P R Æ F A T I O E D I T O R I S .
RÈ S eft omnibus notifiima, quod illuftriffimus O laus R udbeckiüs, qui circiter medium
centuriæ decimæ feptimæ, univerfitatem Upfalienfem ad honoris gradum, quo perpaucæ
Mufarum fedes potitæ fuut, evexit, uno opéré, icônes ligno incifas plantarum omnium quæ
tunc temporis innotuiffent, voluit concludere. Hoc ,demum, Filio fuo fubfidium ferente,
opus omni admiratione dignum, maximâ ex parte ad finem perduxit. In animo fuit, decern
aut undecim mille plantas duodeci'm voluminibus fol. 'comprehenfas, et fecundum Bauhini
Pinacis methôdum diftributas, evulgare. Iconibus fubjedta funt fynonyma au&orum, et
titulus operis totius C ampi E l y s i i . Volumen fecundum primum prodiit, Anno fcilicet Dom.
i^ o i . Siftit plantas quæ bulbofæ appellantur,,et Orchideæ, atque his congénères. Pauca
quædam hujufce voluminis exemplaria per Europam varié tranfmifîà funt. Hodie autem
tarifs occurrunt ; nec mirum, pleraque enim, unà cum toto reliqui operis apparatu, incendio
quod décimo feptimo Calendarum Junii A . D . 1702, Upfaliam fere totam in cineres vertit,
correpta periere. Vo lumen primum, quod gramina continet, v ix jam exeufum füerat, cùm
hæc dira peftis invafit urbem. T r ia tantum exemplaria flammis ërepta funt, quorum duo
ja€lat Suecia, alterum Bibliotheca Oxoniæ Sherardiana. Huic profeëto pauca quædam
defuere ; defeëtus autem fide fummâ M . S. fupplentur.
A . D . 1778, Celeberrimus L innæus, qui Rudbeckium filium officio et dignitate exce-
pérat, omnibus nimium flebilis occidit. Linnæi uxorem viduam lex coegit filio fuo locum
dare, et domum ipfam unà cum omni fupelle&ili eidem, patris quippe opûm et honoris
hæredij traderé. D um omnia, prout in rebus hujufcemodi fæpius accidit, avidis luftrarentur
oculis, in ipfius angulo repofitorii, ligna aliquot figuris ornata, coacervatim temerè conjedta,
animadvertebantur. Probè infpefta, icônes voluminis primi C amporum Elysiorum Ilîuft.
RuDBECKiipræ fe ferre vifa funt. Hæc ex errore, incendio Upfalienfi jamdudum periiffe
creditum fuerat. N e c móra, Linnæus filius, prelo* quædam fedùlus mandare at citö opus?
nefcio unde, interruptum pendebat, neque vel quæ icônes exeufæ fuerint publici faëtæ funt
juris. Inde non ità multö poft, ex incuriâ domini, et negligentia v ix ignofeendâ, omnia
è memoriâ alterâ v ice penitus exciderunt. D um ita res fefê haberent, prout ratio domeftica
poftularet, vel ignibus accendendis, aut aliis rebus fufficiendis, in ufum venerunt. Hinc
lignorum numerus citö diminutus eft ; quæ prius centum et triginta exftitere, jam v ix
numerum noriaginta expient.
Poftquam mihi, A . D . 1784, Mufeum Linnæanum pretio redemptum ceflit, q uæ e xh ifc e
lignis, malo ut videtur omine incifis, fuperfuere, æquè àc exemplaria illorum, quæ fub interitu
Linnæi patris in notitiam, ut antedixi, venerunt, et poftea ex filii negligentia amiflà funt,
reperi. N e igitur deliciæ tanti pretii diutius veterno quafi fèpultæ torpeant, omnes quæ
hodiè reftant, in lucem mitto. Literas etiam impreflas, quæ iconibus, ut fupra memoravi,
fiîbjedtæ funt, ex exemplari Oxoniæ confervato exferiptas adjeci : nomina infuper Auctorum
addidi recentiorum, quotiefeunque hæc determinare licuit. Inftruxi figuras ordine, quo
R udb e ck iüs ip fe u fu s e ft, paginamque libri, ad quam quæque.planta pertinet, annotavi ; adeo
n t citationeç prifei operis, quæcunque fuerint, cum hâc meâ editione rite quadrent ; faltem
quoad res et defèôtus finant.
A d calcem, imagines pauculæ, aliis voluminibus operis Rudbeckian i ,.prout primario
defignabatur accommodatæ et haftenus ineditæ adjiciuntur.
Dabam L ondini, Cal. A pril. 1789.