r
I '
I - ! '
i
i t : ,
h \< ;iij.i a pud nos p e r annum vu lga tis s im i c l iadis p icU eolorihus, a l i i in a r -
horum frutieumve, eorlicihus dem o rliiis aut Ugno nudo nondum exsuccis, a l i i contra
in f o l ii s ja m a refaclis, herhis J 'ru rlib usv e co r ru p lis , pauciores aulem in F u n g is el
L iclienibu s semiviv is nul. a r id is creseenles.
Ad sLi'oiiifilis cl <i|)poratiis conidiopliori variatioiies si rcspicias, Ncclriantm genus (juale
descnpliiin iiilVa pi'oponiiinis, quodainniodo helci'ogenuni tibi videbilui'; ejus auLem cri-
IciTiim in ([uadain habitus et structuræ coiiCoi-initate, peritheciis nempe molliuscidis, nitidi;
<'t)loralis ol omorsis, oiidosporisquc sæpius pallidis ct bijiaiTitis versalur. Neclriu', inoliente
[•’liiESio, tra geiminis.Syi/nmVs facile dignoscuntur, analogiam cum Cordicipiie el Uypucrea præ-
r: hont; at iu præsonte generis Spkmarioii statu, ah eisdeni ægre limiLanUir, licet coloro faciio
r (lignoscanliir. » (Cfr. Fn. S. Vegel. Scand. ji. 38 7 , noia 2.)
Sli-oma (¡110 .Necù'ioe plitrimæ ntunliu-, a mycologis fere omiiiliiis inter fungos sui generis
liacloiiMs etiam accipitur; (jiiaiidiu enim sterile voi mere gemmiforum constai, T uh c rcula riæ
nomine salulalur; uhi contra peritiiecia exscriiil, fruclibus alicnis ornari et slirpem parasi-
lanlom liospilio cxcepissc crediUir. Neqne reverá abler sentii b. T o d e n t 'q iie ])i-o])terea
cuipatur a Guevilmo dicenli ttlhc remarkable resemblance between the receptacle of this
rs|)ecies (scilicet A’eriim' r im ia h a r in w [V v x s . ] ) and tlie T u b e r c u h rm cannot escape the intel-
«ligenl observer.» [ F l. crypt. Scoiiw, t. Ill [1826], tab. c.xxxv.) liti'um vero hic aut dlic hæ
SIC dictæ T u b em d a r iic aptiiis in systomatc militent, jaindiii maxime ainbigitur. Sunt (jiii oas
l.yropei-dis bhcnter accensucruiit. alii Uredineos inter fungos ot Byssaceos, auctorc Mazehio
[P I . (jvypt. (¡a llioe , cd. 1, lasc. iv [18 26 ], 11. 1 70 ), medias volimi, denique iu niimoro Ti-e-
melbneorum iionnullis liaheniui’. T a h e rc id a ria rum cum T rem e llis necessitudines Mazeuio ijisi
(loco cit.) post Friesumi [Syst. Myc . I. I l l , p. 4 6 3 ) indubiæ videntur, at miramiir quod
oarumdcm labricam/Mcri/omi/red analogam æstimaverit, sicqne ))arcnchyma solidum, ex iifri-
culis polygoniis sociatis, quo merito siiperhiunt, minime noverit. Tu b e rc id anoe in velcri sys-
lomale I'riesiaim (I. modo cit.) Coniomycetibus omnibus praisunt et privatum pra'lerea dii-
riint agmcn; noque miiioris oxistimantur apud Cordam (.l«/eiV. z. Stud, dev M y k . p . i 5 q etseip)
0,1 Boxorde.mim [lla nd bu c.h d e r M y k . ]i. i 3 o); clenim a jii'ioi'c fiuigis basidiophoris, al) altero
inycetinis suis- ])ræ])ommliii'. Niliilomiims tamen de T u b c rc id a r ia riim autonomia jaiiq)ridem
dispulaliir, namque hiologicæ rationes qua* eas inter et S p lum a s X e c lr ia s intercodunt 110-
minem umpiam fiigere poterunt. «Stroma Sphæriæ cinnaha rinæ, ait Fniiìsics [Syst. M y c . 1. Il
c[ 1 822], p. /n 2), T u h e r c u k r iis maxime alline est, ne dicam idem; sæpe pro magna parlo
«denudatum ot vera Tnhercuìa ria.-n Se autom «in re ancipiti» lune lemporis ffatici[)iLem» lo-
cutiim fuisse postea ingenue confcssus est. licei iteratis disqiiisitionibiis piane persuasimi
' Narrai enim illustris auctor Sphæriam suam cimiaba-
rinam in summo stipile Tremeìlce purpurea; L. seu Tubercu-
Inriw suæ vulgaris a . dejeclopileolo putrescenlis, nec non
ad basini ejusdem fungilli gregatim generari. quæritque an
globuli in fundo modo diclæ TremcUæ a b. Weigelio antea
obsérvala:, forte eadem sua Sphan-ia « parasilica» fnrent.
(Cfr. Todei F . Mecid. sei. parte alt. p. y al 10 , lab. i \ .
% . 68.)
' De sua circa ìubercularias sententia minime docessil
ci. Boxobiien in novissimis suis Dispuiaìionibus Mijcoiogicis,
miilloties jam supra citatis, quaruin enim videsis pag-. 69,
7 0 . 96 el 97.
donno habiierit « Tubercularium vulgarem non esse aiitonomam planlaiii, sed Sphæriæ cinnabn-
vrinw slaLum alioiTivum; Splueriasquo-a analogas «eodem modo in Tubercularias eliam ahii'e.
