2 #■ H m
publicum emìtti lucem lati videmus. Hoc Regio, apud pofleros nmquam interi-
turo, beneficio fpes nunc affulget optima, fare paß paucos elabendos annos, ut in
Dania regnis feientia berbarum patria ex dubia difficili & longa evadat certa fa -
cilis & breviffima. Sed, quod novum idemque fummum inftituto pretium addit,
nec una Dania totam banc proprii operis utibtatem abforbebit ; quin fundamen-
tum biebabituri Botanici fin t , cui fuperßruere fingali fuam , cunßi Europa to-
tiui poffint Floram completiffimam. Suam unaquaque regio fymbolam conferat,
addatque plantas, qua definì in prioribus ; fic tandem aliquando nafeentur in fin-
gulis ftirpibus Europais certitudo ac evi denti a , quas cateroquin, cunßis nofiris
Jyftematibus fu jfu lti, frufira femper defiderabimus.
Primam itaque ego, qui non invenerim, qui in fe fufeiperet operis cariffi-
mi editionem, propriis fumptibus Flora Danica offero Huftria fymbolam, refer-
tam elegantiffimis rarißmisque plantis, quas plures, culturam refpuentes omnem,
extra natale folum fpeßare vivas Bot anicis non datur, nec datur fiepe in boc ipfo
fine improbis laboribus aut etiam fianitatis periculo. Planta fortaffe trecenti banc
Aufiria Floram abfolvent, f i incepto meo faverint berbarum amatores. Sin minus
, primus bic fafciculus etiam ultimus efio. Nuperrime tarnen ad pergendum
impenfius excitatus fu i clariffimi entditiffimique viri De Sauffure genevenfis pro-
fefforis epißola, ex qua fitmma cum animi voluptate inteüexi, cogitare Uhm de
altera conferendo Jymbola Helvetica j in qua quanta exfpeßari poffint, docet infi-
gne Halleri opus.
Tum etiam banc Floram ita inflìtuì, ut fo c i a atque par ire Horto meo Botanico
Vìndoboncnji, gg utrumque fic opus unìus adinftar, cui luberet, effe poffet.
Propterea quoque fervavi chart.e littcrarumque fìmilìtudtnem. Hortus mcras fi-
ftìt rottone A ffin a exoticas ftirpes, bofrites fiuat. In Flora fo la continebuntur
pianta, inAvfiria Arcbìducatu fronteproveniente!, vcracives, necfimul in Dania
reperiunda. Umbeüiferas tarnen bic excìpfa, quorum repetendarum caufam
ìndicabo. Familìa bttjtts vafla & diffißüimce infirma in hunc ueque dtem manfìt
cognitio, u t, qui magie bai Jibifiirpes pcrjpeßat bahuerint, me fenferint UH, quo
emerint labore. Auftria umbeltifcrarum ferax efis nec alit pauciores exoticas borita.
Siccas, ut dìftinguere valea n , poffideo deferìptas ab autoribm plerasque alias.
Ergo animum fubiit labor haud mibi vifus ìnutilis, cum in Horto, tum in Flora,
plurimarum ìllarum figurai edere tales, quibus prompt a unicuique evadat earändern
certaque agnitio. Charta quoque volumen mea magìe conducit ad harunce
ftirpium delineationem ; qua feilieet in anguflam effigiem nimiopere contraßa,
utut vere eleganterque exbibita, non omnibus tarnen fife oculis defiderata cum evì-
dentìa offerunt. Quibus itaque in plantis pingendìs nec curie nec fumptibus me
pepercìffe, facile intelligent aqui rerum aftìmatòres. Interea nec de reliquie finpi-
bue fidem certam do, Danìcam in Flora nofira omnino non fare ullam ,• dandam
vero praftabo, fimul ac Flora Danica index, a clariffimo OEdero promiffus, veneri
t in noflras manta, eo ueque, prouti poterò, repetitionem evi taturus.
In plantarum Jynonyma fedulus ìnquifiyì. Excepto Calpare Baubìno, me-
rum mmenclatorem aut Jynonymìfiam raro citavi. Nunquam autem omifi alios
Auftriaca velvicina Flora autores, u t, ubìcunque bos filentio prateream , judì-
caffe exifiimer, apud eosdem plantam non extare. Si qua meam inter datamque
ab aliis Jynonymìam differentia e f i , contentiofis animadverfionibus opinionemmeam
' non tuitue fum , qttam dijudicandam leßori relinquo. Linnaanum nomen, cele-
berrìmum bunc virurh in bisce fiequi fo li tue, antepofui reliquie ,• dein illos laudavi
autores, qui ufi eodem generico nomine fuerunt. T rivi alia fic dißa epitbeta,
(qua utinam firmo fient jemper pedel ) pratuli aliis, q u o d memoria facilius imprimantur,
inbareantque diutius. Determinationum fiv e definìtionum, alibi uti-
hffimarum, mutabìlem fiuxamque turbam bic neglexi , ad quas tamen veniendum
invito fu it in citatione autorum, qui trivialibus titulis abfiinuerunt. Nemo autem
boc lafum fe ordine putet, quem non raro contra propriam aftimationem in-
jìn txi ad legem praferiptam. Nec magie ullum nomen fascio meum, nec indita
Jlirpibus novìs propria obtrudo aliis. Qua quidem in re indulgenttus, etiam in.
