LXXVL ASTRAGALUS ampulla tus. Tab. LVL b.
A * acaulis, fericeus, fcapis demum folio longioribus, declinatis paucifloris, leguminibus inflatis
ovato - mucronatis villofls, unilôcularibus.
Aftragalus ampullatus Pall. itin. III. append, p. 750. n. 122. tab. Cc. Jig. 4* 5. Gmelin. Syft.
Linn. II. part. 2. p. 1156. fp. 51.
Radix perennis, crafla, verticalis, in ramos grofliores divifa, fupra terram caefpi-
tans, multiceps.
Folia crebra radicalia, pinna ta, paribus 5, 5 vel 6 cum impari, tota tomento fubar-
genteo fericea; foliota felRlia, lanceolata. Stipulae pedunculares circa capita latae, membrana-
ceae vix pilofae, quo cbaractere maxime a binis praecedentibus diftinguitur.
Scapi in florente planta erecti, aeque ac folia, vix pollicares; ferius in quadripol-
licarem et ultra longitudinem (dum folia perfecta bipollicaria) excrefcunt, déclinai! et per
ambitum caefpitis decumbenti adfcendentes, pauciflori.
Flores terminales bini, faepius temi, cum totidem bracteis minutis, pilofis, lanceola-
tis, fubcarinatis, cum fructu dein excrefcentibus. Quando flores adfunt quaterni, mlident duo-
bus pedunculis partialibus bifloris. Calyx fericeo-lanatus, bafi fubfulcefcens, cylindrico-angulatus,
ad vexillum profunde et argute incifus, laciniis longis, fetaceis, pilofidimis. Corolla dilute
purpurea, majufcula ; vexillum ovale, fubcordatum, area difci alba.
Legumina calyce disrupto inflata, magna, ovato-mucronata, ftylo fetaceo acuminata,
callofa, cano-villoflllima, uniloGularia, (fere qualia A. caefpitofo, nifl minus crafla), quae
matura integra defluunt. Semina reniformia, fufca, paulo minora quam A. caefpitoji.
In rupeftribus ad Ienifeam et circa Bciicalem paflim provenit, tota ferme aeftate florens,
fëmina verfus autumnum perfecturus. Eft quafi confobrina fpecies Aftr. caefpitoji, nec ta-
men conjungenda.
LXXFIL ASTRAGALUS peregrinus.
A. caulefcens erectus, fpicis pedunculatis longitudine foliorum, leguminibus arcuatis lanu-
ginofls ftylatis, Valxl. Symbol. I. p. 57»
Aftragalus peregrinus, filiquis conglobâtis incurvis fulcatis et hirfutis, flore luteo, Tour-
nef, herbar.
Oblivionx traditam plantam ex horto flcco T ournefoutii refufcita vit Y ahl , cUjus apud
me inGgnis Mes: Sed videailt autoptae, annon potitts adfinitate pertineat ad noftros Aftragalos
fefamoideos ?