
 
        
         
		lifv   y\ 
 teneriora  et  pilo  longo  instructa.  V a g in u la   conica,  dimidiam  
 partem  thecae  emetiens,  ferruginea,  apice  fusca.  S e ta   theca  
 paulukim  lon gior ,  tenera,  pallide  lutea;  theca  vero  tamen  iin-  
 niersae  sunt,  quia  a  perichaetii  longissimis  foliis  multuni  su-  
 perantiir.  T h e ca   oblonga,  laeviuscula,  luteo  -  brunnea,  pallida. 
   P e r is iom ii  dentes  theca  quadruplo  breviores,  erecti,  apice  
 reflexi,  aut  statini  a  basi  reflexi,  lineari-lanceolati,  acuti,  apice  
 semel,  vel  bis  pertusi,  quare  laesi  videri  possuut  b ifid i,  trabibus  
 lateralìbus  solito  Griinmiarum  more  crebrioribus,  versus  
 apicem  paullo  rarioribus  quam  pone  basin.  Operculum  convexo  
 -  conicum  acutum. 
 Habitus  caulinni  demta  theca  iere  trichostomi,  ob  folia  
 creberrima,  angusta,  longa  et  suberecta.  Differt  a  Grimmiis  
 piliferis  caule  procero,  pilis  lon g is ;  a  Sucletica  theca  immersa.  
 Caeterum  omnibus  Grimmiis  quoad  omnes  partes,  si  caulis  
 longitudinem  ab  ap oca rp a,  g ra c ili  et  r iv iila r i  superatam  ex-  
 cipias,  maior  et  obesior  est. 
 Tab.  XXV.  Fig.  1.  Plantae  naturali  magnitudine.  Fig.  2.  
 ramus  cum  theca  operculata,  hg.  3.  folium  caulinum  ex  
 inferioribus,  fig.  4.  e  superioribus,  fig.  5.  perichaetii,  fig.  6.  
 theca  cum  vaginula  omnia  augm.  I.  Fig.  7.  peristomii  
 pars  augm.  IV. 
 9.  CRINITA,  caule  brevissimo  subramoso,  foliis  spathulato-  
 aciiminatis  piliferis;  pilo  subserrato,  theca  immersa,  operculo  
 conico.  Tab.  XXVI. 
 G.  crinita^  trunco  erecto  brevi  subsimplici,  foliis  imbricatis  
 ovatis  concavis  obtusis  apice  cano,  pericbaetialibus  ovato - 
 lanceolatis  longissime  piliferis,  capsulae  ovatae  profunde  
 striatae p. dunculo minimo laterali  cu rv a lo ,  operculo  obtuse  
 acuminato  brevi.  Brid.  Suppl.  muscolog.  p.  95.  Web.  et  
 Mobr.  Crytog.  German,  p.  456. 
 G.  can escens,  Schleicher  plant.  Helv.  exsiccat. 
 Crescit  in  rupibus  calcareis,  muris  et  ad  terram Europae  occidentalis  
 frequens,  v.  c.  in  Gallia  (Parisiis P c r so o n ) ,  Helvetia 
 ,  et Herbipolac,  De  la Vigne,  Botan.  Prof.  Cbarbowensis,  
 qui  earn  anno  1802.  mihi  miserat,  in  pago  Vaidensi,  Galloprovincia, 
   Massiliae  et  in  Occitania  et  Catalonia  in venta  
 est  auctore  Bridelio.  Hieme  et  autumno  floret  et  
 fructificat 
 Pianta  cespitosim  crescens,  propter  longissimos  pilos  ct  
 tbecas  immersas  facile  dignoscitur.  R a d ix   exigua,  tenera,  
 capillaris.  Ca u lis   erectus,  plerumque  ramosus,  brevis,  unciam  
 dimidiam  raro  aequans,  utplurimum  lineas  tres  longus.  
 F o lia   conferta,  imbricata,  spatliulato-acuminata,  rarius  subovata, 
   acuminala,  concava  apice  albo-pelluc ida,  saturate  vinctia,  
 apice  et per  siccitatem nigricantia,  nervo  valido viridi,  emergente,  
 iam  infra  folii  apicem  albo  pellucido,  versus  apicem  suum  sub-  
 tiliter  serrato,  folio  duplo  vel  quadruplo  longiore.  Pe r icha eL ii  
 f em in e i   f o l ia   caulinis  similia,  longiora.  P is t illa   absque  filis  
 succulentis  copiosa.  V a g in u la   conico-truncata,  ferruginea,  
 tbecae  quartam  partem  aequans.  S e ta   rigida,  virens,  tbecae  
 longitudine.  Theca  ob lon go-urceola ta ,  mox  laevis,  mox  irre-  
 giilariter  et  oblique  striato-rugosa,  brunnea.  Pe r is tom ii  deii