60
C A R 1 C A.
CARICA L i n n . gen. nr. 1 6 3 6 . PAPAYA T o u r n e e . J v s s .
gen. p. 4 3 8 . G a e r t n . J acq .
CHAR. GENER. Flores diolci vel polygami, rarius mo-
noici. M a s c . Calyx minimus, quinquedentatus. Corollo tubu-
loso infundibuliformis, limbo quinquepartito. Stamina decern,
libera, fanci inserta, biseriata, breviora antheris sessilibus, longiora
lobis corollae alterna iilamentis apice dilatatis; antheris adnatis,
bilocularibus, margine dehiscentibns. Ovarium' nullum; styli
rudimentum. F oesi. Calyx maris. Corolla profunde quinque
partita. Ovarium inferum, uniloculare. Ovula numerosa placen-
tis parietalibus affixa. Stylus brevissimus. Stigmata quinque,
radiata, limbriata. Fructus peponiformis, polyspermus. Semina
membrana succulenta involuta; testa fragilis, rugosa; embryo in
axi albuminis carnosi, cotyledonibus compresso planis, radicula
hilum spectante.
I. CARICA HETEROPHYLLA. T ab. CLXXXII.
C. dioica; caulehumili; foliis ovato oblongis, integris, aut
subhastato trilobis, integerrimis; fructibus ovalibus vel subglobosis,
laevibus, apiculatis; membrana semen includente lacinulata.
Cre8cit in sylvis primaevia secua rivulos versus Yuri-
magucts provinciae Maynas. Floret Januario, fructus
maturds f e r t Februario. ■
Description Stirps humilis, erecta, simplicicaulis, foliis paucis ter-
minalibus, floribusj dioicis, foemineis caulinis, masculis terminalibus.
Radices simplices, breves horizontal es, albidae, pennae corvinae cras-
sitie, carnosae, uti can I is folia fructusque lacte albo glutinoso scatent.
Canlis .bi.- tripedalis, erectus, saepe simplicissimus, rarius apice in ramu-
los duos ad tres divisus, solum basi lignosus, penuam cygneam crassus,
extus ciner.eus, glaber, apice viridis, attenuatus. Ramuli uhi adsunt
semipedales, alterni, indivisi. Folia terminalia, perpauca, alterna,
erecto pa tula, approximata, in. eadem stirpe varia, membranacea, glabra,
utrinque viridia, nervosa, acuta, margine integerrimo leviter undulata,
vel ovato oblonga integra, vel triloba, subhastata, lobis lateralibus
intermedio. oblongo duplo triplove breyiOribns, patulis, lanceolato oblongis,
sinu interjecto acutiusculo, majora sept cm pollices longa, dum indivisa
tres pollices lata,, dum triloba inter apices loborum quinque pollices lata.
Flores masculi subcorymbosi in pedunculo erecto., valde elongato, axil-
lari, terete, parum diviso, pedicellis uni - bifloris fulti, inconspicui,
flavido virides, triplo minores quam in Pa p a y a . Calyx minutus, sub-
campanulatus, limbo quinquedentato. Corolla tubuloso infundibuliformis,
Umbi laciniis quinque patentibus, lineari. oblongis, obtusatis, plicatis vel
medio sulcatis tubi dimidiam longitudinem adacquantibus. Stamina in
fauce biseriata decern, superiora lobis limbi alterna longiora; filamenta,
plana, apice dilatata, brevissima in staminibus corollae laciniis oppositis.
Antberae ovales, dorso adnatae, biloculares, loculis apice dente membra-
nacco terminatis, extrorsum rima longitudinali dehiscentibus. Styli rudimentum
subulatum, medium tubum adaequans. Flores foeminei in
pedunculis abbreviatis, unifloris aut forsitan bi - trifloris, per caulem
sparsis. Calyx corollaque ignota. Fructus. Juglandis forma et magnitu-
dine, ovalis vel subglobosns, styli yestigio apiculatus, laevis, baud sul-
catus, laevigatus, nitidus, flavus, parce carnosus, insipidus, lacte sca-
tens, unilocularis, placentis quinque parietalibus, latis, triangularibus.
