D E D I C A T I O .
T U Ipfe non parum contribuifti, T U O
Nomini infcribere aufus fim, hoc folo titu-
lo, ut exftet, Sc poll fata perennet, ob-
fervantiae, dcbiti honoris, reverentise Sc
animi mei in T E grati, monumentum
publium. T U vero , M iE C E N A S
O P T IM E ! accipias quaefo hoc munu-
fculum hilari Sc benigno vultir, TUque,
ut adhuc diu in falutem .Patriae fofpes- Sc
incolumis vivas* opto.
I L L U S T R I S S IM I T U I
N OM IN I S
Zutphaniæ
111 Novembris cultor humillimus
I j81. D. de G ORTER*
L. S
O pufculum hoc originem luam debet Excur-
fionibus Botanicis, quas Anno 1735 comité 111.
L innæo' circa Harderovicum feci. Ab Anno
1743, <IU0 IPÖä Botanices docendæ munus in
Academia Harderovicena demandatum fuît, Gel-
riam latius peragravi, Plantas in ea obvias ftudiofe
annotavi, deque Anno 1745 in lucem 'prodiit
Flora Gelro - Zutphanica, continens Plantas 604.
qui numerus ad 682. increverat Anno 1754. quo
ad Aulam Imperialeïn Rufficam ab E L I S A B
E T A M A G N A Glor, menu evocatus, Gel-
riæ valedixi. In Ruffia degens Catalogum illarum
78. Plantarum, quem penes me in peregrinis terris
latere nolebam, in propriam ipfarum Patriam
tranfmifi, ubi Anno 1757. Harderovici, titulo
Appendicis ad Flor am Gelro - Zutphanicam typis
divulgaius eft. Anno 1764 ego in Patriam redux ,
& apud Batavoduranos dehinc vivens, Dioecefni
Ultraje&inam, Comitatum Buranum, tuilenbuir-
genfem, &. Leerdamenfem, aliaque loca vicina,
Plantas indigenas inveftigandi præfertim eau fia
invifi. Ex