
 
        
         
		^uü  à  sillon  longitudinal  i»  s  
 s  la  longueur  de  la  tête,  
 ()ü  
 aiitiiricuro  seulement.  Adijwuse  trois  fois  plus  courte  que  l.i  täte.  Yeux  5  ßi/,  fois  
 Aspidobagrus  gulio  Bikr.  
 Aspidobagrus  gulio  lìlkr,  All. T ab. LXXIV  iig. 2 .  Silur.  Tab. XXVI  fig. %  
 Aspidobagr.  corpore  subeloiigato  vcl  elongato,  antice  neque  alto  cireiter  sc  lato,  postico  compresso,  nltitudino  ad  i'j,  in  ejus  
 longitudine  absque,  4'/,  ad  5>|,  in  ejus  longitudine  cum  pinna  caudali;  capite  depresso  acuto  3i/,  ad  S^j,  in  longitudine  corporis  absque, 
   41/3  ad  4'/j  in  longitudine  corporis  cum  pinna  caudali;  altitudine  capitis  l^/,  ad  l»/s,  latitudine  I1/4  ad  l'/j  in  ejus  longitudine; 
   linea  rostro-dorsali  capite  declivi  rectiuscula  vel  convexiuscula ;  oculis  mogis  lateralitor  quam  sursutn  spectiuitibus,  diametro  5  
 nd  Ö1/,  in  longitudine  capitis,  diametris  2  ad  3  dislantibus;  scuto  capitis  granuloso  granulLs  coufertis  irregulariter  coUocatis,  sulco  
 longitudinali  parte  anteriore  tantum  divìso;  crista  interparietali  trigona  duplo  circiter  longiore  quam  basi  lata,  diinidio  basali  graimlosa  
 granulis  confertis,  apice  glabro  os  interspinosuni  acutum  granulosum  vel  glabrum  attingente  vel  subattingonto ;  rostro  depresso  
 acuto  oculo junioribus  minus  duplo  adultis  plus  duplo  longiore,  linea  anteriore  obtuse  rotundato ;  naribus  antcrioribus  tantum  subtubulatis, 
   posterioribus  ocuH  diametro  circiter  ante  orbitam  perforatis,  minus  oculi  diametro  >k  a  naribus  antcrioribus  rcmotis;  dentibus  pluriseriatis  
 parvis  aequalibus,  interra asillaribus  in  vittam  leviter  curvatani,  vom ero-palati nis  et  inframasillaribus  in vittam  semilutiarem  dispositis  
 ;  cirris  nasalibus  regionetn  postocularem  ,  supramasillaribus  ventrales  vel  analem  ,  inframaxillaribus  csternis  peetoralis  p.arteni posteriorem, 
   inframaxillaribus  internis  spinam  pectoralem  non  vel  fere  attingentibus;  ore  subiafero;  operculo  radiatim  rugoso-granuloso;  
 ossibus  suprascapulari  laevi,  scapulari  acuto  granuloso;  linea  laterali  simplice  inferno  porosa,  rectiuscula;  axilla  poro  mucoso  vulgo  
 bene  conspicuo;  pinna  dorsali  radiosa  acuta  corpore  non  vel  vix  humiliore,  spina  valida  longitudine  l»/j  ad  l'I,  in  longitudine  capitis  
 antico  granosa  lateribus  rugosa  postice  ef  antice  apice  dentibus  bene  conspicuis  serrata ;  dorsali  adiposa  plus  duplo  ejus  longitudijiis  
 a  dorsali  radiosa  remota,  capite  triplo  circiter  bre\-iore,  margine  anteriore  superiore  obliqua  convexa;  pinnis  pcctoralibus  acutis  
 vel  rotundatis  Vj^  ad  in  longitudine  capitis,  spina  crassa  spina  dorsali  longiore  antice  granulosa  lateribus  rugosa  postice  dentibus  
 tnagnis  8  ad  16  serrata;  ^-ent^alibus  angulatis  oblique  subtruncatis  vel  rotundatis  pectoralibus  multo  brevioribus;  anali  angolata  noti  
 emarginata,  vis  vel  non  altiore  quam  longa,  dorsali  adiposa  longiore;  caudali  profunde  incisa  lobis  acutis,  lobo  sujwriore  quam  lobo  
 inferiore  longiore  4  ad 5 ia longitudine  totius  corporis ;  colore  corpore  superne  nigricante  vel  violascente-olivaceo  vel  oliv:  
 margaritaceo  vel  aavescente;  pinnis  roseo-viridibus  plus  minusve  fusco  arenatis  v viridi,  el  rubro  tinctis.  
