•H
I !
i ;
;■
i
r
7 2 STEGOCARPI. ACROCARPI. f i s s id e n s .
tu li’') ; fl“«« Ilypiiorum, brcvissimae fuscae cgrediuntur,
iu quibus capsulae exiguae subrotundae fuscae,
urnae per microscopium urceolatac, ora laevi, exiguo
annulo cincta, ciliis iiicoiispicuis, forte quoniam intro-
versae suiit. Ob cxiguitatem perichaetium non comparet.
Opérenla abicraiit et calyptrae.
Inter Muscos e Patagonia delatos iuveni. Videbatur
arboribus adiiasci, cum quibusdam exemplaribus ad basin
subduri quid, velut e corticc avulsum, adhaereret.” Dill,
p. 263 et 266. tab. 34. fig. 4.
,,E sola analogia et caulis frondiformis indole bucce
retulimus, cum genus non satis luculeutum sit; nam,
utrum folia fissura fcminca genitalia foventc gaudeant
deiitesquo peristomii bifidi siiit, jure ambigitui.
In Herbario Dilleniano muscus iste nunc desideratur,
in cujus loctim, testa occulatissinio Tur nero autopta, Ms-
sid. osmundioides, nescio quo casu, subiit, a quo tolo
coelo divcrsum esse mouuimus, idem seutiente Pylaesio
n o s t r o .” Brid. II. p. 796.
Omnes auctores speciem hucusque Fissldentem ba-
buere. Dilleniauis autcm icoiiibus accuratissime exaniiua-
tis et ejus descriptioiie comparalis uobis persuasum est,
museum dubiiim non ad Fissidentes refcrri posse. Folia
a D i ll e u i o (iu figura citata a. et b.) enervia delineata in-
veniuiitur, dum folia FiSSifl/euftum verorum constauter nervosa
depiiixit. Haiic notara, moncmus, contra affiuitatem
Fissidentis generis testimonium uobis perhibere. Ad quod
genus autem muscus iste addiicendus sit, nobis incertum
est. lìrepanopliyìlo maxime similis appellaiulus est. Spe-
ranuis fore, ut iu Patagonia ex novo mox reperiatur.
S p e c i e s d e 1 e n d a.
F . T lnm b e rg ii Brid. (II. p. 699.); caule subramoso
creto lineari, apice pedunculifero, thecis incurvis.
=r) Auctor. e. gr. Crj'phaeaiu ncrvosam, Lasiain Triclioraitriam etc deliiieavit. C • iW.
Hypnum asplenioides Tliunb. Prodr. F l. Cap. II. p. 175.
Ad Cap. b. spei: Th u u b e r g .
Ex adnotationibus Ilornschuchii (Liunaea 1841. p. 157.)
in haiicce speciem elucet, earn iu lib. Thunhergiano non
iiiveiiiri. Clarissimus ille bryologus ideo putat, speciem
Thunhergianam F. usplenioidem verum, in prom. b. spei
iiivcutum, forsau fuisse.
S p e c i e s n o b i s n omi n e t a n t nm not a e .
1. F . la iic e o la tu s Bruch, iu prom. b. spci ad latera
montis diaboli, in solo granilaceo a Cl. Kr a u s s lectus.
Regensb. bot. Zeit. 1846. p. 134.
2. F . lep to p liy llu s Mont. In ann. d. sc. nat. 1845.
4. p. 113. memoratus.
II. P o l y s t i c h o p l i y l l a .
Fo lia ill series tres et p h ir e s, pro primo adspcctu plerumque
spiraliter disposita.
A. Folia (in scctiono transversali) ductibus intcrcellu-
laribus instructa.
Trib. IX. L EUCOB RYAC EAE .
Late ccspitosae elatinsculae acrocarpicac, cladocarpicae
vel pleurocarpicae. Folia albesceiitia fragilissima,
c cellulis diniorpliis constructa: 1. cellulis parenchy-
malicis culumnaribus crassis in a n ih u s , in s t ra ta
plura co n n e x i s , perforatis; 2. ductibus intercellula-
rilius, inter illas cellulas in serie unica curvata
intcrpositis, 3 — 4 - angularibus, granulis cliloropliyl-
laceis iiupletis. Ductus 1 — 2 , iu medio folii siti,
e serie curvata cducti. Pedunculus rigidiis valde liy-
groiuetricus purpureus. Theca olivácea, hruunca vel
tandem purpurea. Peristoiuiuiu itidem coloratuui firi’.
■,
I:'!.'-J
t
m i