A
247 G B A M I K E A E . 248
G-RAMINA inler iropicos praesertlm in ^ilanitiebus arldis frequentissima, in temperatis rara, saepim caespitosa.
CVLUl fare fi, simplices v. saepius ramosi, fade ramigera appianati v. canaUcidati, reliquis partibus semper teretes,
ìaeves, glahrae v. ad nodos harhatae, raro infra inflorescentiam piibescentes. FOLIA varia, vaginis omnino Jlssis,
iamini-s foUonm cuhneorimi sursim decrescentihus (summâ saepe hrevissimà), innovatiomm (specierum perennantium
in hac tribu longe praeponderantium) semper mdmeis angvstiorihts. LÌ'LFLORESCENTLA mria: nunc spica solitaria,
nunc spicae binae v. digitatae v. panicidatae, raro racenms solitarius v. racemi digitati v. paniculaii, rarissime
tandem spicidae fasdcidatae. SPICARTJU rliacliis plerumque articulata, articuUs (internodiis) cum spicula fertili
accumhenie decideniihus saep>issime phis minus villosis, racemorum vero rliacliis atque axis communis pameularum
uU adsunt, non articidata et splculae fertiles turn a pediceUis propriis demîcm delabentes.
Spicae V. racemi semper dorsiventrales, i. e. facie interiore axin versus primarium spectaiifce aliter formatae sunt qiiam
in exteriore. Faciei exteriori insiclent diiae series alternantes spicularum longins peclicellatarum saepins mascnlarum (raro 5 v.
neutrariini), qnariim e pedicellorum lateribns sibi respondent!bus prope basin oriuntur pedicelli plerumque brevissimi v. obsoleti
spiculus fertiles in diias series contigiias dispositas gerentes. Spíca itaque quadr i far i a apparet, quod praesertim in spicis densis
(e. gr. in 'Elionuriii; ef Tab, uostr. LXX. fig. A. B. C.) manifestnni, in laxis vero, ubi series 2 spicularuni fertiliuni fere in
unam cou]luunt, minus conspicuum v. subobsoletum est. Spicae semper terminantur spicula exacte mediana sessñi, adstantibus
duabus lateralibus pedicellatis saepius masculis v. neutris. lu quibusdaui ¿'or^i/ii .speciebus non nisi liae spiculae ternae in
apice ramoruni inilorescentiae inveniuntur, in aliis paria 1—4 subtermiñália accedunt, spic;is breves formantia. In Impei-atae
speciebus brasiliensibus vero spiculae in singulis racemorum internodiis ant omnes solitariae aut inferiores geminae inveniuntur
(cf. Tab. LIX. R.). (3-luma prima semper rliacbillae spiculae (nec rhacbi spicae) inserta est, sed ejus basis quae rhacbillae
dorso semper plus uiinusve adnascitur, interdnm etiani in spicae rbachin usque decurrit. Haec glumae primae pars, rhacbillae
V. rhacbi adnata, callus dicitur; ejus limes versus partem superiorem anthesi plus minus pateutem indicatur rimâ transversali.
Callus saepissime plus minus villosus est; villi eniui illi spicularum basin in permultis ylíírfrojWí/oneií cingentes et involucrantes
baud e spicae rhacbi oriuntur ut auctores affirmant sed e callo glumae primae. Glumae quinqué ilorem circumdantes omnes
uni eideinque axi (scil. rhachillae) iusident, flos igitiir terminalis est, et cum gluma summa (quinta) hand alii inserta sit axi
quam quarta, non alio termino (e. gr.„palea" apud cl BENTHAM) distiiiguenda est; glumae in descriptionibus sequentibus non
nisi numeralibus ordinalibus desigiiantur. Gluma prima, secunda, tertia saepissime muticae, quarta saepius aristata: arista aut
perfecta est aut imperfecta. Perfecta constat e duabus partibus heterogenis: inferiore tortili columna vocanda (sequente
el DUVAL-JOUVE in Étude anatom. de l'arête des Graminées in Mém. Acad. Selene. Montpellier 1871, p, 39), superiore recta
V. ñexuosa baud v. levissime tantum torta ab inferiore genu separata subulae termino designanda. Arista imperfecta e
sola subula constat.
