zS S P E C I E S .
■ infêrne latiora fint, 8c racemus ipfis foliis longe brevior:
abfit unquam radices emittens.
y. Linfchottiana Bauh. hilt, i: 151. racemum fpathis
imbricatis teftum pingit, appendiculo nefcio quali, ad
. apicem effidto.
t. Kircheriana Kirch. Chin, illuit p. 227. folia plantaginea,
cum racemo monftrofo, apice globum imbrication ferait
e, proponit.
Speciesgi- x6. Species hujus generis unica modo nobis nota eft, e
•m e”"'qua quinque diverfas conftituit Ç . Bauhinus (§ . 3 ,) , fe-
mermtur. peregrinat0rum imperfe&is 8c erroneis defcriptionibus.
I
Plumier præternoftram, aliam.tradit, quæabipfono-
minatur
M U SA fruclu cucumerino brtviori. Plum. gen. .24.
Sloane tertiam addit, vocatam
M U SA humÜior, foliis minoribus nigricantibus, ftru-
tfuminimoeretto. Sloan. Fl. jamaic. 193. quamdeinde
Illuftriffimus Author in Hift. jamaic. i i : 148. cum du
Tertre 8c Rnjo Canna fpeciem elfe indicat.
Unde duæ tantum Authorum fpecies, npftra fc. ScPlit-
mieriana, examinandæ veniunt,.
17. Différerai as pro diftinguenda planta ifta Plumie-
,; S ; riana (§ . 16.) a noftra, fequentes aüegant Botanici;
Jp‘ciem eæque funt : ■ propontam ^ I L , . ? cxhilet. a. Planta îpfa minor.
R. Caulis rubro colore afperiiis. ‘
y. Folia elegantiora, verfus apicem venis purpureis pluri-
mis parallehs tranfverfalibus picta.
t, Frullus minus angulofus, minus incurvus, minus gra-
tus, minus longus, odoratior.
1%. Ex datis differentiis C i 7 .) pro fpecie diftingnen-pifn-m-
da feligerem præftantiflimam } examinatis vero omnibus f 'f f f
(17. <*. ft. y. <'.} iftis notis ne ullas reperio genuinas fpe-
cificas: confiftunt enim omîtes in colore, fapore, odore 8c magnitudine, quæ nullibi unquam fpeciem perfedte
determinaruntj nullibi enim vidi aliquas fpecies diftinétas,
quæ non numero, figura, fitu 8c proportione fuarum partium
diftinctæ inter femet ipfas fuere.
19. Hinc (x8.) nullam trado differentiam fpecificam, Rat!o tuf
cum omnino perfuafus fim, quod hæ (16.) plantæ non
fint diftinfræ fpecies, fed tantummodo variationes. O b -"°”."™’
fervatur etiam hæc variatio ( 17.) in Hybernaculis Nobi-F
lift. D. D. C L IF F O R .T I I , quæ omni hora potui adiré,
plantam conferre 8c examinare, üt de ea re dubitare ne-
queam, 8c vix alii mecum.
Excufet itaque rigidus quivis Cenfor,quod conjungens
hafce plantas, difcedam a theoria ifta dudum a plpri-
misaflumta, quæ e variationibus Species, e fpeciebus
Genera, é generibus Ordines conftituit5 cur non ex indi-
Viduis Variationes?
20. Variationes quidem plures apud Authores occur- varimk-
runt, fedtammancæ, tamleves 8c inanes, imo tam pla- nesSpecieh
nenullæ, ut vix microfcopio àrmatis fenfibus, in planta
licet maxima, obfervari quean t; a fapore 8c colore fru-
£tus defumtas variationes, utpote nihil ad rem Botanicam
facientes, non euro. Unicam itaque Variationen! veram,
in noftra Specie novi, cujus fynonyma fequentia funt.
musa. Caule rubro maculate.
musa frudtu cucumerino breviori. Plum. gen. 24.
musa caudice maculato, frudtu redo rotundo brevic-
- re odorato. Sloan, flor. 192. hift. 11. 146.
ficus indica’ramofa, foliisvenuftius venofis, fructu
minore. Pluk. alm. 14 t. D » fi