n B
In ’t algemeen is het volkomen doorzichtig licht gaat er vrijelijk door heen, wordt er ienn gkelberuorkloeon,s ; vheert
laat het, gebroken door de facetten der oppervlakte, en versprHeiedt
t dziiacmh ainnt kklreiujgret nebvuenndweelsl , slaelcsh tvsa nw adaernd er edgoeonr bdoeong a.rbeid eveann dkeeni stmeeenntsjceh, : ruinw naetnu uornligjkeleijnk svtaaant oisp peeenrv dlaiakmte,a netn s lebcijhntas adlitaimjda ndt ofi ne nv itgrrinijes ac1h4t igN ov.a n4 9k. leDure. kZriiset alzvuolrkm eenen varnu wheent ddiaaamrvaannt, bveohooroalr ent ott oth eht ettw aacahlftvvllaakk. oIfn dev itarfigneel e4id4e zvieonr mweinj oeennd err egnoel. m4a8t ige eanc hdtivalmaka,n tekernis tparla icnh ztsijtnu kn.atuurlijken toestand,
is Hzeete rg eablrgueimkeenen, . alsE evuowoerwn erlpa nvga nis wdeee lgdreo, ovtea nh haredt hdeiiadm vaannt dpeezne, ekno sdteb adreia mdaenlftsetno f weeernd ebne lertuswel ggeezweet,e s’tt womel k hvaeaerl tnea dseliejl
tdee eBd ruaagng e hbuinj tgoleavnasl. dEe ekrsutn isnt o1m45 6h eotn dtdiaemktaen et etne sstleiejpnesnli jmpeert
zgiejhn ade igvenan poheedte rk, leenu resnesdpeerlt, d’ite wn etlikjd dselzeec hsttso fh eveefrtt omoennt, gdeonoort ehne t vteerrumgeknaiagtvsuelnd igvda n dloicohr tsdter avleenle dfiaec eetrt einn, gdeieb romkeenn waaonr dhenet, diamant geeft.
janMtveonr ms,l ijdpite nh emt ednia maaann t zaulslk be ridljiaanmt aennte na lsg ereofots .d ieD ez ebkreirle-
dgiekntoee mhedb bae njo, uern, dgieez ebt etsete mwdo rdzeijnn, oism v oino raele nz eoerp egnue nksatsig, zoomo
hheett sbcohvietntesrtee ngdeed ekeleltuer evnasnp edl etne sdteoeenn .oeennts tgaraono.t e Mfaecne ts olifj ptat feolp, en deze wordt omringd door facetten, die op verschillende
dwainjz e uiht ellleann.g e Hfeat ceottnedne, rsdteie gseadmeeelnte inv ane edne np usntet euni tlboeospteana.t
dHiee t sslleijcphetns aina nr odoes veoernme pzaijsdte mboenl ztiojne . opV adnu nbnoev esnt ekenriejng,t doef steEenen dadnia mvealen t faisc enttoeoni,t eeenn vzaene ro ngdroeroetne bstleijefnt . hiDj ep lgarto. otste, ediilea nmd enB okrenneto, :i s hdiji e wveaeng td e3n6 0r akjaarahat voaf n61 ,M5 agtraamm. oHpi jh eist jmuweeere ldeann, 6d,e0 0r0e,0g0e0 ngtu,ld ewne ewgat asrlde.c hEtse n1 3d6e r kfarraanastc, hme akarro ohni-j hoenlddeerrshcehiedi.d t Hziji chis doonogre vezeijrn 2f,r5a0a0ie,0n0 0v ogrmul deenn zwijana rvdo. lmVaeardketer
vermelden wij nog de Koh-i-noor of b e r g van l i c h t ,
een indische diamant, die tegenwoordig aan de koningin van
Ehnegte laznudi dbeehno,o rte;e nh ijd iawmeeagntt 1u8it6 Bkraarzailaitë;, ednie doe osrstperorn kvelaijnk
s2l5e4c htks a1ra2a2t kwaroaoagt, wmeeagatr. ten gevolge van het slijpen thans
dieI nv rdeeezmed ez ellficdhe amvietrni*n eb elvigatt, ewene lakles ebrr iulijtazniet ng easllse pveienr vdliaakmkaignet,, kvrooomrwmeerp eenn isg ebhoijg evneo lkpormisemn ad’so.o rzMiceht tiugi tzeonn dbeijrnina g klveaunrl oodsie.
HZiijjn wgereogot ts0t,e7 6d8o ogrsranmed,e disa t1 1is, 1b imjnma . 4e nk azriajna t.d ikAtles 5h,i3j gmemen. egnukldeel ng ebberderka ghenad. , Dzoezue zmijne rhkawnadaerldsiwgaea rddiea mduans tm ies ebr edsacnh r1e0v0en0 door wijlen Prof. P. Harting in de Verhandelingen der Konscihnrkiljvijekre
bAekwaedeertm idea tv adne kWriestteanllsecnh, apdipee nin, Ddeee lz eVlfIs, ta1n8d5i8g.h eDide
vbaenst aadnez, end ies toepe ns ombemsliogtee np lzaiajnts, enu itm ziwn aovfe lmijzeeerr oofn itjlzeeedrp yzriijent. bDeevzoen dd iahmij aznitc hi s ing edveo nmdeinn ertael eBna-vheiarz ainm eBlirnagzi lviëa.n Sdeed Herotl 1la8n5d7- 2sc1h e Maatschappij der Wetenschappen te Haarlem. Op den sten Januari 1887 hebben H.H. directeuren dier Maatschappij
dit edelgesteente aan Teyler’s museum geschonken.
eenH edt elcfshtorf ydsieo lmieeetst ali s oleijefng roveenr scvhaeni dkelnehueri di s.v anH epte riisd oeoetn, silicaat van talkaarde en ijzer protoxyde. Het chrysoliet is
het minst harde van alle gesteenten, die gemeenlijk onder
tdiejdn nraeaemds vwano reddt elhgeets tecehnrytesno lbieetg rdeopoern dweo rjduewne. liSeersd egrte blarnugiketn, die er echter niet veel waarde aan hechten. In vitrine 13
zien wij onder no. 2 een geslepen chrysoliet, een vrij groote
fsrtaeaenie, teinn t ovnadne r gnroo.e n1.4 een anderen chrysoliet van een zeer
Het c h r y s o b e r y 1 is een delfstof die ook kymo-
bp ehs taa aat .n Dweo rdjut wgeelnieoresm dv,e rewna rdrieen uihte at luchinrayasrodbee reynl bseormylsa amrdeet bhlezt. 2c4h.rysoliet, en maken er niet veel werk van. Zie ook
vanH etv emldaspaanats, t ediee nm eisn naiedtsu alnadaerrs -avlse leedns vperasachte idneonehmeitd. Hnaeat mw oiso rdv anad ueleana r dekro mbet rgvtaonp peand,u ldaie, ’dt ewn eSlkt. dGe oltahtaijrnds-cphaes
omringen. Het is doorschijnend met een witten, blauwen of