BIGNONIACEAE : MANTISSA (JACARANDA)—TABULAE ESPLICATA!!—GEOGRAPHIA. 41-6
Ha bitat in Brasiliae provincia Qoyaz loco liaud accuratius indicato : Il , Obs. Haeo species maxime insignis ab,vo.ranibus aliis adbuo notis
Qìaziou n. 21848. ' Il Bill simplicibns. d uris slafcim discrepai.
TABULAE ESPLICATAE.
Tab. L S IX . Arrabidaea agnus castus, p. 22.
LXX. , . corchoroides, p. 28.-
-LXXI. . , -, ; macrophylla, p. ;25J
‘ LXXII. , ' corymbifera, p. 36.:
LXXIII. , celastroides, p. 42.
LXXIV. ,ì^v^'<cpnjugata, p. 34.
LXXV. , tuberculatà, p. 60.
LXXVI. , craterophora, p. 66.
LXX VIL , inaequalis, p. 74.
LXXVIII. Petastoma samydoides, p. 78.
LXXIX- Adenocalymma comosum var. nitida, p. .89>
LXXX. Anemopaegma Hilarianum, p. 124.
T,XXXT. Olytostòma caliistegioides, p. tb'f'ryA
1 .XXXII. Cuspidaria pterocarpa, p. 157.
LXXXIII. ' „ . erubescens, p. 159.
LXXXIV. Martinella obovata, p. 161.
T.XXXV. Haplolophium bracteatum, p. 173.'
LXXX VI. Pithecocteniura echinatum, p. 168.
T,XXXVII. Distictis Mansoana, p. 175.
T.XXXYTII- Tynnantbus fasciculatus, p. 194.
LXXXIXÌ Pig .1 . Tynnantbus labiatus, p. 193:' '
IL Setilòbus simplicifolius? p. 206.
t-- XG. Mansoa Glaziovii; p. 203.'.
XCI. Amphilophiuin Vauthièri, p. 213.
XCII. Cremastus pulcher,’ p;. 217.
XCIII. Stizopbyllum perforatum, p. 2|©i
XGIV. Eridericia speciosa, p. 223.:
Tab. XOV. Callichlamys latifolia, p. 226:
XGVI. GlazioviaibSùbinióides, 'p. 228A ^
XQ-VII; Pyrostegia venusta, p. 232.'
I', venusta, p.-232:^''^
XOIX. Lundia natiduflà, p 242.
, 0. Phryganocydia corymbosa, p. 249.
01. Saldanhaea lateriflora var. eìliptica, p. 253.
GII. Perianthomega Vellozii, p.‘ 257.
CIII. Memora nodosa, p. 259:
CIV. Pleonotoma jasminifeliùm, p.v277‘.
• CV. Bignonia unguis cati, p/ "282.
• GVI. „ exoletay.^8Ì. SÌ
CVII. Macfadyena dentata, p. 292. •
GVIII. Melica popnlifolia, p. 295,
GIX. Néojobertia Gandolleana, p. 291., 5
CX. Dolichandra eynaneboides, p. 302..
GXI. Tabebuia obtusifolia, ■
OXII. Tecoma ochracea, p.' 33.Q.. A -
GXIII. „ impetiginosaj. p.~ 334!. ' ■ :
CX1V. Zeyhera tuberculosa, p. 354.
CX Vr Cybistax antisyphilitica, p. 356.
GXVI. Sparattosperma yerhicos'umjgp. 359.
CXVII. Jacarandà racemosa, p. 378.
CX Vili. „ paucifoliolata, p. 379.
i ©Mm. „ oxvtihvlla. ■ ■ ''
OXX. • „ decurrens, ¡p. 392.
GXXT. Nematopogon densieoma, p. 396.
S I G L A .
ifi. para inflorescentiae. sti. stilus. fol. foliolnm s. fòlii pars.
al. alabastrum. stg. s. stig. stigma (cum stili parte). / ' pi- Pii»-
fl, flos. ov: ovarium. gl. gianduia.
a, ca. calyx. - ovul. ovulùm. ’ ‘ ’D i.’Diagramma.
cor: corolla, • v' iffy fructus: Il longitudinali ter seetnm.
st. stnmen. valv. valva. = transversaliter seetnm. -
auth. anthera. dis. s. diss. dissèpimentnm fructus. 1. d. v. a latere; dorsali visum.
p. polliuis granula. s. s, smi semen. 1. v. v. a latóre ventrali visnm.
std. st'amiuodium. e. .embryo: . . : ap:. apertami. ‘
di: discus. - > raiá¡ jun. ' ramus junior.
pi. pistillniu. ; pet. petiolu8.
