Apocynum Zeylanicum arborefcens , Caryophylli, feu Armenii
flore minus. Herb. Herm. Nerium lactefcens, Myrti Laureae folio
rugofo. Breyn. Prodr. 2. pag. 76. Apocynum Zeylanicum Jasmini
flore Hermanni. ibidem. Apocynum minus vocatur refpeétu aliorum
hujus generis, quae infra ad Nenapropofita inveniuntur, hoc autem
juxta Hermamum hic defcripfimus, licet Nerii vera habenda fit fpe-
cies. Reliquis tenerius & multo minus eft, folia enim hujus funt
triplo fere minora , quam in aliis, quae funt oblonga, acuminata ,
Myrthi aemula, viridia utrinque. Flores gerit in fummitate ramulo-
rum tubulofos, pentapetaloides, decem ftaminibus gaudentes, calice
rotato, quinquefariam divifo, contentos, poil quos filiquae folitariae,
anguftae, erectae, minimae videntur oriri, ut in figura noftra, in qua
poli lapfum florem filiquae rudimentum apparet, exprimitur. Caules
hujus fruticis funt rotundi, nigricantes feu obfcure purpurei, glabri,
erecti, adgenicula, e quibus folia proveniunt, protubérantes, in reliquis
caeterum cum infra expreffis Neriis haec convenit.
A pocynum Indicum, Afclepiadis facie, efculentum. Muf. Zeyl. pag. 17.
KIRIAGHU'NA Zeylonenfibus, a Kiri lac, & Ghuna fpecies. quafi
diceres, fpecies certa ladtis. Herba lactefcit, & in defedtu ladtis vac-
ciniaut alterius fubftituitur hoc lac; folia quoque concoquuntur cum.
cibis, in quibus ladte opus eft, ut annotatur in Muf. Zeyl. unde fiifpi-
• cor, quod vera fit Afclepiadis aut Vincetoxici lpecies, fi enim in aliis
Apocyni fpeciebus, lac fuum praebentibus, hoc inftitui vellet, pefli-
mum certe fortiretur even turn, quum omnes lint venenatiffimae, ut
odore ipfo virofo facile detegitur.
A pocynum Indicum, repens, folio ad bafin auriculato. Muf. Zeyl. pag;
44. WAELKAPPU & KIRIANGHURA Zeylonenfibus.
A pocynum Indicum, maximum, floribus amplis, Janthinis, obfoletis,
Beideloffar Alpini, Ericu H. Malab. Muf Zeyl. pag. 34. Apocynum
Beideloflar. ibiderfl. pag. 17. Apocynum ereâum , incanum, latifo-
lium, Malabaricum, floribus ex albo fuave purpurafcentibus. Par.
Bat.pag. 28. Apocynum latifolium, Ægyptium, incanum, erêdtum,
floribus magnis, pallide violaceis. Par. Bat. Pr.pag. 313. Apocynum
erechim, latifolium, incanum .Zeylanicum, maximum, floribus ma-
ximis j purpurafcentibus. Hert. Catal. femin. Apocynum ereftum,
rnajus.
majus, latifolium , Indicum, flore concavo amplo, carneo-fuave-
purpurafcente. Breyn. Prodr. z. pag. 14. Commel. Fl. Malab. p. y.
Plukn. Almag. pag. 35. & Morif tom. %-pag. 609. Ericu H. Malab.
part. 2. Tab. 31. Plukn. Phyt. Tab. iys. Fig. 3. Petiv. a£t. Philofoph.
Lond. vol. 22. no. 271. pl. iyo. Eleganter etiam haec exprimitur in
Sebae rerum natur. thef. part. 1. Tab. z6. Fig. ij Ericu Americana
ibidem dióta. WARA & WARAGHAHA Zeylonenfibus.
A pocynum Indicum, fylveftre, inodorum, filiquolùm, feminibus pap-
pofis, floribus albis, amplis. Muf. Zeyl. pag. 47. Apocynum ereftum,
incanum, latifolium, Malabaricum, floribus omnino albis. Par. Bat.
pag. 19. Apocynum majus, Syriacum, caule viridi, flore ex albido.
Fr.Par.pag. 139. Commel. Fl. Malab. p .6. Belericu H. Malab. part. 2.
pag. ç6. vide & Ray. tom. 3.pag. 732. IDDA Zeylonenfibus.
A pocynum Indicum, minus Nummulariae folio. Breyn. Ephem. Germ. ann.
4 & y. obfer. 138. & apud Ray. tom. 3. pag. 733. de quo vide Par.
Bat. pag. 38- Apocynum fcandens, Africanum, Convolvuli minoris
folio, & caule hirfutis. Plukn. Almag. pag. 37. & Phyt. Tab. 137.
Fig. 4. Breynii autem Figura melior eft.
ARBOR JURIGHAS dicta. Muf. Zeyl.pag. y. ubi additur, hujus materies
fortis ac dura, apta eft ad aedes exltruendas.
A rbor Indica, amara, nucleis Amygdali facie, Katappas Lufitanis,
SAMANDÀRÀ Zeylonenfibus. Muf. Zeyl. pag. y.
Arbor BIMMILILA Zeylonenfibus. Pau de Milile Lufitanis. Muf.
Zeyl.pag. y. Optimum ligni genus eft ad fabricandum. dicitur a Bim
quod humum notât, & Milila quod arborem praegrandem.
A rbor N A G H A S feu Ferrea diâa. Muf. Zeyl. pag. 7 .N A G H A H A
etiam vocatur, hoc eft arbor ferrea ; Ferrea enim duritie eft hujus ar-
boris materies, unde a Belgis YSERHOUT, a Lufitanis Pao Ferre0
nuncupatin'. Floribus eft rofaceis, candidis, odore mofchato, grato ;
qui flores odoris gratia inter alios odoratos collo geftantur a Myfticis.
Folia funt bina, oppofita, longa, oûo vel duodecim digitos lata, fub-
tus argentea; flores proveniunt ex alis foliorum cum fquammofo glo-
bulo, pediculo brevi. Muf. Zeyl.
Arbor