CONSPECTUS SUETEIBIJUM: GENERUMQUE*).
Subtribus 1. EEIANTHEAE GRISEB. Spiculae in spicas v. racoraos pauiculatos dispositae, omues uniflorae,
^ , v. raro pcdicollatao 9, conformes, muticae v. aristatae (arista in nostris imperfecta).
a. Spicnlae omues pedicellatae, a pedicello demum secedentes; racemorum rhacbis haud
articulata LXXXI I . IMPERATA.
b. Spicula altera sessilis, altera pedicellata, haec a pedicello demum decidens, illa cum rhacheos articulatae internodio accumbente
secedens.
a. Spiculae muticae LX X X m . SACCHARUM.
p, Spiculae aristatae LXXXIV. ERIANTHUS.
Subtribus 2. EUANDROPOGOKEAE BENTH. Spiculae in spicas (rarissime fascículos) solitarias v. digitatas
paniculatasve dispositae, hoterogeueae, uniflorae v. rarissime homogeueae biflorae, cujusvis paris altera fertilis
plerumque sessilis saepius aristata, altera <f v. neutra v. tabescens pleriimquo longius pedicellata mutica.
Spicidae biflorae, flore inferiore cf liXXXV. ISCHAEMUM.
Spiculae uniflorae.
A. Inflorescentia paniculata, ramis ramulisque basi nudis absque spatbis v. bracteis;
spiculae in ramulorum apice teniae adjectis interduni nonnullis paribus subterminalibus
LXXXVI I I . SORGHUM.
*) In liinitamlis generibiis ci. BKNTÜAJÍ (in Notes ou Grnmiiiene) secutas S nisi in Soví/Jd genero al) ilio reccdcn.s.
249 GE AMI N E A E : IMPERATA. 250
B. Inflorescentia spicata, fasciculata v. paniculata: spiculae in spicas plerumque multispiculatas dispositae, vel si paucispicuìatae
sunt, inflorescentiae rami ramulique spathis suftulciuntur.
a. Cujusvis spicularum parís spicula fertilis (5) longius pedicellata, aristata,
mascula mutica brevius pedicellata LXXXVI . TRACHYPOGON.
b. Cujusvis paris spicula sessilis (saltem in spicae parte superiore) fertilis (0 v. $) aristata; mascula v. neutra pedicellata
mutica.
a. Spiculae parium 4 ^ 6 inferiorum homogeneae, homomorphae, masculae v. sterües LXXXVII. HETEROPOGOK.
p. Spiculae omnium parium heterogeneae (sessilis 5 v. 2, pedicellata e? v, neutra
V. tabescens), vel nonuisi paris iuflmi homogeneae LXXXIX. ANDROPOGON.
Subtribus 3. ROTTBOELLIEAE BEKTH. Spiculae iu spicas solitarias dispositae, plerumque heterogeneae,
uniflorae, sessilis ^ , pedicellata cf v. tabescens v. raro ^, omues muticae.
A. Glumae primae secus mai-gines vitta trtinslucida e cellulis balsamiferis formata instructae,
callo villosae XC. ELIONURUS.
B. Glujnae primae absque cellulis balsamiferis, callo (in nostris) glabro.
a. Pedicellus alterius spiculae spicae ríiachi adnatus ita ut spicula pedicellata sessüi
articuli superpositi juxtaposita appareat XCI I . HEMARTHRIA.
b. Pedicellus spiculae alterius über (quamquam rhachi arete appressus).
a. Gluma prima plana v. subconvexa, oblonga v. ovata XCL ROTTBOELLIA.
p. Gluma prima globúlarís XCI I a . MANISURIS.
