Syftema IiinOaeanum fundamentum po-
fui, excepta ClalTe XXIII., cuius plantae, ad
exemplum plurimorum botanicorum, inter reli-
quas clalles diftributae funt. Quod quidem non
eo confilio factum elfe aliquis arbitretur, ac fi
autor Syftema Linnaeanum pro abfolutilfimo
habuerit, PerfualilTimum enim illi eit, magis
in re ipfa, quam in fyfiematis ratione fundatas
difiicultates elfe. Et fac, autorem e multis vnum
alterumue fyfiema Linnaeanum fequutum eile, aut
emendatum in medium protuliffe; quid tandem
emolumenti ex'hac re natum arbitraberis, cum
omnes difficultatibus et incommodis laborare »a*
nifefium fit! Magis contra ipli e re videbatur,
generum characteres — quibus quodcunque fy*
ftema, liue artificiale liue naturale, fuperfiructum
eft — emendare fpeciebusque magis adaptarej
fpecies dubias accuratius examinare; alias limitibus
praue confiitutis diftinctas defignare; va-
rietates a veris fpeciebus difiinguere; et vbi
opus fuerat, familias intégras in melius con-
fiituere. Gratilfimum niihi fit futurum, li, quae
Jiic imprimis de Graminibus attuli, vfum ali-
quem lint habitura.
Ne augeretur liber afferendis fynonymis
baud necelfariis, praeter Schreberi Gçner. plant.
editionem, Jussieüi Genera, Ventenatii Tabl.t
Gae^ti^eri Conan, d. fru ct. et Wiledejcowii
Spec. Plant, edit, tantum adhibui fcripta eorum,
qui aut defçriptionibus aut obferuationibus
aut iconibus praeltare ceteris mihi videbantur.
Hoc confilio praecipue vfus fum in veteribus,
TABERNAEatONTANO,, LORELIO, CeUSIO et ÇaSR,
et Ioh. Bauuinis. Si interea autorem aliquem,
qui per fe nullius momenti eft, inuenies, ad
emendanda aut elucidanda errata factum puta.