G. oscillarinus Ktz. (Phycol. gener. p. 235. Actien 1836! Tabnl. II.
T. 57. P. I. Eivularia Biasolettiana Menegh. in Atti della Eiun. degli
Scienz. Ital. p. 128. Nostoch. p 189. T. XV. F. 1.). G. terrestris,
limicola; thallo piano, orbiculari, circiter lineam lato, a tro-viridi, nitido,
essiccando nigresoente ; trichomatibus gracilibus, valde elongatis, iiexuoso-
ourvatis , pallide aerugineis, articulatis, in apicem continuum flaccidum
longe cuspidatis; vaginis amplis luteo-fuscis ; cellulis perdurantibus
globosis ellipticisve, trichomatis diametro aequalibus vel duplo majoribus.
V. s. *
Diam. trich. '/■240 — '¡ - n f “ = 0,00037—0 ,00041", vag. ad '¡ w ì“ ‘
= 0,00085".
Hab. in terra nuda ad ripas fluminis „ limavo “ ipsumque limitem
maris adriatici in Istria detexit beat. Biasoletto.
Familia V. Scytonemaceae.
Trichomata aequalia, a rticu la ta , saepe moniliformia yel submonih
formia, vaginata, pseudoramosa, cellulis limitaneis (ad pseudoramulorum
basin) vel interstitialibus, plerumque pachydermaticis instructa. Vaginae
e stratis pluribus (etsi non semper distinctis) formatae, superficie laeves,
corrugatae vel exasperatae, crustatae, nonnunquam stratis exterioribus
in fibrillas discedentibus, haud raro passim intumescentes vel ocreatae.
Vegetatio non terminalis; cellularum vegetativarum divisio ad unam
directionem, initio in trichomatis medio, postea in utroque fine saepe
alternans. — Cellulae limitaneae ad utrumque polum looello lucido instructae.
Propagatio gonidiis plerumque ex ultima generatione ortis. Gonidia
plerumque numerosa seriata e vagina se exserunt tumque in singula
secedunt.
J L A l l l « D i l l l o c o l o n Naeg. (18 5 2 ): Trichomata simplicia,
flexuoso - implicata, paohydermatiea : interna submoniliformia, cellulis
interstitialibus aut singulis aut pluribus seriatis praedita ; vaginae gelatinoso
- cartilagineae, e stratis pluribus oompositae, utroque fine clausae.
Conf. Fig. nostr. 57.
Genesis adhuo non satis cognita.
D. Heppii Naeg. (in litt. Itz. in Nov. Act. Leop. 1857. XXVI.
1. p. 160. T. XI. Eabenh. Alg. N. 468! Wartm. N. 43.). D. oaespitulis
grumoso-gelatinosis, fusoo - nigrioantibus ; triohomatibus maxime
flexuoso-curvatis, dense intricatis, internis pallide et sordide aerugineis,
moniliformibus modo tenuioribus modo orassioribus, passim interruptis ;
articulis plus minus compressis, granulosis, diametro subaequalibus vel
duplo brevioribus; vaginis crassis distinote lamellosis, aureo-fuscis
(rarius achrois), laevibus ; cellulis perdurantibus et basilaribus, et interjectis
globosis (vel compressis), luteo-fusois vel fuscescentibus, trichomatis
diametro plerumque duplo majoribus, singulis vel pluribus seriatis. v. s.
Diam. trich. erassior. s. v. '¡to3 — '¡ m “‘ = 0,00035 — 0,0005",
tenuior. '/loo'" = 0,00012", vag. ad 0,0010".
Hab. in rupibus caloareis Helvetiae, prope „W e ttin g en “ ad „Baden
am S te in “ mense Junio 1852 detexit ol. Hepp.
XIX. Scytonema Ag. (1 8 2 4 ): Trichomata oaespitoso-oon-
gregata vel fasciculata, plus minus pseudoramosa, cellulis interstitialibus
(limitaneis) praedita; vaginae gelatinoso - membranaceae, e stratis pluribus
cylindraceis oompositae (igitur in seotione longitudinali oblique
striatae).
Vegetatio non terminalis, etsi cellularum divisio in trichomatis
apice dominatur.
A. T ric h om a ta et p se u d o ram u li lib e ri (non ooaliti).
a. Trichomata fragilia, superficie pulvernlenta vel crustata (orusta
saepe interrupta, quasi zonata) Drilosiphon Ktz. — Conf. Fig. nostr. 59.
Se. cinereum Menegh. (in Ktz. Spec. p. 303. N. 5.). Sc. initio
pulvinatum, cinereo-viridescens, postea oonfluens, stratum formans plus
minus tomentosum, pulverulentum ( in locis siccis), sordide oinereo-
fusoum, nonnunquam violascens vel purpurascens ; triohomatibus fragilibus,
elongatis, leniter flexuoso-curvatis, laxe intricatis, paroe ramosis,
plus minus pulverulentis, indistinote articulatis, internis sordide aerugineis
; articulis subpectinatis, diametro triplo quadruplove brevioribus
(extra vaginam); cytioplasmate granuloso; vaginis crassis, au reo -fuscescentibus,
plus minus turbatis vel luoidis, haud raro (praecipue in loois
sicoioribus) orustatis; orusta interrupta vel continua, v. v.
Eatione loci natalis sese formant, sed vix distingui possunt:
a. Micheli (Inooonia Micheli Libert Annal. Linn. 1826 ! Crypt, Ard.
N. 96. Drilosiphon muscicola Ktz. 1. c. Desmaz. ed. nov. N. 134!
Drilosiphon Julianus Eabenh. Alg. N. 33. 767.), strato pulvereo - tomentoso,
pallide aerugineo vel oaesio-viridescente (baud raro albesoente),