L o t u s Zeylahica , minutiffimis foliis, floribus minimis, purpureis.
Hert. ibidem.
LYCHNIS Indica^, fylveitris, vifcofa, floribus tenellis, rubris. Hert.
ibidem.
L ychnis Indica, fylveftris, flofculis tenellis, albis. Muf. Zeyl. pag. n i
an Lychnis fylveftris, minima, anguftifolia, procumbens, flore ex
albido virefcente? Plukn. Almag. pag. 230. ubi vide reliqua. WISA-
DULI Zeylonenfibus, a JViffa, quod dolorem dénotât, & inflamma-
tionem, quam Colubris morfii caufavit. Dull notât pulverem fubtilis-
fimnm, aut rem aliquam levem, a quolibet levi vento mobilem : acce-
pit forte hoc nomen, quod hujus pulvis loco dolenti, & a morfu Co-
lubns inflammato infperfus, inflammationem tollat, partemque affec-
tam curet.
L ychnis articulata,repens, folio Vincae Pervincae. Muf. Zeyl. pag. 61.
Lyçhnidifolia. ibidem, pag. 13. MAHANAYKOLA, aliis PURUC-
WÂEL & PURUKUWAEL. a Puruku quod notât articulum, feu
geniculum plantae ; cauliculi enim articulati funt.
LYCOPODIUM Zeylanicum,ere£tum,ramofiffimum. Nobis. Tab. 66.
Mulcus terreftris , Zeylanicus , ereftus , feu Lycopodium Zeylani-
cum, Muf. Zeyl. pag. 36. Mufcus eredtus, ramofus, terreftris, Zeylanicus
, fempervirens. Herb. Herm. non multum abludit a Mufco
maximo, Coridis folio, viticulis valde ramolis. Plumier Tab. 165. left.
A . Quum autem fpicae florum in noftra planta defiderentur, nec
adeo ea excreverit ; incertum eft determinare, ad quamnam proprie
fpeciem pertineat : Caeterum caulis ejus eft bipedalis, foliolis Iparlis,
acerolis fere teftus, quae inbricatim incumbunt, fed quoad infertio-
nem fatis remota funt : e caule hoc deferipto prodeunt Iparfim rami
. plurimi, qui iterum in ramos dividuntur tenuiores; quorum folia ab
ipfms caulis non difièrunt magnitudine, fed tantum, quod confertiora
lint; uno verbo eft medium inter Lycopodium Sabinae facie; & repens,
vulgatifiimum Officinarüm,
L ycopodium denticulatum, minus, Zeylanicum. Nobis. Mufcus denti-
culatus, Zeylanicus, minor. Muf. Zeyl. pag. 29. Mufcus denticulatus
minor,
JZat>. £f&.