S . fubarborefcens erecta tomentofa ramofiffima, foliis breviffimis dayato-camofis pubefcemibm, ramis
fuboppofitis.
Salfola foliis apice incraflatis obtufis, Gmelin. Flor. Sib. I IL p. 99. n. 77. tab. 21» (exclufis fynp-
nymis Buxbaumii et Linnaen)
S t i r p s in fuo genere maxima, trunco faepe brachii craflitie, fubarborefcente, ramis ligneis fruti-
cante, furculis in humanam fere aldtudinem exfurgens, profunde radicata. Habitus praecedentis, quacum
e longinquo facile coiifunditur.
S u r c u l i plurimi annui rectiflimi, ulnares et fefquiulnares, M a d , tomentofo - grifei, ramis cre-
benimis altemis et oppofitis, inferius fterilibus | fuperius fioridis, e quibus rainuli itidem crebri, alteme
floriferi.
F o l i a breviffima, camofa, fubdavata, pubefcentia, ad omnes ramorum, ramulorumque ortus.
In' alis fterilibtis foliola ex alis gemmafcentia { Fig. 2.), in floriferis fquamiformia, temata, concava.
F lo r e s intra ternata haec folia feffiles, minuti, multo exiliores, quam S. laricinae> antheris
exfertis flaviflimis, bafi dehifcentibus.
C a ly c e s frucdferi ( Fig. A. B.) majores, quam in S. profirata, in ramulis conferti, bracteis fub-
aequalibus, rotundaris, fubtiliter M a d s , fufco-purpura fcente coloratis. .Germen maturum depreffo-lenti-
culare, ftylo bifurco umbilicatum, continens corculum fpiraliter convolutum.
Haec admodum difiincta ab afEnibüs fpedes proxime ad S. laricinam accedît, et omnino ilia eft,
quam Flora Sibirica delineavit; ipfe enim poflideo'corruptum illud fpecimen, ad quod icon delineata eft, et
e quo , fine comparadone recendum, difHcile eft fapere. Provenit haec planta in maxime auftralibus, falfu-
ginofis et fqualidis deferti Cafpici, praeferdm inter Volgae ofria èt Cumam fluvium, ut et in Majafchnoi
bosor, colle littorali inter Volgae et Rhymni ofiia fito. Amat loca elata, declivia et ficca, et aldtudinem humanam
plerumque aequat, e longinquo fpecdofxffima. Ad fodam opdme fervit. L erchius huic plantae
mnlam famam conciliavit, perhibens, illam effe, quae ad rivum Gorkaja inter Cumam et Kislar, noctantium
ibi equos frequenter necèt. Mihi vero v ix dubium eft, caufam hujus necis efle Stellerarn pajjerinam, acer-
rimam et fubito inflammantem herbam, a qua equum juvenem et vegetum, in ipfo paftu, eandemmandu-
cantem, concidifle et inter convulfiones periiiTe in Tauria vidi. Nemo autem Stellerae, ut parum in oculos
cadend plantae, hunc efFectum attribuifle videtur. — Accepi a Cel. Ortega femina, titulo S. fruticofae,
quae hujus Salfolae feminibus funt fimilia, fed non germinarunt ; ut de convenienda non fim certus.
S . annua ereçta alteme ramofa glabra,"foliis cylindraceis camofis, floribus creberrimis calyculads.’
An Salfola orientalis, Gmelin. jun. itin. IJV. p. 47. > tab. 5. Jo '. Fr. Gmelin. fy ft. pi. II. p. 453,
fP- ,12- •
R a d i x annua, fimpliciflima, unico caule, exfucca, attenuata, flexuofa, perpendicularis.
S t ir p s fpithamea, erecta, glabra, ab infimo alteme ramofiflima, fqualida, glauco virefcens, caule
ramisque laevibus, pallidis, ramis fubdiviixs.
F o l i a ad divifuras ramorum et ramulorum tereda, camofa, obtufa (Fig. 1.); circa flores bracteae
ternatae, fquamiformes, acutae, ora membranacea alba marginatae, (Fig. A. JB.), flores amplexantes.
F lo r e s intra bracteas conniventes, fefiiles, altemi (fig. 1.) exferentes Jtamina cum antheris flavis.
Stylus bifidus.
C a ly x frucdfer rofaceus, cotula haemifphaerica, paleis connivendbus acutis (fig. D . ) , bracteis
pallido vel rufefcente colorads, quarum très latae, rotundatae, duae anguftae oblongae (Fig. C. G. F. E . ).
Germen gravidum depreffo fphaeroideum, fitylis umbilicatmn (F ig . H.) continens fernen lenticulare, cujus
corculum rubicundum in fpiram orbicularem convolutum.
Crefcit elegans haeç fpecies in auftralibus tantum deferti Cafpici et verfus mare, in collibus elatiori-
bus fecundum littus inter Rhymnum fl. et arenas Naryn, maximeque copiofe in colle ruderato nitrofo Scha-
renoi JBugor, paulo fupra Aftrachaniam ad ipfam Volgam fito. Amàt ubique folum falino nitrofum et Sodam
praebet optimam. Icon B ux b aum i i Cent. I. tab. X IV . fig . 1. etiam tianc bene refert demta radice. Vi-
dentur illam botanici priores cum S. laricina vel dendroide confudiflfe, praefertim fpeciminibus ficcis imper-
fecds fimilitudinem praebendbus, nec ad radicem annuam attenderunt.