Semina numerosa, inciusa membrana valde succulenta, cinerea, in laci-
nias cylindricas, deusas* elongata, tres lineas longa, compressa testa
fragili rugosa.
Observatio. Ab indigenis, fortassis nec injuria, venenata dicitur.
Explicatio tabulae C L X X X II. Carica heterophylia. — 1) Flos
masculus. 2) Idem apertus. 8) Unum ex staminibus longioribus antice
et 4) a tergo conspectum. 5) Fructus maturus m. n. C) Idem sectus.
7) Semen m. n. 8) Idem tunica obvolvente ad medium usque abscissa.
II. CARICA DIG1TATA.
C. arborea; spinosissima ; foliis septenato digitatis, foliolis
oblongis, acuminatis integerrimis ; fructibus oblongis sulcatis.
C. niGiTATA Al be, guyan. II. 90 8 . tab. 34 6 . C. spinosa
W i l e d . P e r s . :
Crescit in sylvis primaevis provinciae Maynasy in ripis
jluniinis Amazonum a d Cochiquinas, item in sylvis a d lacum
Egensem. Floret Octobre,' fructus maturat Februario.
Descriptio. Arbor qninquaginta ad septuaginta pedes alta, trunco
valido cylindrico, cortice cinerascenti albo vestito, ligno spongioso, albo,
molli, corona ampla perquam ramosa, ramis inferioribus horizontalibus
insigaio, a bn«i trim ci ad evtremitatnm ramnlortim, immo pcdunculo-
r inn petiolorumque bases spinis inferne valde dilatatis, conicis, duris,
pungentibus armata. Petioli alterni. Folia quinata vel septenata; foliola
pctiolulata, juniora subrotunda, seniora oblonga, integerrima, abrupte
acuminata, basi acutiuscula, utrinque glabra, quatuor pollices longa,
duos pollices et dimidium lata, Flores verosimiliter monoid. Masculi
in pedunculo ramoso, elongato subcorymbosi, vix pediccllati, dimidium
pollicem longi, virides, infundibuliformes, interdum quadrifidi, octandri.
Antherae bidentatae. Stylus subulatus. Foeminei flores ignoti, sed,
quantum ex fructibus e longinquo in arbore visis judicare licuit, vel
racemosi vel saltern pedunculis plftrifloris fulti. Fructus spithamam
longus, diametro pollicum duorum et dimidii, oblougus, utrinque acutus,
quinquesulcus, costis obtusis, caeterum glaber, extus pulpaque croceus.
Semina placentis^ quinque membranaceis, latis, per angulos intcriorcs
decurrentibus inserta, tunica hyalino - cinerascente, tubercidata inciusa,
vix compressa, testa fragili cinnamomea, forma et magnitudine seminum
Pa p a y a s .
Observatio. Arbor habitu et: magnitudine a congeneribus recedens,
inter Indos ob venenum fortissimum celeberrima, altera Bokoh Upas
foret si Maynensibus, quibus Chamburu audit, tides habenda. Scatet
succo abundantissimo aqueo, modo in ultimis ramulis et in fructu lacteo,
qui in oculos illatus certam coecitatem, in visceribus eorundcm inflam-
mationem lethalem accersit, in cute pustulas, vesicas gangraenosas saevum-
que dolorem promovet. Indigenae omnes eodem liujus arboris franguntur
metu nec facile quisquam invenietur, qui truncum in horrore habitum
dolabra sternere änderet. Venenata sine dubio est arbor, tarnen plurima
quae de ea narrantur fabulosa. ' Umbram dormienti letliiferam esse pro-
dunt, immo aura sua praeter cun ti bus nocere credunt. Caesa a nobismet
ipsis arbore praeter pruritum faciei et vesicas paucas manuum ex gnt-
tulis succi adspersis exortis nihil pejus scusimus. Flores masculi
odorem foetidissimum excrementorum humanorum spargunt. Fructus
numerosissimos ex arbore foeminea in terram delapsos tardius ad
Egam lcgimus. Colore et forma pulchri, inodori, admodum insipidi,
quamvis baud venenati nec ab ave nec animale ullo majore come-
duntur, formicis autem majoribus (Attae speciebus) pabulum praebent.