i 357. VORTICELLA racemosa.
V o r t i c e l l a c o m p o fita , p e d u n c u lo r ig id o , p e-
d ice llis ra m o fiffim is lo n g is . Tab. XLVI. Fig. 10. 11.
Vorticella Racemofa, Verin. ter. ï f fluv. 140. Zool.
Dan. prodr. 2568-
Klafe-Snurreren, tVye Saml. af Danjh. Videnjkah.
Seeljk. Skrift. II. p. 252. Tab. I. £ V,
Brady all. angl. Vol. 49. p. 249. t. 7, £ 1—7.
Differentia a Vort. Ànaflatica fplendida, quod peduncu»
lus nullis fquamulis veftiatur, a p7. Polypina, quod rigidusj
non retortilis.
Oculo nudo faciem Vwtieellarnm Socialium in glomerem
aggregatarutn habent, at parietibus vafis conftanter affixæ ha'c
nota mox a Sociali diftinguuntur. Admota lenticula in con.
fpeftum fubit ftipes elongatus fubtiliflïmus bafi parieti vafis
affixus*9), a cujus apice pendent fériés divergentes innumerae
unionum cryftallinorum pellucendum , quæ una cum ftipite mo-
tu aquæ varie vibrantur. Omnes quidem re ipfa luis pediceilis
racematim inhærent, at, hi cum ob fubtilitatem lenticulæ etiam
oculari inconfpicuæ fint, capitula in libera aqua absque ullo ful-
cro apparentia afpeûum haud injucundum præbent.
Motus duplex, vel unicæ feriei, vel plurium fimul, ra-
riffime omnium râcemàtim, in glomeres ad apicenr ftipitis principalis
fe contrahentium, ac momento rurfus lefe expandentium
in
WJ Vorticella pedlcelhta objefiis bail pedunculorum affixæ funt, fe.
pe tarnen folutæ totum pedunculutn , interdum majorent vel mi-
norem ejus partem poft fe tiahentes, vel etiam, toto pedunculo
derelicto, inaquis libéré vagantur ; cavendum igitur, ne in hoc
ftatu pro diverfa fpecie fumantur. Pedicellos rurfus occupatu-
ras, uti quidam voluere, nullus credo.
in catenas lcmgas moniliformes pendillas, Pedunculus, prima,
rius five ftipes porreüus permanet, nec unquam uti in Port.
Polypina, retrahitur.
Poll intervalla dimidii menfis capitula, alia poft alia, a pediceilis
abfcedebant, quo fafto hi capitulis deftituti fubinde in
confpe&um prodibant longiffme extenfi, capitulis decuplo lon-
giores. Ingens numerus Vorticellarum fimplicium,jquækbef
fc. cum fuo pedunculo, omnes vafis parietes jam occupaverat;
aliæ circumnatalités pedicello inftruQæ loca coloniis condendis
idonea quærebant, indies illæ novôs ramülos’, hæque rurfus pedicellos
capitula præferentes protrudebant.
Generationem hoc modo fieri obfervavi: Vorticella adul-
ta cuipiam peduncutum fuum objecfo affigit ; quo faûo ex ca-
pitulo vel bafi ejus progerminant oÊto capitula fimilia, quæ in-
tra paucas horas propriis pediceilis elevantur ; brevi tempore
bafi horum capitulorum nova oriuntur, quæ rurfus fuis pediceilis
elevantur, quibus fimili modo herum nova proies nafcitur,
& fie porro. Dura hæc aguntur,. pedunculi primi & fecundi
& ultenoris ordinis pro ætate in longitudinem crefeunt, ad mo-
dum ramorum in vegetabilibus ; pedunculus vero Vtrticella
matris, qui jàm ftipes communis faöus omnes fuftinet, eandem
longitudinem fervat, capitulo déficiente. Hic generationis modus
a jam notis diverfus eft.
Obfervatiunculam addere lubet» quæ licet omni cura a me
peraQa fit, mihi tarnen ipfi hoc tempore tarn dubia videtur,
ut aliis repetendam commendeni. Dixi fupra a congerie ramo-
fa Vorticellarum capitula adulta fenfim difeedere, ramulis ip-
fis remanentibus j huic ramificationi flofculis, ut ita dicam, de-
ftitutæ, novi flofeuli five capitula intra fex dies renafeebantur,
ita ut tota rurfus cooperta capitulis videretur, ramulis & pedi-
cellis uti in priori inconfpicuis. Nifi me omnia fallant, capitula
hæc renata funt ex ramulis, quos priora reliquerant; notam
enim arbufçulo prima vice florenti adpofueram, quæ flofculis
T t 3 deftituto