i i
I I . »
II I '<
I, .
4. Richeria . • ■
5. Freireodendron .
6. Hieronyma . •
7. PhyllnnthuB . •
8. Securineftt • ■
9. Drypetos . • •
10. Pironhen . • •
11. Croton . - - •
12. Julocroton . •
13. Micrandra . • •
15. Horen . . ■ •
16. Aleurites . - •
17. Rioinella . •
18. Argyrothanuiia ,
19. Caperonia . .
20. Caryodendron
21. Alcborneopsis
22. Astrococcaa .
23. Angostylis
24. PInkenolin .
25. Fragariopsis .
26. Acalypha . -
27. Concereiba .
28. Alchornen. -
29. Adenophaedra
30. Pachystroma .
31. Bernardia . .
32. Tragia . . •
S3. Cleidion . •
34. Ricinus . ■
35. Pera . • •
37. Manihot . . .
38. Jatropha . - •
39. Pausandra . -
40. Sagotia - • •
41. Chaetocarpus. .
42. Cnnnrin . - •
43. Tetrorchidimn
44. Omphalea . - -
45. Mabea . . . .
46. Senefeidcra . .
47. Ophthalmoblapton
48. Tetraplandra . .
50! Stiflte^ò'“. ! .
51. GymnostiUingia .
52. Maprounea - -
53. Sebastiania . .
54. Actinostemon
55. Dactylostemon .
56. Excaecaria - .
57. Colliguaya . .
58. Hura . . . .
PnYLLaKTIOESE .
CaOTOlTEAB . . •
Acalypueae . .
Hippohaneu: . .
DalEC)1AJIPIEA£ .
Edpíiokbieak . .
Napaoai Dryades Orondos llnniadryndcs Najadas
39 13 45 ioa| 1
Regio oreadica ergo e t immero integro epecienim omnium,
et cndemicai'um ot propovtìonc endemicnium erga reliquas, inter
òmties regiones locum evidentissime primura tenet; sequuntur
doin regiones Dryadum ct llamndryadum, doin proportione
Nnpncae, e t demum Nnjndes, quae reliquia proportione longe
supoiantur propter species numerosas limites imperii transgredientes.
In regionibus Napaearum et Najadum species endemicao
Ills regionibus proprina leviter tantum superant, in regionibus
Dryadum, Hamadryadum e t Oreadum autem endcmicae propriis
circitcr tricnte numerosiores sunt, undo sequitur, species endémicas
napaeanas et najadicas longe minus qunm in reliquis
tribus regionibus limites regionum viciesim transgredientes esse,
Quum demum species propriae in regione Oreadum circ.
Vsi in regione Dryadum circ. e t in rcliquis ti'ibus regionibus
circ. Va numeri integri omnium specicrum cupliorbiacearum
brasiliensium officiant, legitime concludendum est, Oreadiun esse
regionein, cujus Flora eiipliorbincca, quoad species, quam
maxime chai'actcrera propriura distiuctivo-bvnsilicnsem oatendit,
et dein hoo pro ordine repetere liceat:
Regionem Najadum Floram cum dementis alienis niixtam
praebcrc, Dryadum generibus endemicis, et Oreadum abundantia
specierum simulque speciebus endemicis excellere.
J . Mdeller Argov.
DE EUPHORBIACEARUM BRASILIENSIUM
QUALITATIBUS E T USU.
In Enphorbiaceis praecipiie succus lacteus est,
quo substantiae cbaractevisticae contineiitar. E x parto
bae acri-venenosae sunt. (Eura ci-epiians, Manihot utilissima,
inter extrabrasilienses Hippomane Mancinella,
Hyaenanche globosa etc.), ex parte adeo mitigatae, ut
vira purgativam taDtum vel diureticam exerceant.
Cortex quarundaiu aromate balsameo scatet, pro me-
dicamine stiniulaiite vel vulnerai-io idoneus. Semina
nonnuUarum. oleo miti abundant, radices quaedam
amylo copiosissinto. Aliarum succus resinara elastieam,
aliai-um materiem rubro-colorantem continet. Valde
variatus igitur et multiplex usus e st, qnem de bis
stiipibus faciunt. Longum tameu esset, de eo in universum
ordinem hoc loco disserere, e t praecipue sub-
stantiavum illarum naturam chemieam vel physicam,
vel efficaciam earum medlciualem toxicamve fusius
illustrare; igitur de bis rebus in libros chemico-pliar-
maceutieos remittimus ct adjicimus tnntummodo
enumerationem stirpium Brasiliensium, quae aut in
medicina, au t in oecouomia, industria, commercio etc.
locum b ab en t, addicto ad quamvis u su , quem de ea
compertum habemus.
S p o c io s m c d ic in n lo s* ) .
