7. SUAEDA baccifera. T ab. XLI.
S . annua ereaa' alterne ramofa, foins tereübus, calycibus glomeratis fucculentis convexe pentagon«
coloratis.
R a d ix longa, flexuofo - attenuâta, fimplex, pallida;
P la n ta annua, erects vel procumbena, gracilis, tamis altérais, yirgatis, îongisj iiihpiicibüs*
per totàm longitudinem flôridis.
F o l ia ad famos et flores alterna folitaria, carnofa, teretiufcula, fupra faepe deprefla, fubrecurva*
obtufiuscula.
F lo r e s in axillis folio rum glonîeratij confertüEmi, feffiles, cauleta fere verticillatim ambientes.
Verticilli e tribus, quinis vel feptenis calycibus confiant Florentem non vidi : Calyces fiructificantes carao*
fiffîmi/( Fig. A . B.), turgidî, purpurafcentes, connivences j convexe pentagoni, fubtruncati, laciniis arctë
circa fernen “conniventibus, gibbo angulofo - prominulis, unde calyx circa centrum quinque - tuberculatus.
Styli in germine duo. Semen (Fig. C. D. ) lenticulare, maturitate primum laete rubrum, demum nigrum,
duriufculum; corciilum fpirale.
Hanc plantam nullibi antea a me vifani, copiofe inveni ad Samaram Boryfihenis fluvium, ih
falfuginofis, fub finem feptembris Ai. 1795., quum in Cherfonefum Tauricam tendebam. Parum falfa
planta, fere infipida.
8- SU A ED Â altiffvma. Tab. XLII.
S » biennis, caulibus pluribus furrectis ramofiifimis, floribus folio infidentibus.
Lerchea foliis filiformibus acutis, Haller, horb. Goetting. IL p. 22.
r Chenopodium altillimum, Horb. Upfal. p. 55. n. 3.
Salfola albijjima, Lin. fy fi. pl. I. p. 625. fp . 6. (exclufis quibusdam fynonymis ad Suaedam falfam
potius referendis.)
Salfola brigyna, • TVilldßnow. IL p. 1312. fp . g. .
Tauro-tataris ifébbe; Calmuccis Dfoofe; Tataris Kislarienfibus Saroe-barak.
R a d ix fiibfimplex, attenuata, minus elongata, cinereaj fiirps faepe humanae altitudinis, in
liccis ad minimimi fefquipedalis.
C a i l le s e radice plures, infra fubhudi, teretes, glabri, fulcati, plerumqüe rubentes, alterne
ramoli, ramis ramulisque creberrimis, tenuioribus quam praecedentis, quam crefcendi modo proxin\e
refert
- F o l ia ubiqtie ad ramos tamulosque crebrâ, filiformia, tenuiora, quam S. falfa e, vix fili grolfio-
ris crafiitie, deprefla, fucculenta, patentillima, acutiufcula, obfcure viiidia ; ad ramorum divifuros longiora,
in râmulis breviora, florifera, bafi attenuata.
F lo r e s exigui, folitarü, terni, inlo quini, conglomérat!, médius fellilis, laterales pedunculari,
non h r alis foliorum, fed in ipfo folio fupra ejus attenuatam bafin. Florent autem fucceflive, primüm
medii. (In hybemaculo fata adeo luxuriabat floribus, ut in ipfo folio felïiles faepe tres effent, et utrinque
ad horum bafin ^edunculi enafcebantur dichotomi, floribus pluribus onufti ad dichotomias et in apice feflï-
libus j mediorum faepe médius tantum erat fellilis, adfidentes proprio pedunculo infirucd.) Calyx ante
flórefcentiam quinque - tuberciilatus, hemifphaericus, antheras craflas includens'; dein fiellulae infiar expan-
ditur, foliolis fubcamofis, acutis, concavis, margine albis, ut pateant ftamina erecta, calyce non longiora,
anbheris primum flavis, dein emarcido rufefcentibus. Germen (fuperum ut in omnibus congeneribus ),
fiy lis (in.fpontanea) duobus vulgo minimis. Calyx circa germen foecundatum clauditur et parum craf-
fescit; fernen fero autumno maturans primo rubrum, dein nigrum, durum, fubglobofum. Omnes partes
in hac fpecie minores, quam in aptecedente. Icon e fpecimine minimo, ramis et floribus minus denfo.