defidera'tur, & tarnen germinis mentio fit, intelligitur„ in hac fpecie germen callis.
carere. In plusculis neglexi germinis deferiptionem , in ficcis extricare non potui.
St^li funt quinque, raro glabri ; modo filamentis iilterioribus longiores ( dicti a me
longijjïmi ) ; modo Ki* breviores, fed tarnen exterioribus longiores Qintermedii)
modo vel ipfis breviores filamentis exterioribus ( dicti b r r v iß 'im i; modo filamentis
interioribus præcife ceqiiales, quod cii ratifllmum. Stigmata penicilliformia fere
omnibus, quare hand adnotavi ; pauciffimis tantum capitata, quod indicavû
Non eft hæc diverfa iivlorum ad ftamina proportio folus iiaturæ variantis 1k-
fus. Id quidem credidifle videntur Botanici, vel certe tanta hanc rem negligentia;
fr a c ta v e ru n ta c fi ita credidilfent. Hos inter ipfé ego- fu i , qui in defcribenda
Oxalide violacea hort. hot. vol- 2.png. 84- ne attigerfm quidem ftamina, non ma-
gis quam in Oxalide coll. vol. 3. perperam mihi dicta verficolore. Quin v e l ibidem
num. 365. in. alia Oxalide dixerim ftv 1 o3 fiaminibus longiores, qui in èadem
funt ftaroinibus omnibus breviores,. fcilicet defumptis fiaminibus ex genuina Oxalide
hirta Linnæi, quam tunc cum ilia mea falfo credebam eandefii- E t fimile
quid humani accidit celeberrimo Thunbergio, aut forte potius refpondenti Her-
manno Rudolpho Haft y in difiertatione de Oxalide.. Facit tarnen hujus rei eonfi-
deratio quam maxime ad diftinguendas fpecies, imo fola nonnunquam totam indi-
eationem abl’olvit. Per quinque annos de induftria hanc genitalium proportionem
profecutus fum in millenis floribus, & ne Vel femel ab hac veluti naturae præfcriD»
tione aberrafle ullum. vidi. Aeque conftantia funt filamenta in dentium aut præ-
fentia aut defectu ; quorum folapauciora ilia , quibus denticuli füllt obtufi & trun-
ca ti, horum loco nonnunquam tantum gibbos gérant, niagis minusve notabiles.
Aequalitatem & inæqualitatem filamentorum non minus conftantem obfervavi.
Quod ergo natura alibi per fo lia , inftorefeentias, aliaque ad confiituendas fpecies
aperte facit, idem in Oxalidibus, quæ foliis, inflorefeentia habituque tantopere inter
fefe conveniunt, facit occulte in genitalibus.
Paucarum fructus deferipti aut cogniti funt- Cognitis eft capfulà magis minus-
v e quinquangularis, raro quinquealata , cylindrica vel ovata, plerumque v illo fa ,
quinquelocularis & longitudinaliter quinquevalvis. Semina paucillima ve l plurima
In una Terie longitudinali fibi mutuo incumbunt., fubrotunda, compreffula & trans-
yerfim rugofa. Includuntur lingula pelliculæ aibæ coriaceæ pellucidæ & nitidillimae,
quæ arilli fpecies eft. Hic arillus in femine maturo exficcatur, & tune fumma v i
elaftica in duas valvulas cohærentes diffilit, fetnen dimittit, atque una cum hoc ex
langulis capfulæ fecedentibus violenter ejaculatur. Capfidæ tune arefeunt & con-
trahuntur. Arillus rugas feminis imprelTas retinet. Jam in horto elthamenfi Dille-
nius hanc rem pag. 2pp. defcripfit,. & figuris expreffit, quas auctas repetii in tabula
Oxalidis cornicûlatæ.
Oxalis nomen eft, datüm huic generi a Linnæo in horto Cliffortiano, quem
Royenus, Gronovius, Burmannus, Millerus, Thunbergius, Juiïieus, & fere cæ-
teri recentiores fecuti funt. A t , puto, haud recte datum eft; nam Plinius in hi-
ftoria fua natural! libr. 20. cap. 8j3- fie dicit : iScc Lapathum dijjimiles effectue ha.
bet. E f t autem & fylvejlre , quod aüi Oxalidem appellant, fapore proximum,
-fo liis acutis, colore bette candldté, radice minima ; nojlri vero Rumicem, alii
Lapathum cantherinum. Unde patet manifefte , Oxalidem antiquorum elTe di-
verlilïïmam ab Oxalide Linnæi plantam, & videri Rumicis effe fpeciem, forte Ru-
înicem Acetofellam. Quare Tabernæmontanus., Dodonæus & Johannes Bauhi-
■ nus apte hune & affines Rumices Oxalides falivtarunt. Antiquioribus Botanicis
Clufio, R a jo , Plnmiero , Tournefortio, Feuilleo , tum & recentioribus paucis,
ilti Hallero & Aiiioiiio., genus hoc dictum Oxys fuit, & fane melius ; nam idem
Plinius libr. 2.7. cap. 8p. inquit: Oxys fo lia terna hahet. Quæ quidem deferiptio,
quanturavis breviffima , tamen Oxalidem noftram corniculatam indicate videtur,
in Italia & Monspelii v e l hodiedum officinalem plantam. Trifolium vero aceto-
fum aliorum quorundam antiquiorum non moror, utpote feientiæ botanicæ repug-
nans dementis. Cum videarn, Oxalidis nomen hodie generalius elfe receptum,
nolui ad vêtus reverti.