doóliue, egìffe videbor forte non paucis , q u i, quod nomina vel ipfi repugnantia
char alteri a me dato retinuerìm, id culpabunt quam maxime , umbelliferas adducimi
in manifeflum argumentum. At enim ego, ( ut in uno umbellìferarum ma-
neamus exemplo, ad cater as vegetabilium claffes applicando, j non intelligo, cur in
baefamilia feminibus, f i placeat, Jòlìs plus tribuere deberem, quam involucris,
petalorum figura, altisve partibus? Nec magis etiam intelligo, cur bis ex adyer-
fio plus quam femìnibusì Objicient p ro f e ¿lo qualescunque ba partes, f i ab aliqui-
bns bisce petìtur folte generum confiitutio, evìdentia & certitudini obìces infape-
rabiles. In feminibus, ut multai iaceam partes alias, fola Haffelquiflia , tordy-
IH heraclei & fere dixerim coriandrì difiinólos tres frufius una gerens, id nos do-
cet abunde. Alìter certe fieri non poterai $ nam qua in natura piane non dantur,
fiuflra in bac genera quarimus, & ueque fruftra quaremus. llla per rtterae fpe-
cies, millenis relationum modis fib i mutuo intertextas, pergit, non ferie fimplice
Hla, quam fequi cogimur in Jyftematibus noflr'ts, fed ordine multiplici & valde
compofito, ut pianta una cum plurimie alile diveffiffimie, diverfo quidem refpe-
£lu, v in c u lo tamen baud minus arclo, cobareat : quem quidem ordinem, vel potine
ordirne univerfi relatìones innumerabiles, folum genuinurn natura fyftema,
in tabellai conjicere bombii non efl datum. Quo nunc plures nobis cognita pianta
fu n t, multiplice ifla relatione evidentius propiusque concatenata , eo fpecies quidem
agnofeìmus pluresi fed eo a nob'te genera recedunt longius, dfparent tandem,
dtque boc in imbelliferu, qmmrn longe maximam partem Europa nunc poffidet,
experìmur inviti. Experiremur, ni fallor, in famtliis omnibus, f i omnia univer-
f i vegetabilia aque perfperìa haberemue. Quo claffes ampline extendemue, & quo
genera conflringemue magis, eo propius ad naturam accedemue ; quare, f i genus
conficerctur, quodintrarent, ceu fpecies, umbellifera pianta omnes , natura minus
adverfitremwr, & qualiscuoque tane defineret de earundem generibus bodiernie
vana dìfeeptatio. Sediterum, qua ducerei boc , qua clauderei pianta umbellife-
rum agmen? At vero bac funt /minus bujuece loci, qua propterea levi ter tangere
voluì, ut pateat ratio ifiiue indiligentia mea in corrìgendis nominibus genericis in
opere non Jyfiematìco. .
Defiriptionem, ante jam fiv e abipfa me fiv e ab alio autore traditam, bic
repctendam duxi, eamque emendai am, ubi erat opus, ut ne ulta carerei icon legi-
tima explìcatione. In bis forte ficubi nimius v i dear, faciet leilor prolixitati mea
grati am, tadiumque hoc fuum , damno emptum meo, benevole excufabit. In de-
firìbendie Jlirpibus, nulla motus auioritate, qua vidi , Japiusque v id i, enarro.
H ie, quantum potui, mea contali cum obfervatis aliente, & repugnantia notavi
fiudiofius. Comparatio ifia docebit, quandoquidem rarìffime ipfum induco autor
em a me diffentientem. Ipfi f i quando erraverìm , errori bus objeclìs nec quee-
J iv i, nec quaram effugium, & bos & alios candide correólurus. Nunquam vero
de me tam bumiliter fentiam , ut Hliberalìbus cavìUationìbus, quas aut fiolet
mordax dióìare invidia, aut emit ter e animi intemperantis impetus ignobilii, utut
poffet effe vindiéla fa ci Ite, refpondeam laceffitus.
Fiorie fruBtisque charaflerem examinavi ad Generum Lìnnaanorum editio-
nenìfiextam, ita quidem, ut paffim momenta indicaverim diferepantia; qua autem
ficco tranfierim pede, bac congrua a me inventa credi poffint. Partes fruii
2 eli