p. 3g. Coll. Herb. Ped. a. p. ri^. n. 5. Jan. El. p. u,
n. a.* Sang. Cent. p. 104.* Guss. PI. rar. p. Boy.* Ten.
Nap. 4- in syll. p. 107., et 5. p. i 5o., et Syll. p. 875,
n. 3o. Koch. Syn. ed. a. p. 19a., et Deuts. F l. 5. p. a86.
Host. Austr. a. p. 367. Gaud. Helv. 4 - p. 577.
T. pallescens Sao. Lett, al Sebast. p. 3.*, et Bot. Etr. 4
p. 41.* excl. syn. Sturm. Herb. Sav. Puccin. Syn. par.
ait-p. 370.
T. thalii Fill. Dauph. 3. p. 478- tab. 41 • mala.
Ital. Trifoglio rupino.
Sujffruticul. Filius attulit ex Apennino Bononiensi in ver-
ticibus Corno alla scala, et Cimone delT Ancisa, turn
ex Apennino Mutinensi in Cupola di Scaffaiolo, unde
obtinui quoque a Prof. Gehn a b 10. Habui denuo ex
Apennino Mutinensi in Cimone di Fanano a Prof. Ja-
nio, ex Apennino Liguriæ orientalis ad S. Stephanum
d’ Aveto a Tubio , ex alpinis editis Pedemontanis ab
Eq. Prof. MoKisiOjin Vallasco alpium Valderiarum a Ber-
tero, in Cenisio a Boejeantnio , ex Braulio in Valtel-
lina a Raynero, ex Baldo a Prof. Jatho, ex Piceno in
monte Priore a Marzialetto, in montibus Priore, et
Pelone ab Orsïno , in Vettore a Prof. Maurio , ex Præ-
tutiis in Maiella ab Eq. Güssowio , ex Apennino Lu-
censi in summo vertice del Rondinaio a Giahïtinio.
Floret Julio , Augusto.
Radix fusiformis, crassiuscula , et subinde crassa, longa,
dura , simplex , vel ramosa, lateraliter modo parce, modo
valde fibrillosa, sursum multiceps. Gaules plures e
radice, breves, crassi, inferne perennantes, et lignescen-
tes, cæspitosi, decumbenti-adscendentes, vel erecti, ra-
mosi , stolonibus radicantibus omnino nullis, a pollice
ad palmum longi. Folia longe petiolata, ternata, foliolis
parvis, obovatis , breviter cuneatis , obtusis , muticis,
aut brevissime mucronulatis, interdum apice fere trun-
catis, aut levissime emarginatis, nunquam obcordatis,
argute serrulatis, et argutius in individuis macris,
crebre, et oblique venosis, venis ad marginem ramosis,
supra plus minus saturate viridibus, subtus pallidiori"
bus. Stipulas basi petioli adnatæ , inferne antice con-
natæ , et caulem vaginantes, herbaceæ, demum albidæ?
nervosæ , caudis lanceolatis, valde acuminato-attenua-
tis.Pednnculi solitarii,axillares,modo folia vix æquan-
tes, modo paulo , modo longius superantes, in luxu-
riantibus individuis vidi etiam tripollicares , quod rarissime
contingit, semper pauci, terniinati capitulo
subgloboso, magnitudine nucis avellanæ,vix ultra, fru-
ctifero obsolete umbellari. Flores parvi, pedicello bre-
vissimo, et calyce multo breviore suffulti, centrales
semper erecti, externi fructiferi patentes, rarius declinatie
rarissime subrecurvi. Bracteola sub quovis pedicello,
quem æquat, albo-membranacea, lanceolata, acuminata.
Calyx campanulatus, in fructu amplior, primo
tenuiter, postea exquisitius nervatus,e viridulo-albens,
laciniis lanceolatis, acuminato-aristatis, viridibus , sub-
æqualibus, aut superioribus duabus paululum longiori-
bus. Corolla alba, vel ex albo carnea , calyce tertio,
aut parum ultra longior. Legumen tectum , subtetraspermium.
I In herbario Saviano hactenus asservantur exemplaria ad
'• eum missa a Balbisio, et a Romero sub nomine Trifo-
lii cæspitosi, atque schedæ Balbisianæ Eq. Caj. Savius
1 adscripsit nomen Trifolii pallescentis ; sed utrumque
exemplar certissime pertinet ad primam , non ad se-
I cundam speciem. Trifolium coespitosum Sturm. Deuts.
Fl. 3a. heft. profecto referri nequit ad plantam hujus
I nominis, neque tarnen dicerem cum Kochio Syn. ed. a.
p. 19a. sistere varietatem Trifolii pallescentis Schreb.
floribus albis. Mihi omnino spectare videtur ad Trifo-
I Hum Biasoletiianum , quod , ut mox videbimus , est
\ lusus Trifolii repentis L.
I4. Trifolium pallescens : cæspitosum, stolonibus repenti-
[ bus nullis j foliolis obovatis, obtusis , argute serrulatis j
‘ pedicellis bractea longioribus , fructiferis recurvatis ;
laciniis calycinis inæqualibus 3 eorollis calyce triplo
longioribus 3 leguminibus dispermiis.
w T. pallescens Schreb. in Sturm. Deuts. Fl. 1. abth. i 5.
f heft. Koch. Syn. ed. a. p. 19a., et Deuts. F l. 5. p. a85.
' Reich. Exc. a. p. 496- n. 3178.
■ Ital. Trifoglio pagliarino.
WPerenn. Habui ex monte Sadole in Val di F'iemme ab
Eq. Paroli mo, ex rupibus vallis Tesino in Valsugana
ab A mbrosio , ex monte Cavàllo Belunensium, ubi le-
1 gerat Kellnerus , a De B rachtio , ex alpibus Feltren-
sibus supra le Pezze, et in Vallazza ab Eq. Contare-
1 iso. Floret Julio , Augusto.
* Stirps media inter præcedentem , et sequentem. Differt a
prima habitu grandiore, foliis longius petiolatis , pe-
dunculis longioribus, capitulis grandioribus, fructiferis
evidenter umbellaribus, pedicellis longiusculis, circiter
sesquilinearibus, demum recurvatis, bracteis pedicello