 >  vel  nitide- 
 B.9  vel  10.  D.1/7.  P.  1/8  vel  1/9.  V.  1/5.  A. 4/10  vel  5/10  vel  5/11.  C. 1/15/i  et  lat  brev.  
 Sj-n.  PenneriicA  Kieub.  Gedenkw.  Zee  en  Lantr.  íig.  
 Fimeloduì  gvllo  Ham.  Buch.,  Gang.  Fish.  p.  201,  379,  tab.  23  fig.  6ö.  
 BagT%¡  guita  Val.,  Poiss.  XIV  p.  310;  Blkr,  Verh.  Bat.  Gen.  XXV  Nal.  ¡chth,  Beng.  p.  116;  Achtste  bijdr.  ichth  Borneo, 
   Nat.  T.  Ned.  Ind.;  Ichth.  Arch.  Ind.  Prodr.  I  p.  163.  
 Pimdodua  albreviaius  K.  v.  H.  ap.  Val.,  Poiss.  XIV  p.  311.  
 Hasru,  ahbritittius  Val., Poiss. XIV  p. 311; Cant.,  Cal. Mal.  Fish. p. 254 ; Blkr, loc. plur. ; Bagre  raccourci  Val., Poiss. XIVp.  311  
 Bagruí  alhilabris  Val.;  Bagre  à  leeres  blanchet  Val-,  ibid.  p.  SOS.  
 Bayrv¡/iiicui  Val.;  Ba¿/re  brun  Val.,  ibid.  p.  309.  
 Bagru,  guUoiáeí  Blkr,  Verb.  Bat  Gen.  XXI  Silur,  batav.  consp.  p.  24;  Bagrut  melos  Blkr,  ibid.  p.  24;  Bagrus  Schlegelii  
 Blkr,  ibid.  p.  25;  Bagru,rhodopUrygiu¡m,x,m.-^.r;>;  In^ndu  .Munjong  lunduMA.-Bs^i.-,  Cei.V/^Javan.;  Madur.  
 Hab.  Java  (Batavia,  Bantam,  Cheribon,  Surabaja,  Pasnruan),  in  fluvüs  et  aquis  fluvio-marinis;  Sumatra  (Padang,  Palerabang),  
 in  fluvüs  et  aquis  fluvio-marinis;  Borneo  (Bandjermasin),  in  fiuviis.  °  
 Longitudo  plus  quam  60  speciminum  95"'  ad  281"'.  
 Rem.  Celte  espèce  à  déjà  clé  connue  à  Ni euhof ,  qui  l a  décrite  cl  figiircc  sous  le  nom  de  
 l'ennevisch.  Elle  est  Irès-commune  à  Batavia  où  on  la  pêche  en  grand  nombre  aux  embouchures  
 des  rivières  et  même  le  long  des côtes  marécageuses.  C'est  bien  certainement  la  môme  espèce qui  
 habile  aussi  les eaux  du  Bengale,  comme  j'ai pu m'en convaincre  par  l'examen  d'individus  de  Calcutta  
 que j e  dois  à  l'eu T h .  C a n t o r .  Elle  habite  aussi  les  eaux  de  Pinang,  de  Ceylon  et  de la  
 côte  de  Coromandel.  
 Rha  mdiae.  
 Bagrini  naribus  dislantibus,  membrana  interbranchiali  profunde  incisa;  cirris  8  ad  2 -  dentibus  
 palalo  nullis.  lì.  4 ?  ad 10.  
 lUIAMDIA  Blkr,  Ichlh.  Arch.  Ind. Prodr.  I  p.  197,  '204.  
 Bagrini  Rhamdiae,  cirris  6  carnosis,  supramaxillaribiis  2,  iniramaxiliaribus  4 ,  .lentibus  ntrannc  
 maxilla  pluriserialis  parvis  acutis;  capite  depresso  scuto  conspicuo  vcl  velato,  crista  inlerparictali  
 os  intcrspinosum  non  attingente.  INares  anteriores  lubulatae.  Oculi  liberi.  Spinae  osseae,  dorsalis  
 cdenlula.  Pinna  adiposa  anali  longior.  B.  7,  D.  I/O. V. 1 / 5 .  
 Rem.  Je  doute  fort  que  ce  genre,  dont  toutes  les  espèces  un  peu  exactement  connues  sont  
 americames,  soit  en  elfet  représenté  à  Java.  Cependant,  le  peu  d'essentiellement  caract.'^ristiquc  
 que  ftl.-  V a l e n c i e n n e s  aditdn  Pnnelodus  javus,  espèce  que  je n'ai  jamais  observeé  à Java  et que  
 je  n'ai  pu  retrouver  non  plus  au  Musée  de  Leide,  m'a  induit  à  placer  cette  espèce  provisoirement, 
   quoique  avec  de  grands  doutes,  dans  le  genre  actuel.  Je  ne  puis  ici  que reproduire  le  
 texte  do M.-  V a l e n c i e n n e s .  
 Rhamdiaf?  javanica  Blkr,  Ichth.  Arch.  Ind. Prodr  I  p. 1 5 9 .  
 Rhamd.?  cirris  6;  pinnis  dorsali  radiosa  et  adiposa  subcontiguis ;  cirris  supramaxillaribus  corporis  longitudinis  efficientibns,  inframaxillaribus  
 externis  quam  inframaxillaribus  internis  duplo  longioribua  apicem  pinnae  peetoralis  attingentibus;  pinna  caudali  biloba,  
 lobo  inferiore  lobo  superiore  longiore;  pinnis  pectoralibus  ventralibusque  parvis,  spina  (vel  radio  osseo)  nulla;  scuto  ca2)itis  minus  
 continuo,  magis  rotundato  (quam  in  speciebus  praecedentibus  nimirum  Pimelodua  ctenodus  Ag  ,  Pimelodus  quadrimaculatus Val.  etc  ),  
 toto  laevi;  colore  toto  pisce  fosco.  D. 7.  A.  13.  C.  17  etc.  
 Syn,  Pimelodus  K.  v.  H.,  Val.  Poi&s.  XV  p.  139;  Pimélode  javanais  Val.,  1.  c.  
 Ilab.  Java.  
 Longitudo  speciminis  descripti  pollic,  paris.  4'/s.  
 Aky  8C8.  
 Bagrini  corpore  antice  valde  depresso,  pinnis  pectoralibus  et  ventralibus  horizontalitor  insertis.  
 Oculi  velati.  Vesica  natatoria  nulla.  
 Rem.  Tous  les  poissons  de  cette  section  habitent  les  fleuves  de  l'Asie  et  de  l'Inde  archipélagique. 
   Leur  organisation  leur  permet  plus  qu'aux  autres  Siluroides  d'habiter  les  rivières  à courants  
 rapides  et  à  lits  peu  profonds  et  pierreux.  Aussi  les  trouve-t-on  surtout  Tort  en  avant  dans  
 l'intérieur  des  terres  et  jusqu'à  plus  de  mille  mètres  au  dessus  du  niveau  de  la  mer.  Ce  sont  
 surtout,  pour  ainsi  dire,  des poissons  montagnards,  et  ils  paraissent  remplacer  en  quelque  sorte,  
 dans  l'ancien  monde,  les Argeini  et  les  Astroblepiformes  de  l'Amérique.  
