toties in fEgypto ab Arabibus caftigatus, nunc ipfä in Arabia,
unde effufie gences indomitam licentiam longe lateque circum-
ferunt, renovatum fentiebat timorem, ilie, cui campus, deferta
& fylvs muneris pro vincis effe deberent. Aft ftudiis botani-
cis promifit & praeflitit Yemen fecuritatem non creditam, qua-
que meliorem in regione Europaea bene adminiftrata, fibi op-
tare nemo poflet. Documento funt Herbationes Forjkälii tutae,
vagantes & prorfus audaces.
Ergo prstentans populi & Iocorum fidem, agrum Lo-
hajenfem percurrebat, raox longius egredi aufus folus ad loca
herbifera Pagi Kudmie & vici Mur. Exfpettatione inferior lege-
batur herbarum numerus , attamen raritate & novis fpeciebus,
aufpiciorum inftar Botanicum incitabat ad extendendas herbationes
ad Vallem Surdüd , montibus altis cinctain , refrigerio
& aquis foventem plantarum copiam locupletem,
Yemen Septentrionali exhaufta , Mediae Regioni Beit
el fakih pro centro conftituta. Gemini hinc facti excurfiis.
Montes Hadienfes Helvetia Arabics imaginem fiftentes, ftructura,
altitudine atque plantationum arte memorabiles, Botanico plantis
liortenfibus & femi-alpinis grati erant
Altera excurfione verfiis Djöblam & Taas Socii ambo
per regni areas properavimus diverfas, ubi totidem diverfa tuiit
florilegia. Decus purum eft detecta hoc tempore arbor matrix
Opobalfami, in cujus nomine CI. Forfkälius plus una vice in
iEgypto delufus, hac vel illa arbore pro genuina venditata.
Beit el fakih tertio exitu juncla Societate relicta, Mochha
non faulte advenis patuit. Propofitum erat Sociis Sanäm me-
tropolim regiam videre , fed ftudio botanico colophonem impofuit
pofnit T aæs. Nam Sabber Montem herbis celebratum non licuit
Cl. Forfkâlio fine comité & ductorc afcendere; neque Montem So-
reck nifi primo tangere clivo ; ruricolis omnibus dudum elapfis.
Iter deinde continuans corpore æger viribusque deficiens, Jerîm
intrayit metam laborum, viarum & vitæ ultimam.
H is in regionibus, in varia hac planifie? in his gradi-
bus montium, his denique excurfionum modis Plants acquifitæ
funt, quæ Floram utramque ingrediuntur. lilas non unius fundi
elle, vel fbla Geographica inlpeftio docet. Alter igitur & al-
tior exfurgit fcopus , in Situm Plantarum inquirens, &
earum ftationes, variasque habitationum provincias diftinguens.
Soient quidem Botanici Loca natalia fpeciebus adfcribere; fæpe
tamen longe ultra parvulum territorium. diffufa , quod trunco
& i-adice occupât planta. Hæ adumbrationes (dum certæ funt)
inter fe comparatæ Geographiam vegetabilimn p-araliclam fiflunt :
in eadem regione fibi ubique non fimilem; in remotis multo
manifeftiorem; in terris longe oppofitis prorfus difparem. Da-
tis plantarum fpeciminibus, regionum Latitudines dijudicantur,
altitudines foli, aut montium tabulata e radice ad fumma usque
cacumina. Neque fuo deftituuntur fruftu hæ obfervatio-
nes in regimine Horticulturæ domefticæ vel botanicæ. Hinc
conftituuntur leges indigenatus & coloniarum, five hifloria Mi-
grationum, quibus per orbem fè diffuderunt nationes végétantes;
utbarbaræ, vagabundæ, infeflæ: vel cultæ, innoxiæ, fplen-
didæ, domifèdæ.
Hoc eorum ob caufàrn præmonerè voluimus, qui non
eodem judicio cum Cl. Forfkâlio neceffitatem fèntiunt, qua in-
0 5 2) duftus