Subtribus 4. TRIPSACIMAE. Spiculae in spicas solitarias v. digitatas v. raro paniculatas dispositae,
unisexuales, inferiores cujusvis spicae 9, superiores cf, vel spicae inferiores 9, superiores (paniculatae) cf..
Spiculae cf biflorae, ut 9 semper muticae.
Spicae omnes iuferne 9 superne cf, biseriales. Eructus in rbacbeos articulis secedentibus
arete inclusus XCI I I . TRIPSACUM.
Spicae inferiores solitariae 9, pluriseriales, superiores paniculatae c?- Eructus liberi. . XCIIIa. ZEA.
Subtribus 1. ERIANTHEAE GRISEB. in Nachr. d. Ges. d. "PF-iss. Goetting. 1868. p. S.9. Spiculae in spicas v. racemos
pauiculatos dispositae, omnes uniflorae hermaphroditae v raro pedicellatae Ç, muticae v. aristatae, arista in nostris imperfecta.
IMPERATA CYR.
IMPERATA CyHllo Rar. nap. fase. 2. 26 ; F. Beanv. Ar/r. 7;
Kuntli Révis. Gram. I. 159 et Emm. I. 477; Trin. Mcm.
Acad. St. Fetersb. Ser. VI. 2. 329; JSmìl Gen. 107; Meissn.
Gen. 428; Nees FI. Afr. ausLr. 88; Sieud. Syn. I. 405; Andersson
in ÓfveìS. K. Vet. Alead. Fork. 1855. p. 157; Cass,
et Dur. Expl. Alg. II. 43; Munro in Harvey Gen. SotUh-Afr.
PI ed. 2. 439.
SPICULAE in racemos confer to-pauiculatos dispositae,
omnes pedicellatae, ad rliacbcos inarticulatae tenacis
nodos solitariae v. binae (altera turn longius, altera
brevius pedicellata), terminalis cujusvis rami solitaria,
omnes a pedicelli apice cupulato-clavato demuui secedentes,
uniflorae, muticae, basi involucro soriceo-piloso
e callo ghunae primae obtuso brevi oriente spieiüam
'duplo—5-plo superante cinctae. GLUMAE 2 inferiores
membranaceae, lineari-oblongae v. lineari-lanccolatac,
villosae, reliquas superantes; prima 2—5-ncrvis, secunda
1,—.5-ncrvis, tertia et quarta liyalinac, enerves, muticac,
quinta quartae sìuiilis v. nulla, Lodiculae nullae. STAQRNM.
IV.
MINA 1—2. OVJÜ:iioti oblonginn stylis longissimis plerumque
plus minus connatis, STIGÄL'\.TIBUS longis anguste
lincaribus parce ramulosis ex apice spiculae emergentibus.
CARYOPSIS obo"\'"ato-oblonga, stylorum basi rostrata,
EMBRYONE carjopscos lougitudiuem dimidiam superante.
Gramina perennia, dura, mediocri altitudine, panicida
angusta dense sericea, stamimm numero parvo-,
lodicularum defectu, stigmatihus ex apice spicxdae emergentih'us
insignia, zonam tropicam et siibtropicam, hinc
inde etiam temperafam totitis orbis liabitantia.
CONSPECTUS SECTIONUM.
Sectio I. LMI>HUATKIJ,A. Spiculae ad qaemvis rhacheos nodum biuae.
Stamina 2.
Hue I. arnndinacca Cyr. cum subspeciebus varietatibusque pluribus,
in Brasilia uoniìuni reperta.
Scelio 2. Eiuovor.oM Endl. Gen. p. 107 {tauiquam subgenus Sacchan).
Spiculae ad queinvis rhacheos uoclum solitoriao, rarius inferiores binae.
Stauieu unicnni.
Sacchari specics anonialae Kunth E^mm. I. 475. — STLLEPIS
Fount. Plant. Mcxic. Enumer. II. p. 52 (acci, cliaract. lodiaäarum,
vcrisimilitcr ex confusione cum glutm qiuxrta oì-to).
3 4
'H:
' I <
'11!
••aj
ji