Tabnlae 75, 77.r4§Ì>‘'83, 86—88, 91, 94,. 95, 97—104, 113—116, 119 a varila pietoribus cl. E. Bureau dùcente ante vigiliti 'ó.cto«ntíos exaratae
sunt; caeteras omnes duce d . S chumann delineavit cL P ohl.
DE DISTRIBUTIONS GEOGRAPHIOA
BIGNONIACEARUM.
Familia Bignoniacearum quoad numerum specierum ad
mediocres pertinet, nam mea sententia hodie viz ultra 550
descriptae sunt, quas in genera' pro rata satis numerosa nempe
1Ò2 a nobis recognita collocavimus, ita ut genera plurima
species paucas tantum includant. Studium, accuratissimum
collaboratoris hujus monographiae qui industria maxima omnes
partes plantarum collegit.et diligentissime inter sese comparavi
t genera multa praecipue in fructus condidit ; :# ll B ureau
41? BIGNONlACEAE GEOGRAPHIA. 418
et H. B a il lon, qui omnia genera Bureauana in opere suo
Histoire;,des plantes accepit,■';.eum;>.cl. M ie r s qui, ut supra
;|ijbm exposuimus,;-minuSi acie, mentis quam judicio audaci non
ubiqne recto in habitu genera nova creavit, numerum.1 priori!
ra generum fere duplicaverunt.
- . Quum genera tam multa in species tam paucas se diyir
dant et quum genera non desint(q)iàe species ultra 30 et 50.
ipsas continent^ quisque intelligit, numerum mpnotypicorum
maximum essence vera 41 exstant vel 49% omnium. Nullum
' ètimin. ài. gerontogaeo et neogaeo simul invenitur, etiamsi
bt infra fusius demonstrabimus unum alterumve ditionem sat
extensam amplectitur. Genera majora quae species ultra 10
evolverunt, fere omnia Brasiliensia pariter infra enumerabi-
mus, extra Brasiliam seqqentia..sola vigent: Argylia cum
speciebusi'AO^in^ditione Ohilensi, Stereospermum cum speciebus
12;in Africa et. Asiai Golea¿cum speciebus 15 in Madagascaria.
E tabula I distributionem Bignoniacearum.per totum orbem
terrarum exhibente e.ljicet, hanc familiam maxima pro parte
regionibusAc.alidioribus praesertim ITropicis propriam esse;
species 17 in summa tantum mihi. notae quae zonam tropicam
transgrefliuntur; in Europa autem'sppciesinuHà^jnvenitu^^
Centrum-vègetationis sine ulla dubitatione in America
australi quaerèndum 'est, quae 3.56 .species nutrit, .63;°/(iomnium ;
si cum iis 73 species Americae centrali^.conjungis, nuinerus
'specierum;ad 429 vel 78% omnium elevatui’. Cum hac quantitate
species gerontogaeae comparatae', nempe Asiae tropicae
36,' Africae orientalis 51, Africae occidentalis 10, Australiàe 8,
y ila e lfere 20?/ò-efflmunt, numerum sat parvum..
. Eadem relatione numer.us generum non decrescit. In
America australi genera 58 invenimusy' in America centrali
;fere dimidfum. nempe 28 saltern exstant, at-'in orbe
gerontogaeo 34 adsunt; ulteriora praecipue evolutione generum
: Madagascariensium: endomicorum taliter augentur. ' I
Res publicàe Americae'centralis genera pro rata multa
monotypica et 'endemica - procreaverunt : Phaedranthus. lucci-
.ngtorius Miers, Ghilopsis linearis P. DC., Astianthus vitninalis
H. Baili, ditionem Mexican am solam, levy a Nicaraguensis Bur.
■bi .0odmmia>>macrocarpà Hemsl. ditionem- Nicaraguensem
prnan t ; •ulterior forsan vel species secunda usque ad rein
pnblicam Venezuelensem progreditur. Bignonia unguis cati Li-
, Pydistaaegpimp^^is Miers, Amphilophiumpanniculatuni H. B. K.
et Pithecòctenium echinatum Ki Scb: contra ad species illas
¿hujus regiouis j®Sibent quae saepissime consociatae distri'-
;^ t i o n e vasta gaudent; nam non solum ab America australi,
tropica in regiónes supra laudatas transmigraverunt, sed etiam
pro parte saltern insulas Antillanas ingressae sunt. ■ Insulaè
quae sub titulo-l'Indiae occidentalis comprehendimus .genera
propria pauca genueruht : praeter Neomacfadyenam monotypi-
cam Gub.ensera Tecoma spiralis "Wr. ex eadera insula characteres
capsulàe,; ut nuper *) exposui, praebet qui" ad genus Gsn'stfe
tuendum (Neurotecomd) sufficiunt. Hae ihsuiae autem jam
' species baud paucas -insignes generum Tecomae et Talébuiae
et quod praesertim commemoratu digiium, Gatalpae nobis'
obtàlérunt; Bignoùiaqeae aliae Antillanae magis cum formis
terì-aé firrnae Americae australis congruunt.