 Les  Akyses  sont  les  seuls  Bagrini  où  l'on ne  trouve  point  de  vessie  natatoire.  Ce seraient  des  
 Piinélodes  dans  le  sens  de  M.- V a l e n c i e n n e s ,  mais  j' y  rapporte  aussi  le  Silurus  cous  L.  dont  
 M.-  V a l e n c i e n n e s  a  fait  un  Arius,  parce  qu'il  a  des  groupes  do  dents  au  palais,  mais  (]ui  du  
 reste  a  la  conformation  et  la  physionomie  générale  des Akyses  et  qui , dans  cette  section,  forme  
 un  genre  distinct,  que j'ai nommé  Agiyptosternon,  
 BAGARIUS  Blkr,  Verh.  Bat.  Gen.XXV  Nalcz.  ichth.  Beng.  p, 121,  Ichlh.  Arch.  Ind.  Prodr.  I p.  210.  
 Bagrini  Akyses  dentibus  acutis,  maxilla  superiore  pluriseriatis  in  
 lam  dispositis,  maxilla  inferiore  symphysin  versus  pluriserialis  ceter  
 ninis  ex  parte  subulatis.  Denies  vomerini  vel  palatini  nulli.  Cirri  8  
 maxillares  stipite  osseo  longissimo  sufl'uüi  2 ,  inlVamaxillares  4  rictui  
 rugoso-granosum,  crista  intcrpariotali  os  intcrspinosum  subaltingcnte,  
 Uibulatae.  Apertura  branchialis  latissima  usque  post  apicem  operculi  
 brancbialis  profunde  incisa.  Cutis  corpore  laevis.  Spinae  dorsalis  et  
 filigerac.  Regio  thoraco-postgularis  apparatu  suctorio  nullo.  Linea  
 bifurcata.  Pinna  caudalis  biloba.  B. 12.  D. 1 / 6 .  V.  1/5.  
 Rem.  Le genre  Bagarius  est  remarquable  par  la  dentition  et  par la  division  de  la  bande  intermaxillaire  
 vittam  curvatam  quadi-iparti- 
 •is  biseriatis  serie  interna  calaenioidei, 
   nasales  2 ,  supraapproximati. 
   Scutum  capitis  
 Wares  contiguae  patulae non  
 producta.  Membrana  interpectorales  
 osseac  subnudae  
 lateralis  basi  pinnae  caudalis  
 en quatre  parties  distinctes.  C'est  le genre  du  groupe  où  le  système  dentaire  des  mâchoires  
 esile  plus  développé.  Du  reste  il  se  dislingue  par ses  barbillons  aplatis,  par  la longueur  de  h  
 parUe  raidc  ou  osseuse  des  barbillons  supramaxillaircs,  par les  prolongements  des  nageoires,  par  
 la  bifurcation  de  la ligne  latérale  sur  la  base  de  la caudale,  parles  12 rayons  des branchies,  etc.  Je n'en  
 possède  qu'une  seule  espèce,  que j'ai  reçue  du  Bengale,  mais  que  depuis  j'ai  aussi  trouvée  à  Java.  
 Bagarius  Duchanani  Blkr,  Verh.  Dat. Gen. XXV Nalez.  ichth.  Beng.  p.  1 2 i ,  Ichth  Arch  
 Ind.  Prodr.  I  p.  212, Ail. T ab. LXXXI.  Silur.  Tab.  XXXIII.  
 Bagar,  corpore  elongato  depi-esso  
 absque,  9  ad  10  circiter  in  ejus  
 ad  4'/j  in  longitudine  corporis  
 :ice  latiore  quam  alto,  postice  compressiusculo,  altitudine  6  ad  7  circiter  in  ejus  longitudine  
 tudine  cum  pinna  caudali;  capite  acuto  depresso  3i/i  ad  3'/3  in  longitudine  corporis  absque  
 pinna  caudali;  altitudine  c.ipitis  2  ad  latitudine  li/,  ad  IV,  in  ejus  longitudine-  oculi^  
 initio  capitis  dimidii  postcrioris  sitis,  superis,  oblique  sursum  spectantlbus,  diametro  11  ad  14  in  longitudine  capitis  diainctris  3  
 41/,  distantibus;  linea  rostro-dorsali  declivi  rectiuscula  nucha  tantum  convexiuscula;  scuto  capitis  rugoso-granoso,  sulco  longitudi