88 D E C A N D R I A D I G Y N I A .
TABULA 400.
DIANTHUS CINNAMOMEUS.
D I A N T H U S floribus solitariis, squamis rhombeis obtusissimis brevissimis, pelalis emarginatis
dentatis, foliis laxis obtusiusculis.
CaryopliyUus sylvestris et saxatilis, flore magno lácteo, siibtùs ad spadiceuiii colorem vergente.
Tourn. Cor. 23.
In Laconiá, Asià minore, insulà Cypro, et circa Byzantium in ericetis. 1/.
Radìse ferè prtecedentis, lignosa, ramosa, csespitosa, mnlticeps. Caules plurimi, pedales,
erecti, simplices, vel ramosi, foliosi, teretiusculi, punctulato-scabriusculi, gemculis
tumidis; basi quandoque pubescentes. Folia linearia, obtusiuscula, plana, trinervia,
gl abra ; margine quandoque scabra; summa abbreviata, a floribus distautia ;
radicaba c£espitosa, latiora, laxa, emarcida. Flores omnes solitarii, erecti, pedunculati,
ebracteati. Calyx baud uncialis, gequalitèr striatus, gl ab er ; squamis arctis,
latis, sulcatis, obtusè et brevissime mucronatis, tubo triplo brevioribus. Petaloriim
laminae cuneatte, emarginatse, obtusè dentat£e ; saprà alb® vel carneas, glabras ;
subtùs spadice^e, sive cinnamomese ; unguibus linearibus, virescentibus, vix sursùm
latioribus. Stamina parimi exserta, antheris aìbidis. Styli longitudine staminum,
stigmatibiis divaricato-patentibus.
Bianthus pomeridìanus, Linn. Sp. PL 1673, cui perperàm synonymon Tournefortianum,
a Linn^eo relatum est, (WWert foliis utrinque scabris ; ßorihus bracteatis, luteis ; tubo
calijcino apice tantùm concinnò striato, squamis longiùs acuminatis.
a. Calyx,
c. Idem inferné.
h. Petalum supemè.
d. Pistillum.
F I N I S V O L U M I N I S Q U A R T I .
L O N D I N I
I N y E D l B U S U I C B A R D I T A Y L O R
M . D C C C . X X I V .