*) K. Schumann in Engler-Prantl, Naturi. Pflanzenfam. IV: (3b). 238.
Jn? Oivitatibus Unitis Americae septentrionalis species
tres 40° 1. s. attingunt, et iini=civitatem Illinois transgrediun-
tur: Doxcmtha capreolata Miers, Catalpa lignonioides Walt,
et Ganjpsis radìcam Seem., omnes a loco laudato usque ad
peninsulam Floridanäm; sat late dispersae'-iti orbe neogaeo
extremitatem geographicam Aj-cturura versus Bignoniacearum
capiunt.
Haec genera in parte occidentali Americae ¿non : prove-
niunt; miromodo autem iternm duo eorum nempe Catalpa
èt Campsis in Asia orientali extrema inveniuntur et species
iis sat similes praebent: Campsis grandiflora K. Sch. in Japonia
viget; insulae eaedem Gatalpae Kampf eri Sieb, et Zucc.,; China
borèalib autem (Gàtàlpae Btmgei C. A. Mey. hospitium dant.
S i t u i l a dubitatione has species pro relictis ex aetate ter-
tiaria geologica hàbere debèmus quae e .centro magis boreali
probàbili ter aetate preglaciali; duabus viis frigus v effugientes
in sédes et' domicilia nova Asiatica et Americana immigrave-
runt. Ob afflnitates proximas specierum n |o-' et geronto-
gaearum verosimile est, -has' s'pèciès hodie optime diversas e
radicibus commu^ibus ortas esse u t'e spéciebus vicariis -generum
aliorum' é; g. Pagi, lÀquidamba/rìs, Liriodendri etc. con-
jicimus. Catalpa Bungei 0. A. Mey. in China probàbiliter
40° 1. s. etiam non transgeditur et extfemitatem geographicam
Bignoniacearum Arcturum versus in Asia et orbe geron-
"ftogaéò exhibet.
Praeter genera supra laudata nullum nisi Tecomaria
orbi geront.pT et neogaeo: ; commune. Diu -¿botanici opinionem
promulgayerunt, T. ßapensem Spach quia etiam in Brasilia
collectores eam pluries receperunt, Africaé; australi baud '$$•'*
.ginarje propriam, sed ut Stenolobiim stans Seem, ibidem hortis
aufugam esse. Profectó species plures huju's generis in America
occidentali proveniunt, e. g. T. fulva Baili, quae in ditiòne
Peruviana et.:01^1®^^|raciJienter-.occuKri'fr. '• Nuperrime. àutem-
prope lacum Nyassa cl. B uohanan species duas novas collegit;
hoc factum non solum sed etiam area geographica sat lata
in Terra Capensi indigenitatem Tecomariae Gapensis loco laudato
optime confìrmant. E Brasilia spiecimina plura ante
oculòs habui ; fere, omnia sub conditionibus collectores invene-
;runt quae originem spontaneam eseiudu®,
Genera sequentia Asiae et Australiae propria: e tribù
Bignoniearum genera Oroxyli (cum 0. Indico Vent.), Mlling-
lotiiae (cum M. hgrtensi Linn. fil.) arbores speciosae saepe cultae
Eausmahniae (cum H. jucimda ' E. v. Müll, pianta insignis
Anstraliensis) monotypica. Nycticdlos antem multis relationibusy
generi Tanaecii Americani affinis speciebus tribus gaudet,
quae Malesiam incoimit. E tribù Tecomearum Radermachera,
Pajanelia, Liplanthera, Tecomdla et Majodendron regiones
easdem ornant, ulteriora bina monotypica in Jndia orientali
crescunt; JDiplanthera autem a peniusula Malaccensi (D. Bancaria
Schaff.) usque ad lìovam Oaledoniara progreditur; speciés
typica D. tetraphyUa R. Br. in Australia y&et. \ Tecomanthe.
florib.us egregiis, silvas Neo-Guineenses superfundit. Praeterea
nonnullae species Tecomearum Malayanae exstant, quae vulgo
ìu genere Tecomae militant. Quum autem Tecomae verae
sine ùlla excep^Pue Americam inhabitant, illae in alia mihi
ignota genera : pertinent. ‘