i.ií.i» I'liiiiii;
4=, D E : p I s c r B ,u s
vcrò ad branchias, & dorfi obfcurè pellucidie, & flavx , hiquc oculoram irides
flavas obtiiKnt, atqiie à Colero in fuá Hifloriá Germanica de pifcibus vulgarilingud
giotcfsiolt Rottfedcrle , latini Rubripinnula à rubore pinnarum denominatur,
in aliis omncs pinna: furventes; & liis oculorum iris rutilât ; his ab eodem
Authorcnomen gÌiKtaiIflell, &u Etytrophthalmi njagis propriè imponitur. Attanicn
utraquc fpccies á vulgo , & plebe noftri fub nomine Rottaugen confunditur.
In paludibus ínter ai'undineta dcgere folet.
Alitur muco, herbis.
Caro fpinnulis referta, mollis, durior tamen quim in Cyprino.
Pinguedo carni intermifcetiir, & inteilina obvolvit.
Ova exigua pallide rubea, utcunque copiola.
Parit Menfe Martio inter arundincta, & arborum radices.
C A U T
D E
ALBURNO AUSONII.
^ U e m Willughbejus * fub Alburno Aufonii defcribit cum noflro gSlircf^ftt
V ^ B u r c k h o f c r Auilriaca lingud fic d iao cundcm elTe effigies data noftri fimillima
confìrmare videttir {Tab. Xlll. Pìg. 3.).
Pifciculus brevis, prcffiis, tenuis, & latiufcukis eft. Doric, & alvoicqualiter
repandus, fere nunc nata; Bramu)® fimilis. Supra magnitudinem il figuri demonftratam
nunquam augetur, imo hxc ipfum majorem exhibet, quam effcfolet Cutis
tegitur fquamulis tenuibus, facile deciduis, magnis pro tam parvi corporis mole:
ha: m dorfo e.x ca:ruleo fufcclTunt, in lateribus, & ventre argenteo , purpureo
carrulco, & viridi colore inter fe colludunt.
Caput uti in Brama aut Cyprino (fi parva magnis comparare licet) conformatur.
Oculorum pupilla nigra; iris corumdcm maculi rubri notatur ; quaproptcr
multis g^oetimalc Erytrophthalmulusdicitur, & cum Rutüo Gefn. pra:cedenti
Capite defcripto perperam confunditur. Os cdcntulum.
Pinnulis fcptem gaudet: duabus ad brancliias, totidem ad medium vcntris, uni
admeatum excretorium, caudie forcipati, & uni in medio tergi, Pimiula: omn
»
D A N U I. 43
nes obfcurè pellucida, exceptà illi ad meatum excretorium , quae rutilefcit , &
alteri dorfi, qux pra:terquam quod pellucida fit, nigris maculis variegatur.
Incolit paludcs vadofas, qua; multam juneorum, equifetorum, Scdurorum,
ac majorum graminum copiam progenerant.
Vefcitur muco, ca:no, & herbis.
Carne elt molli, parimi pingui vilillimi predi, èc fere vilium viliflìmus,
Ova copiofa cxilia, uti fabula, obfcurè flavent.
Parturit Menfe Julio,
i ¿^-wssmiBBSBm
C A P U T
D E
G O B I O CANINO.
PIfcis gunWöftfc^ Hundtsfifch (pifcis caninus) (Taù. XIII. Fig. 2.) Auilriacis
lie dictuS} ab ignaris fa:pè iì-cpiùs pro Gobio habetur, quamvis cum eo nonnifi
rudern fimilitudinem habeat: quia vero ejufdem defcriptionem haäenusapud
Authores invenire non licuit, fàs nobis fit eundem Gobium à vulgi opinione, &
Caninum à Germanico Hundt denominare.
Eil: itaque Gobius caninus pifcis, parvus magnitudine efFgicm adjeitam nunquam
excedens, tumidus apparenter, ventricoiiis, & oblongus.
Cutis fquamis refpe¿hi corporis magnis obtegitur, qucE eidem bufFonis colorem
tribuunt, circa dorfum magis ad nigrum inclinant, corpori non aritè adjacent, fed
modicè ab ilio cicvantur. Linea albis pun¿tis conftans utrinquc à brancliiis per latera
ad caudam protenfa tergo vicinior, quam infimo ventri.
Caput breve, fubteres, lateralitcr modicè prefllim , & verfùs os gracilefcens.
Oculi magni circulo argenteo circumdatL Os denticulis exilifiÌmis : extremitas
roilri fuperioris latiufcula ; labrum aliquantùm retro curvum. Roftrum infcrius
ultra fuperius prominet, & vcrius os afccndendo ad fuperius refleâitur.
Venter amplus, lasus, multùm protuberans ; Dorfum latiufculè fubteres.
Cauda ad meatum excretorium incipiens tenui & angufiâ bifurcatâ pinna terminatur.
Pinnas feptcm fortitur, omnes obfcurè pellucid«, quoe dorfi, & caudas utraquc
tranfverfaliter uno m'grarum macularum ordine lineatur. Dua; ad brancliias, to-
7om. II- . Y tidem