« ac plurimas inde orivi 'ìubercularias. » (ClV. F r ie s ii Elench. Fung. jiarle alt. [ 1 828 j, p. 8r).j
Boceiitiori lempore e Tubercxdariarum slatum vulgarem non esse lypicuni» item dcclarat ili.
magister, simulque «varios fungos jn’æbore status a Tuberculariis vix disceriiondos» iiionel,
([uaro Tubercidarias pro Lot formis diversorum fiingoriim aty])icis existimaiidas fore, ideoqm-
Variohiriis (nclienum omnino responderé arliitralur. (Cfr. Fu. S. Veg. Scand. \ 1 8/iq], p. 3G i .
nota 2.) Quemadmodum autoiii Varioiariæ ad Porinas jiræcipue S])CClaiiL, sic 'l'uherculariæ ail
\er.irias. Nec ohslal ([uud F r ie s io ilcruin docente (loc. ult. cit.), Tiiberculariæ iionriiillæ formas
«piorumdaiii Discomycelnm secundarias potins roferre videanlur; etciiim Tubcrculuriæ lyjniin
III Tiibercularia ruigari ciim T o d e o , generis conditore, iiilueri decot, at([ue id fungilli cum .slro-
mato Dermalcarum vel Calloriarum luberiformi vix commutari potest. Ideo do hoc principi et
vulgatissimo Tuborcularíarum lypo el super consimilibus lue loquimiii', ([iios ad Neclrias abortivas
veiisimilliine traliendos F iu e s iu s ipse jaindiuliim dccrevit (iu Fung. Elencho, 1. II [1828 |,
j). 7 9 , 83 el 122, ac Sysl. myc. t. Ill [18 29], p . 4 6 4 ) , licet inter fungos autónomos, Disco-
mycetes iiempe, poslliac eos ilcriiin admiserit, (Cfr. ejus-S. Veg. Scand. [1849 ], p. 3 6 i . )
O lii de Tuberculariis iio s tr is ex jirofesso d is s e ru it , J. Iv o c iiic s , .lo v o r iiiu s , easdom pro Spltæ-
riis d e g e n e rib iis et ijiia s i pro Vajiolariis in te r F u n g o s s im ilit e r lia h u it . Ip se tamen ho c a n i-
im id v e r lc r a l, s c ilic e t q u o d in co d em g rege Tuberculuriæ illæ quæ imam m a lricem le n e n t .
sæpissime Sphwrias a g a n t , d um co n tra su p e rio re s n o n n is i jiu lv e re co iiid ie o o liru a u tu r . A lq u i
Im n e modum si iiile lle x is s e l q u o ¡\ectriarum sivomsUi c re s ce re , et ah im a mati'o ad s u p i’emas
e ju s p a r le s , Vaìsaruni m o r e ', p e de te ntim asc e nd e re so le a n t, 'ìubercularias fu n g is re c e n lih u s .
iio n d um q u e jio r fe c lis , Valsis ex. g r. cy tisp o re is , m in im e autom d e g e ne i'ih u s v c l alio iT ivis
tv])is ac ce ns cn d a s æ s lim a s s c l, ^ertrias e Tidierrulariis a d u it is l'ile Ic g it in ie q u e e n a s ci, noe Tu-
bercidarias e .heclriis la n g u id is , co n um ila t is p ro v e n ire docuis set. (C f r, S c iile c iiìk x d a lu Epheiiier.
lìol. Berol. t. I [ i 8 4 3 ] , ]), i 5 3 - i 6 o.)
ìu b e r c u la r ia s sin ce ra s n i i i i i p ro r su s esse n is i s t rom a la co n id io p h o ra N e c lria rum , a líe n lo
o h se i'vatu ri om nia s u a d e iil, q u a re m in im e d u b ilam u s q u in fu tu r i in v co lo g i iio h is omnes de
hoc a rg um e n lo a s se n tire v eliiiL . L is cæterum p la n e , u t o p itiam u r, eo s o lv itu r (|Uod co in p e rt iin i
h a liu e r iiiu is lu h c r c u la r iam A'eclriæ dilis s imoe nostræ (v id . in f ra , ¡i. 7 8 ) ah ejusd em mycelio
byssino co n s ta n te r o r i r i o l co n id io rum foracem lo ng e ante f ie r i q u am in d o lem lloccosam rle -
posiKü'jl. o l in |)a r cn c liym a so lid um co n ve rsa fu e rit. P e ritiie c ia e liam lum ex bysso i])sa co n i-
d io ]) lio ra , lum e s in c e r is lu lie r c u la r iis , q u a s i ex m em liris d is |)a r il)u s e ju sd em fu n g i, ¡m lt s c rì-
in in a lim p i'o \o n iiiiil.
Xe.clriæ paucissima; quæ apud nos IJypomyceluni mores quodammodo se([uiiiitur, nonnisi
demoi'luos fungos occupare soient nec reapse jiarasilaiiliir; una ex bis .Neclriis pro legitima
suæ malricis jiarte G r e v ilu o imprudenler habita est. (Vid. infra, p. 92.)
'Seclriurum su liic u h im in c ra s s a lum vitam c l fe c iin d ila tem snam u lt ra a n iiu n i p ro t ra lie ro
v a le l. p ro p te ro a ip ic Iru c tu s jam iir id em efl'elo.s e l á rid o s s iiiu il cum re c e n lis s im is |)ro feri'e.
' lb; hoc iirguiueiito conféras loimini seciiiKliim bujus lib r i, p. ly.'i.