PhyllanlÌMS ncutifolnis Spvoiig., Niruri
H.B.K., Brasiliensis Miill. Arg. — Hnrum specicrum
•) Goiiorn, quibus hiio S|
poBuiiims, quo nieliut
inortifitiulci» ouin liivii
1 alio recognoscitur I
IO Byslomatica coiivon
liensibus IT o rv a p o m b in h a 0. e. lierba columbarum) dieta-
rum herba et semina contusa in diabete mellito („Urinas
doces“) a mediéis Brasiliensibus passim adhibentur. Radix
P h jll. Niru ri amara et adstringcns etiam in ictero propinatur.
Croton antisyphiliticus Mart. (P é d e p e r d i z , A lc a n f
o r a Brasiliensium, in S. Paulo ctiam H e r v a m u l a r v.
C u r r a l e i r n vocatus), Cr. campeslris St. Hil. (V e lam e do
c am p o Brasil.) et aliae liujus generis specics radicem e t folia
offerunt resinoso-aoria, aromatica, quao infuso propinata u t dia-
plioretica se g e ru n t, tliurcfica e t nervorum actioncs incitantia.
Fomento super glandulas inguinales e vini syphilitico intìaramatas
applicata, pariter in uiceribus, mirifice rcsolvunt, neo non in
morsu serpentium conducerc perliibentur (Mart. Reise 1.282).—
E Crotonis ùturiferi H.B.K. e t Cr. adipali H.B.K. corticc
resina elicitur odorifera, U l lu c in a dieta, fliuri similis; e Croton«
salutari Casax., S a n g u e d o d r ag o n u n c u p a ta , haec sanguinea
est e t ab incoiis in variis morbis adliibotur, — Croton Eluteria
Sw., Sloanei Benn. aliaequc cortioem offerunt, nomino c o r t e x
C a s c a r i l l a e etiam in apparatum medicaminum Europaeorum
receptum, pariter ac oleum c seminibus Crot. T iy lii Linn. (ol.
C r o t o n i s ) vobcmeiiter purgans; quas vero species, quum in
Brasilia haud oecurrant, hoc loco simplieiter nominasse sufficiat.
Julocroton triqueter Baili, (phayedaenicus Mari.) herbam
praebet in uiceribus conducentem.
Joannesia princeps Veli. ( P u r g a d e G e n t ío in prov.
Rio et S. Paulo, C o c c o d e p u r g a , P u r g a d o s P a u l i s t a s ,
F r u t a d e A r a r a in prov. Minarum appellata). Semina vehe-
menter purgnntia; jam unicum pro viro sufficit.
Hevearum (S e r in g u a Bras.) succus rccens anthelmintliicus,
eum oleo Ricini nb Indinnis sumi solet.
Aleurites Moluccana Willd. ÇS^oz d a I n d i a v. d o B an -
c o u l Brasi].). Oleum in unguento coutra dolores rheumaticos.
Caperoniae castaneaefoliae St. Hil. herba externe in vul-
neribus e t uiceribus coiiducero dicitur (ex St. Hil.).
Tragia volubilis L. Radix aperiens et diuretica a negritis
adhibetur.
Bicinus communisL. (M am o n a v. C a r a p a t e i r o Bras.).
Semina (nomine sem. C a tn p u t i a e m a jo r is v. G r a n a r e g ia )
et oleum ex iis expressum (ol. R i c in i , U a l in a e C h r i s f i v.
C a a to r is ) , ubicuuque in officiiiis intermite purgantia habentur,
usu notissimo.
Manihot iüilissima Pohl (M a n d io o a Brns.). Succus ex
herba expressus inter antidota radiéis rceontis venonosissiraae
nuinerntur. B. MaktiDS suspicatus est, forc u t succus radiéis
ctiam contra morbos quosdam systematia lyinphatici in auxiliiim
vocaretnr (Syst. mat. incd. veg. Bras. p. 94.).
Jati'opha urens L. ( P in h a , Q u e im n d e i r a Bras.), J.
v iti/olia Mill, ct aliae spocios hujus generis in stimulis, quibus
ramuli ct folia nrmaufur, succum acrem contiuent, qui epidermidi
adniotus urit, dolorcm, tumorcra, inHnmniationcm suscitât.
Pro urficationc ideo omnes inserviunt e t quandoque summam
efficaciam in paralysi arhium a refrigerio pracstitcrunt (Mart.
Syst. mat. med. veg. Bras. p. 84.)
Jatropha Curcas Linn, (P in h c ir o d e p u r g a v. P in lià o
p a r a g u a y Brns.), Somiua d ic ta P in h o è s d e p u r g a vel in
officinis Europacia s em in a R i c in i m a jo r is v. F i c u s in -
f e r n a l i s , di'nstica sunt e t emetica, olcura ex iis expressum
(ul. i n f o r n a l e ) olco Crotonis comparandum. Efficacia in
acido s. d, „Jatropbico“ vel, u t nlii autores perhibeut, in sub-
stantia resinosa niti dicitur.
Jairopha multifida L. ( f lo r do C o r a l Brasil). Semina