniae, verfus Braunlage primus collegit
mihique libcraliter mifit D. I’ erfoon; nunc ab aliis circa Goettingam hinc
inde colligitur.
' , f,£