
m
•fit 11H1f
, J î r
HYPECOUM. '
Linn. Gen. Pl. 66. Juss. 236. Goertn. t. 115.
Calyx diphyllus. Pétala quatuor; exterioribus duobus latioribus.
Siliqua superior.
TABULA \55.
HYPECOUM PROCUMBENS.
HYPECO0M siliquis arcuatis compressis articulatis, petalis exterioribus trilobis; interiori
bus tripartitis : lacinià centrali dentato-ciliatá.
H. procumbens. Linn. Sp. P/. 181. W^^d. Sp. PL v. l. 704. Jit. Hort. Kew ed 2
1. 276.
H. latiore folio. Tourn. Inst. 230.
H. legitimum. Chis. Hist. v. 2. 93.
Cuminiim sylvestre alterum siliquosum. Lob. Ic. 744,
'tTCnXOOV Dioso.
In arenosis maritimis insularum Grsecarum. O .
Radix annua, teres, longissiniè descenclens, fibrillosa, vix ramosa. Caules numerosi, palmares,
undique patentissimi, vel decumbentes, teretes, glabri ; inferné simplicis
nudi; apice dichotomi, foliolosi, vix quinqueílori. FoUa radicaba copiosa, stellatine
patentia, subdepressa, oblonga, fere pabnaria, glauco-viridia, glabra, bipinnatifida •
laciuns acutis, elliptico-oblongis, subindè cuneatis, trifidis : caulina pauca, opposita
ad omnem caulis divisionem, parva, profundé pinnatifida, vel digitata; ladniis lanceolatis,
acuminatis. PeduncuU e caulis dichotomiá, vel in apici],us ramulorum
simpbces, teretes, glabri, uniílori, divaricato-patentes. Flores lutei, magnitudine
Vzolce. Calycis foliola opposita, ovata, acuta, subcolorata, petaUs duplò vel triplo
breviora, decidua. Pétala duo majora, sive exteriora, calyce contraria, palenlia