Jiac re qualecunque tandem Flora Germanica
ad finem perducta, prpferre animus eft. Hoc
tamen pro certo aifirmare polTum, numerum
plantarum Florae Germanicae circiter ad 4.500
alfurgere; adeo vt hac ratione Germania noftra
nulli terrarum Europae parti, forte Galliam
excipere potTes, poftponenda eJOTet.
Rarioribus plantia regiones, vbi adhuc ob-
feruatae funt, adfcripli ex fida aliorum autori-
tate, Quibus tantum praeeuntibus in errorem
inducius efTe videri poilum. Gur in pluribus
plantis. regiones non fint indicatae, quae in aliis
Floris iis adfcribuntur, rationem faepiflime ad-
ditam inueniesj interdum vero earn oniifi, ne
repetitionibus leeturis, moleftiam crearem,
Duratio et tempus florendi comparatis inter
fe pluribus autoribus,, fide dignioribus, Xunt
conftituta.
Plantas plures in reliquis .Floris allatas ex-
clufi, quippe quae rationibus fufficientibus dm
biâè mihi videbantur. Afferentur vero ad finem
operis ad vlteriorem disquifitionem, aut in
fiipplementum addendum, fi rectiuS de iis indicium
ferre mihi tunc licuèrit, aïïumentur.
E viris, qui confilium hoc meum Florae
^Germanicae fcribendae multis de nöminibus ad-
iuuärunt, quorumque CatalöguAi infra videbis,
non fine grati animi lenfu memorare debeo
b. Wulfenium et Viros amiciiTirnos Fjlügge*
Niüm et Kochium. Viro amiciflimo, Doctori
Smithiö, publice gratias habeo quam maxi-
mas , quod tain beneuole et humaniter auxi-
lio Herbarii Linnaeani meliora me docere vo-
luerit. Indnftriae et ingenio Viri amicifiimi,
Frofefloris Bernhard! , maior pars tabularum
delineatarum debetut; pro qua fingulari erga