Rerum naturaliiim nomina A rabico idiomate exprefla',
Quantum labiis noftris confona & ie via fluunt in Syftematis ge-
nealogiam adoptanda eflè & defcriptionibus præfigenda, noftro
non egent patrocinio, quum Lingua hæc fenili aucloritate longe
tranfcendit Groecam & Rot nanam, quarum vocabula fepe obfcura
injicimus fpeciebus Romano aut Græco nunquam auditis. Nee
omnia ifta nomina Arabica denominationis funt vagæi In Yemen,
ut in Europa, provincia quæque trivialibus utitur, quibus
fii pereminent generica per totam regionem recepta ; hefternæ ne-
quaquam inventionis, fed ex antiquo proféra labio, in Scriptis
Docïonm vel inTraditionis memoria refidua. <#) Hæc differentia
magnopere Botanico commendanda, ne in eadem fpecie vario
fe decipiat fono, unamque rem toties multiplicet', utque fciat qua
lingua cum Vulgo, qua cum Libris loquatur. (##) '
Cl. Auctorem frequentius nunc audimus Arabica Lingua
loquehtem, ipfa in Arabia rufticantem. Diurno cum ruricolis
conviftu, præfertim in Montibus Hadienfibus, Botanicam nomen-
claturam excuffit plenius, quam ipfi Auäores Arabes qui extra
patriam fcripferunt. Horum enim plurimi, ex toto Oriente re-
làiones compilantes, varias linguas, variasque dialeftus mifeuarunt,
(*) Olhcik in Ægypto Scandentibus additur. Redif: Ciffo 6c Capparîdî compttit.
Kojfejf: Jnfticiis & Ruelliis. Latja: Ariftolochiæ, Ophiorrhrés, forte quo-
que aliis antivenenfitis. Bamia: Hibifco. Qnt & Buiticb Gttulli?., Turundj::
Citro. Myrreir: Scoironeræ, {îmîlibusque. Rauil: Artemifùr, Tageti. Ainti:
Caries 8c congeneribus. Auvii : graminibus Andropogoniformîbus. Tol-
lob: Mnio, Bryo. Mafcbàt : Filicibus.
(**) Bro exemplo funt: Laccjci: l'Çrnt. XI. 39.) Elcnja: (C. IV. ICO.) T)tlb1 Ficus:
(C. VL 93.) Geiijjla Rectum: (C. VIII, 66.) Rtibtis, Nitfcis: (Flor.
Avab. 3* (*)80 ' •
O 2
runt, unde quid Arabiæ genuinum fit in rébus & nominibus ex-
trieatu difficile erat IxaÊtenus. Nunc Cl. Forfkâlio præmonftrante
hæc Lingua fibi verisque fpeciebus redditur : tantoque eertius,
quo lenrior ibat progrefîiis per varias Arabiæ Felicis provincias.
Quo minus hæc falleree manuduebo, maaum dirigen-
dam præbuit EruditO; (Faki/i) Beitelfaldh habitanti, qui Alclie-
miæ fècreta ftudebat, fed- & herbas fui orbis non infeliciter cognovit,
& Cl. forfkâlio Montes Hadienfes adeunti focium fè
jungebat. Hæc cautio fummæ neceflkatis in Lingua foui tain
peregrini, cujus artieulationes infueta auris difficiliime excipit,
nec manus charackribus pingere poteft aliis , quam ex prima
origine Iinguæ quafi adnatis,
]\1e r it a Cl. Farfhâlü in Hiftoriam Naturaîem Orientis
Scriptis his Zo ologieo - Bo tan ie is abunde confiant. Ipfe adverfà-
ria confignavit fubitaneo ftylo & fæpe defatigato, nec ultimain
iis admovere limam lieuit; nos pofthuma & iinmutata edimus:
ergo fine nævis, laeunis & erroribus eflè non poffunt. Quis
vero partes AuÊtoris fufeipit, quis Crifin acute cernentem avertit
aut temperat? Laudern jufiam & poft funera viventem mi-
nuere, atrocis effet injuriæ. Jubet ta men yeritatis amor & in
Literatum orbem reverentia, ne excufàtione male locata de-
feÉtus obveiemus, ubi fponte in propatuk) jacent.
Qui Orientera a noftro orbe plurima ratione diverfum
& difficiles herbationum modos perpendit, ifle admirabundus
fùfpicit rapidas indagationes, quibus Botanici recentiorum anno-
rum mclaruerant. Veruin in arva non antea ferutata immifius
Obiervator, quid-ni nova deteget? Primariam laudem ipfi Scientite
: